Karel Deschildre: “We willen smakenniet verloren laten gaan”

Een stiel die van vader op zoon wordt doorgegeven, je hoort het niet vaak meer. En inderdaad, Karel Deschildre trad dan ook niet letterlijk in de voetsporen van zijn vader, slager Willy. Maar wat wat hij wél heeft meegekregen, is de liefde en passie voor streekproducten.

De roots van Karel liggen dan wel in het West-Vlaamse binnenland, vandaag is hij een trotse Oostendenaar. “Toen ik mijn vrouw leerde kennen – zij is afkomstig uit Avelgem – zei ik meteen: ik verhuis nóóit. Ik heb maar één voorwaarde en het is in Oostende blijven. Uiteraard is ze naar hier verhuisd, anders zou ze mijn vrouw niet zijn vandaag”, lacht Karel.

Je bent sinds kort verkozen tot ambassadeur van Lekker van bij Ons van de VLAM. Trots?

“Ja, toch wel. Er zijn 56 ambassadeurs verkozen en het is een hele mix: van chef-koks tot grote bedrijven. Allen hebben ze hetzelfde doel: tonen aan de mensen wat er hier in België gemaakt wordt. Dat is wat ik ook wil bereiken met Deschildre Streekproducten. Onze streekproducten hebben misschien de reputatie wat minder exotisch, minder bijzonder te zijn omdat je ze niet op vakantie hebt leren kennen. Maar het verschil tussen champagne en een Belgische schuimwijn? Die wijnen horen ook bij de top. Als je lokaal koopt, ben je ook minder afhankelijk van de industrie, moet er niet zoveel uit het buitenland komen. Ik denk dat de coronacrisis wel bewezen heeft dat dat niet houdbaar is. Hoe absurd is het eigenlijk niet dat het goedkoper is om een container vlees te exporteren naar Afrika dan een levering van de kust naar de Ardennen?”

Jij bent helemaal overtuigd van streekproducten.

“Absoluut. Er zijn hier zó veel goede en lekkere dingen. In de winkel verkopen we uiteraard onze eigen producten, en van al de rest kennen we de mensen die het maken. Die band is zo belangrijk. Eigenlijk willen wij vooral zorgen dat die smaken niet verloren gaan, dat we ze in ere herstellen.”

Van waar jouw interesse in streekproducten?

“Eerlijk? Ik heb een moeilijk karakter ( lacht ). Ik ben principieel in alles wat ik doe. Dat wil dus zeggen dat overal waar ik werk, ik op een bepaald moment bots met de werkgever over hun waarden en visie. Ik heb heel veel verschillende jobs gedaan. Na een tijdje vroeg ik me af: ga ik nu gewoon weer naar een volgende werkgever om dan binnen een bepaalde tijd weer te botsen? Nee dus. Ik heb dan een businessproject uitgewerkt en zo is Deschildre Streekproducten geboren. Niet gemakkelijk, want er komt veel bij kijken. Een locatie vinden was al een grote uitdaging. We vonden een pand in de Vismijn en wat in eerste instantie een nadeel was – geen doorgaand verkeer en lang werken voor de deur – is uiteindelijk een voordeel geworden. We zijn nu dat winkeltje dat anders is dan de rest ( glimlacht ).”

Had je geen zin om in de voetsporen van je vader te treden?

“Nee, ik wist dat ik geen slager wilde worden. Vandaag maak ik wel charcuterie, maar het is nog anders. Ik moet eigenlijk een heleboel zaken in evenwicht houden. Niet alleen charcuterie maken, maar ook de winkel runnen en nog eens dat horecaluik erbij. Leuk, maar soms wel moeilijk.”

De zaak bestaat binnenkort vier jaar. Hoe loopt het tot nu toe?

“De eerste jaren waren heel zwaar, maar het laatste anderhalf jaar gaat het eigenlijk goed. De winkel is iets te klein aan het worden. We krijgen veel vragen om te leveren aan de horeca, ook in het binnenland. We zijn dus aan het kijken om een extra loods aan te kopen. Sinds de coronacrisis loopt de winkel goed. De eerste maand van de lockdown was een ramp, maar nadien zijn de mensen beginnen wandelen. Zo hebben ze onze winkel en onze producten ontdekt.”

Wat is voor jou de grootste uitdaging?

“Evenwicht vinden in mijn leven. Ik heb vier kinderen, een drukke job… Mijn ouders helpen wel, maar zij worden ook een jaartje ouder. Alles inpassen, dat vind ik moeilijk.”

“Sinds corona loopt de winkel goed. Mensen ontdekten ons tijdens het wandelen”

Je baat Deschildre Streekproducten uit met je vader. Trots op?

“Mijn pa is even gepassioneerd door de streekproducten zoals ik. Hij is er zeven op zeven mee bezig. Het is zijn hobby én hij komt in contact met heel wat mensen. Bijna alle bedrijven waarvan wij producten verkopen, zijn trouwens kleine familiebedrijven. Als je koopt bij zo’n bedrijf, dan ondersteun je een gezin. De baas ként de mensen die er werken. Bij grote bedrijven zie je dat de baas niet meer tussen de personeelsleden komt, meer bezig is met cijfers. Nog een reden om lokaal te kopen.”

Waar haal je het meeste voldoening uit?

“De reactie van de mensen. Onlangs kwam er iemand binnen in de winkel die een tweetal weken voordien een boerenhesp gekocht had. Dan denk je snel: oei, zou er iets mis zijn? Maar hij kwam niet om iets te kopen, maar om een kaartje af te geven. Zijn vader was overleden en hij wilde ons bedanken voor de vreugde die hij nog gehad heeft dankzij het lekkere eten. Dat hakt er natuurlijk stevig in. Maar hoe slecht de rest van de dag dan misschien ook is, zo’n compliment maakt natuurlijk alles goed.”

Waar droom je van?

“Verder groeien. Dat hoeft niet op materieel vlak te zijn, zeker niet. Liever meer tijd met mijn gezin spenderen. En ik hoef niet de grootste te worden, maar wel de beste ( lacht ).”