Julie De Brabandere moet Renson Australië doen groeien: “Pittige opdracht maar ik heb geen schrik”

Amper 27 is Julie De Brabandere, maar van haar wordt wel verwacht dat ze Renson Australië helemaal op de kaart zet. Dat betekent concreet dat ze de omzet daar van bijna 2 miljoen euro in vijf jaar tijd moet verviervoudigen. Best wel heftig dus maar “ik hou van uitdagingen”, lacht de jonge handelsingenieur.

Renson, een van oorsprong Waregems bedrijf, is uitgegroeid tot een wereldspeler van formaat als producent van ventilatie, terrasoverkappingen, gevelbekleding en zonwering. De jaarlijkse omzet bedraagt 320 miljoen euro en wereldwijd telt de groep 1.300 werknemers. Ook Julie De Brabandere maakt nu deel uit van het team. Niet om een bijrol te spelen, want sedert 1 augustus 2023 is ze als regionaal manager aan de slag in Australië. “Ik heb al veel bijgeleerd”, zegt Julie, die voor het eerst opnieuw in eigen streek is. We hebben afgesproken in de hoofdzetel van Renson. Na een hartelijke begroeting met big boss Paul Renson die net voorbij komt gestapt, is ze klaar voor het interview.

Vertel eens wat je precies moet doen in Perth, de Australische metropool van waaruit je nu werkt en waar je woont?

“Je zou wat ik doe kunnen vergelijken met het leiden van een kleine kmo. Ik heb een team van zeven mensen dat ik moet aansturen onder wie enkele arbeiders. We doen daar namelijk ook zelf de productie van de zonweringen. Voorts reis ik beroepshalve ook vaak door Australië, want de focus ligt op groei in een land waar het leven buitenshuis nog een heel stuk belangrijker is dan in België. Dat komt natuurlijk omdat het daar bijna altijd mooi weer is. In het westen waar ik woon is het zelfs in de winter nooit minder dan 13 graden.

“Ik bewonder mijn moeder omdat ze het maakte in ‘mannensectoren’”

Dat verklaart mee de grote interesse in zonwering, pergola’s en alles wat op het vlak van outdoor living interessant is. Voorts moet ik ook stappen vooruitzetten in Nieuw-Zeeland, evenzeer onderdeel van Oceanië. De doelstelling is dat ik de omzet van 1,9 miljoen euro vorig jaar naar 8 miljoen breng over vijf jaar. Dat is een scherpe ambitie maar niet onmogelijk.”

Zorgt dat toch niet af en toe voor knikkende knieën?

“Niet echt en dat komt omdat ik iemand ben die graag uit zijn comfortzone treedt. Ik hou van het onbekende en van extra uitdagingen. Toen ik aan de universiteit studeerde had ik te weinig om handen en volgde ik een cursus over innoverende jonge bedrijven bij ondernemersorganisatie Voka.”

Hoelang wil je aan de andere kant van de wereld het beste van jezelf geven?

“Hm, dat is een moeilijke vraag. Nu heb ik een opdracht voor vijf jaar in Australië. Volgt er dan een mooie nieuwe uitdaging bij Renson, dan ga ik daar zeker over nadenken maar ik sluit het evenmin uit dat ik zelf met iets begin. We zien wel.”

Je zit hier zeer relaxed voor mij, maar je bent wel degelijk ambitieus. Is het dat wat Paul Renson over de streep gehaald heeft om jou binnen te halen?

“Ik vermoed dat hij in de eerste plaats gezien heeft dat mijn liefde voor het ondernemerschap groot is. Dat ik na mijn studies in Shanghai voor de Group Unilin in Wielsbeke (wereldleider op het vlak van vloerbekleding, red.) eerst op de Franse markt werkte en daarna marketingmanager was voor de exportdivisie, zal zeker een pluspunt geweest zijn alsook dat ik uit een ondernemersgezin kom.”

Nooit overwogen om aan de slag te gaan bij jouw ouders die de bandencentrales De Brabandere in Oost- en West-Vlaanderen runnen?

“Neen, ik wilde een internationale uitdaging hebben waarbij ik in het buitenland kon werken. Ik heb wel veel respect voor wat mijn ouders gerealiseerd hebben. Het zijn ook ondernemers pur sang, net als mijn broer overigens die werkt voor de waterbouwgroep DEME in Noorwegen. We zijn met zijn allen zeer close en facetimen vaak.”

Is er iemand die jou inspireert?

(Meteen) “Ja, dat is mijn moeder. Ik bewonder haar ondernemingszin en vooral ook dat ze het helemaal gemaakt heeft in sectoren waar mannen normaal de lijnen uitzetten. Ze is kinesiste van opleiding maar zit al haar hele leven in de verkoop in technische sectoren. Ze deed het zo goed bij haar werkgever, het farmaceutische bedrijf Menarini, dat mijn vader vroeg of ze de overstap wou maken naar de bandencentrale. Ook daar is ze als mede-eigenaar en hoofd van de verkoop een van de weinige vrouwen in een echte mannenwereld. Ik heb al vaak aan haar moeten denken omdat ik zelf ook in een technische sector actief ben waar de gezichtsbepalende figuren ook vaak mannen zijn.”

En dan zijn we bij de slotvraag over Waregem. Aan welke horecazaak in de stad hou je de beste herinneringen over?

“Dat is aan tearoom Cappuccino in het Pand in Waregem. Ik ben er vaak naartoe gegaan met mijn grootmoeder en dat was altijd om er een wafel te eten. Ze is helaas in september vorig jaar gestorven maar die momenten met haar zal ik voor altijd blijven koesteren.”