Judith Deryckere is woordvoerder van Motena: “Ik geloof in de goedheid van de mens”

Judith Deryckere zal een tijdje geen persberichten of uitnodigingen voor persconferenties uitsturen. De marketing- en communicatieverantwoordelijke van Motena is op 1 december van dochter Linde bevallen en is in zwangerschapsverlof tot in april.

Als communicatieverantwoordelijke is een aangename stem een pluspunt. Jij hebt een echte radiostem?

Judith Deryckere: “Dat is nu de eerste keer dat iemand me dat vertelt (lacht). Neen, ik heb nooit voor de radio gewerkt of ooit die ambitie gehad. Maar mijn mama zegt dat de kleuterjuf haar altijd vertelde dat ik als peuter al mooi kon praten. En toen ik in Gent studeerde, zeiden mijn medestudenten dat ik heel goed kon verbergen dat ik West-Vlaming ben. Nochtans heb ik nooit dictie of woordkunst gevolgd.”

Wat houdt je job bij Motena precies in?

“Als marketing- en communicatieverantwoordelijke heb ik samen met ons marketingteam een divers takenpakket. We organiseren onder andere persconferenties, helpen met folders opmaken, volgen onze sociale mediakanalen op, bespreken de communicatiestrategie met het management en verzorgen ook de interne communicatie. We ondersteunen eigenlijk de zorgdiensten van Motena op verschillende vlakken van communicatie. Gelukkig moet ik dat dus niet alleen doen, maar doen we dat samen in team.”

In het begin was dat wel even anders?

“Toen ik in 2009 startte bij het toenmalige OCMW bestond die functie niet. Ik mocht daar mee vorm aan geven en dat was een serieuze uitdaging. Maar het was ook leuk: ik was jong en net afgestudeerd en kon onmiddellijk van start gaan in een heel creatieve job.”

Sta je altijd achter de communicatie die je moet brengen?

“Ik heb daar nog nooit echt moeite mee gehad. In een bedrijf waarin ik niet geloof, zou ik trouwens niet kunnen functioneren. Het is voor mij heel belangrijk dat ik deel ben van een bedrijf dat past bij mijn waarden en normen. Ik weet uit ervaring dat Motena oprecht het beste voor heeft met klanten en medewerkers en ik maak daar graag deel van uit.”

Je bent in zwangerschapsverlof na de geboorte van Linde. Wil je ooit nog herbeginnen werken?

“Oh, heel zeker. Vanaf half november ben ik inderdaad thuis in zwangerschapsverlof, op 1 december is Linde dan geboren en pas in april ga ik opnieuw aan het werk. Het is natuurlijk leuk om thuis te zijn, maar soms mis ik de job wel. Het is ook niet zo dat ik vier maanden volledige afgesloten leef van mijn werk. Ik hoor vaak collega’s die eens bellen of berichtjes sturen. Ik zal dus genieten van mijn zwangerschapsverlof, maar ik zal met heel veel plezier opnieuw starten in april.”

Jullie hebben nu een zoontje en een dochtertje. Ben je niet bang om kinderen groot te brengen in onzekere tijden van corona, onverdraagzaamheid en klimaatverandering?

“Neen eigenlijk. Ik geloof dat er heel veel goedheid in veel mensen zit. Ik heb zelf al veel liefde en warmte mogen ervaren en ik denk dat je oogst wat je zaait. Dat is wat wij als koppel proberen: onze kinderen opvoeden met veel respect voor mensen, dieren, natuur, voor alles eigenlijk. Vroeger droeg ik vaak de miserie van de hele wereld op mijn schouders, maar dat is gelukkig veranderd met ouder worden. Ik kan die zaken nu beter relativeren.”

“Roeselare is een stad die altijd in beweging is”

“Ik besef wel dat wij onze kinderen kunnen opvoeden in een luxepositie. Ze groeien op in liefdevolle omgeving en een warm netwerk. Ik ben daar dankbaar om. Soms maak ik me uiteraard ook eens zorgen om de toekomst, maar ik blijf geloven in de goedheid en de kracht van de mens.”

Voor jou is het glas dus altijd halfvol in plaats van halfleeg?

“Dat is misschien een beetje sterk uitgedrukt. Laat ons stellen dat ik een doorzetter ben, altijd oplossingen zoek en probeer tegenslagen te overwinnen.”

Is dit een job die je tot je pensioen kunt doen?

“Het verveelt zeker niet, want het is heel afwisselend. Geen enkele dag is het werk hetzelfde. Motena groeit en is zeer ondernemend. Er is geen saaie dag en ik krijg altijd kansen om nieuwe mensen te ontmoeten en projecten te begeleiden. Had je mij als student gevraagd of ik ooit in de zorg zou werken, dat zou ik waarschijnlijk getwijfeld hebben. Maar kijk, ik ben erin gerold en ik voel me hier absoluut meer dan thuis.”

Wat vind je trouwens van Roeselare als stad?

“Ik heb Roeselare leren waarderen. Ik ben opgegroeid in Lauwe en mijn familie woont daar ook in de buurt. Mijn focus voor shoppen en uitgaan lag dus op de Kortrijkse regio. Maar ik shop nu ook in Roeselare en ik ervaar deze stad als heel vooruitstrevend. Het is een stad die voortdurend in beweging is en veel ondernemingszin aan de dag legt.”

Wat wil je absoluut nog afvinken op je bucket list?

“Mijn man en ik houden van de natuur en die liefde willen we zeker doorgeven aan onze kinderen. Wij dromen er van om eens een mooie reis naar Lapland te maken en het noorderlicht te zien. Er is maar één probleem: ik heb vliegangst en moet die steeds overwinnen (lacht).”