Hij viert eigenlijk zelf een beetje feest, dit jaar. Voor Joris Pollet, voorzitter van vzw Paulusfeesten, is het zijn 25ste editie. Als medewerker, welteverstaan. Want als Oostendenaar is hij al véél langer een trouwe bezoeker van de feesten. Echt tijd om te vieren heeft hij niet, want tijdens de Paulusfeesten zelf moet hij toch vooral bij de pinken blijven.
De Paulusfeesten heeft iets met boten: wie herinnert zich nog het legendarische optreden van Lucy Loes aan boord van de Amandine? Of de optredens aan boord van, wel ja, De Boot? Iets om te herhalen op de Mercator? “Dat denk ik niet”, lacht Joris. “Bovendien zou je dat de dag van vandaag allemaal niet meer zo gemakkelijk kunnen organiseren.”
Hoe lang ben je al bij de Paulusfeesten betrokken?
“Dit jaar is het mijn 25ste editie. Ook een beetje feest voor mij dus, klopt (lacht). Ik was gestopt met de jeugdbeweging en was op zoek naar iets anders, een plek waar ik ook vrijwilligerswerk kon doen. Via vrienden kwam ik terecht bij de Paulusfeesten, waar men op dat moment mensen zocht om organisatorisch werk te doen. Het was leuk dat ik toen terechtkwam in een heel ondernemende groep. De dag van vandaag is bijna de hele ploeg van toen nog altijd actief. En veel van mijn toenmalige kotgenoten, studievrienden…”
We noemen onszelf geen festival, maar een stadsfeest
Wat maakt de Paulusfeesten zo uniek, volgens jou?
“Het is een feest voor iedereen. Dat is onze baseline sinds een aantal jaar en dat is ook effectief zo. We noemen onszelf ook geen festival, maar een stadsfeest. Onze vrijwilligerswerking is heel belangrijk. Ik moet wel zeggen dat je merkt dat het niet meer zo gemakkelijk is om mensen warm te maken. Maar dat is wel eigen aan verenigingen tegenwoordig, dat is niet iets enkel bij de Paulusfeesten. Het was het voorbije anderhalve jaar ook een uitdaging. Altijd maar dat digitale… (denkt na) Weet je, er zijn zo bepaalde dingen die typisch zijn voor de Paulusfeesten. Eén: je gaat altijd met je vrienden. Er is altijd wel een hoek af en de beleving staat ook centraal. We mogen onszelf ook niet te serieus nemen in onze programmatie, vind ik. Zo hebben we een aantal jaar geleden Willy Sommers geprogrammeerd. Een gigantisch succes, en dan heeft Pukkelpop dat ook gedaan.”
Ben je een trotse Oostendenaar?
“Ik ben hier geboren en getogen en ben zeker een trotse Oostendenaar. Ik vind Oostende een fantastische stad om in te wonen. Het staat hier ook niet stil, al vind dat het wel nog iets meer mag zijn. Oostende mag best ambitieus zijn. En de Oostendenaar zelf? Goh, Oostendenaars zijn soms wel wat terughoudend. En er komt natuurlijk altijd commentaar. Ik heb een paar berichten gekregen van mensen dat dit de Paulusfeesten niet zijn. Maar als we niets doen, dan is het ‘het is ieder jaar hetzelfde’.” (lacht)
Hoe beleef jij de week van de Paulusfeesten? Heb je tijd om zelf mee te vieren?
“Een echt vaste taak heb ik niet. Ik loop rond en spring overal bij. Ik stip sowieso wel een aantal optredens aan die ik zeker wil gezien hebben, maar voor de rest kan ik de Paulusfeesten niet echt beleven als bezoeker. Zeker niet op drukke avonden, dan moet je echt wel bij de pinken zijn. Laat ons zeggen dat de rustige avonden altijd de leukste zijn bij de vrijwilligers.” (lacht)
Wat geeft jou het meeste voldoening?
“Waar ik ontzettend veel energie van krijg, is als je ziet dat alles mooi in elkaar valt. Je bent een heel jaar bezig met die voorbereiding, en wanneer alles samenkomt en je ziet dat de bezoekers ook tevreden zijn… Dan krijg je echt een bepaalde euforie, dat zijn de beste momenten. In 2023 vieren we vijftig jaar Paulusfeesten. Dat moet echt een big bang worden.”
Waar ben je naast de Paulusfeesten nog mee bezig?
“Werken, uiteraard. Mijn gezin. Ik zetel ook in de raad van bestuur van Federatie Muziekfestivals Vlaanderen. Daar zijn wij een kleine speler, maar probeer ik wel de belangen van de stadsfeesten te verdedigen. Al moet ik zeggen dat de huidige maatregelen vooral gericht zijn op de grotere festivals. Dat is ook ergens normaal, een festival als Tomorrowland heeft 86 mensen fulltime in dienst. Wij draaien volledig op vrijwilligers.”
Waar zitten de komende jaren de uitdagingen voor de Paulusfeesten?
“Ik denk dat we onszelf altijd opnieuw moeten uitvinden. Dit jaar is een moeilijk jaar. We werken op een afgesloten terrein, met reservaties… Dat is ons ding niet. We houden van het spontane. Het is zeker en vast een tussenjaar, maar we leren er ook uit. Zo staat het podium dit jaar omgekeerd, aan de kerk dus. Waarom? Het is eens iets anders, we willen eens zien of dat werkt. We gaan ook naar een volledig cashloos systeem. Voor de rest zie ik best wel nog wat uitdagingen. In 2018 zijn we gestart met samenwerkingen, zoals met het Ensorinstituut en FMDO. Dat zouden we graag nog uitbreiden. Voor corona stond een vereniging in de steigers: de Oostendse Compagnie. Een koepelvereniging die op een laagdrempelige manier een breed publiek aanspreekt. Dat was ook de droom van Iwein: naar de wijken trekken, verenigingen buiten de Paulusfeesten aanspreken, een jaarwerking. Door corona heeft dat project natuurlijk vertraging opgelopen.”
Waar droom je nog van?
“Ik vind dat er in Oostende nog ruimte is voor grotere initiatieven. Daar zou ik ook graag mijn schouders onder zetten. Al is dat allemaal niet zo concreet… En uiteraard blijf ik bij de Paulusfeesten actief.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
