Tijdens de belangrijke vakwedstrijd Meat Expo in Kortrijk werd Joran Delbaere recent uitgeroepen tot de vijfde beste slager van ons land. Een bijzondere eer voor de Tieltenaar en als jongste van de top vijf ook eerste West-Vlaming. Dan heb je recht van spreken, ook als het over het imago van de sector gaat. “Wij behandelen onze dieren met respect. Mocht dat niet zo zijn, zou je dat smaken.”
Ambachtelijke slagers en leerling-slagers kunnen op Meat Expo meedingen naar de felbegeerde trofeeën van de Landsbond der Beenhouwers, Spekslagers en Traiteurs van België. Deze gerenommeerde vakwedstrijd is een driejaarlijks hoogtepunt in de sector. Joran en z’n familie zijn er dan ook niet weinig trots op dat ze, behalve de ereplaats in de meesterschapswedstrijd, ook een aantal belangrijke diploma’s in de wacht wisten te slepen, waaronder goud voor hun Tieltse rauwe en gekookte ham en Parijse worst. Het speenvarkentje van het huis werd in de categorie kookworstbereidingen verkozen tot het beste van België. De voorbije jaren werden ook Jorans Tielts kippenwit en bloedworst – gemaakt volgens een recept van grootvader – uitgeroepen tot ‘s lands beste.
Je vormt de derde generatie binnen de familiezaak, die in 1968 door je opa Germain werd gestart. Al was er toen allicht nog geen sprake van de slagerij zoals we ze nu kennen?
Joran Delbaere: “Absoluut niet. In de tijd van mijn grootvader was er nog geen sprake van cordon bleus en van bereide vol-au-vent en stoofvlees evenmin. Hij runde nog een vleesgroothandel: hij ging dieren slachten bij de mensen thuis en leverde vers vlees aan slagers. Onze – toen nog kleine – winkel opende pas in 1990 de deuren onder impuls van mijn vader. In 2005 werd een volledig nieuwe winkel met werkplaats gebouwd en in maart vorig jaar kreeg de winkel een frisse make-over met als doel de huidige consument nog beter te bedienen. Er worden sindsdien ook andere voedingswaren en delicatessen aangeboden.”
Dat jullie trots zijn op die meer dan 50 jaar traditie mag blijken uit de tijdlijn die klanten onder ogen krijgen, terwijl ze staan te wachten op hun vleesjes.
“Tot op vandaag staan we bekend voor de kwaliteit van ons vers vlees en de huisbereide charcuterie. Daarvoor werken we samen met lokale boeren, zodat we perfect de herkomst van de geslachte dieren kennen en weten hoe ze gekweekt zijn.”
Het kan niet gemakkelijk zijn voor een jonge slager om op te tornen tegen de kritiek uit diverse hoeken. Niet alleen op de slacht van dieren, maar ook op de grote ecologische voetafdruk van ons eten.
“De stem van die populatie wordt, zeker in onze plattelandsregio waar haar aanwezigheid redelijk klein is, te zwaar uitvergroot in de media. Precies of het allemaal beulen zijn in onze sector. Ik durf zeggen dat de dieren waarvan wij het vlees verkopen goed werden verzorgd tijdens hun leven. Mocht iemand binnen die vleesketting ook maar een steek laten vallen op dat vlak, zou de eindklant dat smaken. Wij versnijden alles met de grootste passie en respect. En zeg eens eerlijk: alsof de klimaatopwarming louter de schuld is van de koeien.”
“Is de klimaatopwarming louter de schuld van de koeien?”
“Al ben ik er wel van overtuigd dat iedereen zijn steentje moet bijdragen aan een beter klimaat, wat wij ook doen door het gebruik van zonnepanelen. Sowieso is de consumptie van vlees al fel verminderd tegenover de tijd van mijn grootvader. Niemand eet nog vier biefstukken tijdens het middag- of avondmaal. Ik merk aan mijn eigen leeftijdsgenoten dat die jonge generatie vooral voor kwaliteit gaat en opnieuw meer respect is gaan tonen voor ons ambacht.”
Nooit overwogen om het slagersbestaan aan je te laten voorbijgaan?
“Nee, voor mij is de opvolging van mijn ouders een evidentie geweest, al heb ik nooit druk ondervonden. Was ik garagist of dokter geworden, dan zouden zij ook achter die keuze hebben gestaan. Maar ik vind dit een prachtig vak, vooral ook door het sociaal contact met de klanten. De tijd dat alleen de slagersvrouw in de winkel staat en de slager zelf niet uit zijn atelier komt, is al lang voorbij. Voor informatie over een vers lapje vlees zijn klanten bij mij aan het goede adres, voor alles wat tapas aangaat moeten ze bij mijn vriendin Amber zijn die trouwens ook het slagersdiploma heeft.”
Wat vind je nu eigenlijk de grootste onderscheiding die je te beurt viel op Meat Expo?
“Dat ik tot de op vier na beste slager van het land werd verkozen, temeer omdat ik veruit de jongste was. Aangezien geen provinciegenoten me voorafgaan, mag ik me meteen ook de beste West-Vlaming noemen. Maar meer nog dan aan al die diploma’s voor onze afzonderlijke producten hecht ik belang aan hoe een jury onze vleeswaren beoordeelt. Dat zijn de kenners, die weten waarover ze spreken.”
Vind je nog vlot personeel?
“Moeilijker dan vroeger. Op zich is de motivatie er wel, maar zeker in combinatie met een gezinsleven is dit een moeilijke job. Als ouder hoor je al paraat te staan van voor je de kinderen naar de opvang kunt brengen en niet vergeten dat wij ook in het weekend gewoon doorwerken, zeker gezien ik met mijn vader ook een cateringbedrijf run. De medewerkers die we overhouden, zijn we dan ook echt dankbaar voor hun trouw.” (TVW)
Joran Delbaere
Privé: Joran (24) is de zoon van Geert en Severine De Witte en de broer van Jarne. Het gezin uit de Meulebeekse-steenweg houdt er ook zijn slagerij open, waar Joran en zijn vriendin Amber Van Steenkiste (22) een almaar belangrijkere rol spelen. Jarne en dienst vriendin Marie Desmet runnen in Oostrozebeke Food’OR, vroeger bekend als De Druivelaar.
Loopbaan: Na zijn slagersopleiding in Ter Groene Poorte (Brugge) draait Joran al zowat vijf jaar fulltime mee in de familieslagerij. Tussendoor deed hij ervaring op in topzaken in Gent en Middelkerke.
Vrije tijd: Supporter van Club Brugge en af en toe eens iets gaan drinken.
Belfortbabbel
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
