Kortrijkzaan G.B. kreeg na het ledigen van een sixpack bier en enkele kalmeerpillen de drang om iemand te doden. Het werd zijn overbuurvrouw, die hij met een schroevendraaier vermoordde.
Elke week blikt onze gerechtsverslaggever Jean-Pierre Terryn alias Inspecteur JPT terug op een van de spraakmakendste gerechtelijke affaires in onze provincie.
Wever G.B. (toen 47), die op zaterdagochtend 17 april 1999 zijn overbuurvrouw Chantal Bourgeois (35) op de wijk Kapel ter Bede in Kortrijk op een brutale wijze om het leven bracht, werd begin april twee jaar later door het assisenhof veroordeeld tot levenslang. De openbaar aanklager vorderde nochtans ‘slechts’ dertig jaar voor deze zinloze moord. De gruwel waarmee hij de alleenwonende vrouw van kant maakte wekte afgrijzen bij de jury. Het feit dat de lustmoordenaar nauwelijks aan het onderzoek meewerkte en nooit een echt motief kenbaar maakte, speelde zeker niet in zijn voordeel.
Hoewel de dader beweerde dat hij in een vlaag van dronken razernij handelde, bleek dat hij de moord goed had uitgekiend. Zei hij op zijn proces: “In een woedeuitbarsting kreeg ik de drang om iemand pijn te doen, zelfs te doden. Telkens ik dronken ben, word ik een monster. Chantal Bourgeois leek me een raar spook, dat alleen woonde. Zij was een gemakkelijk slachtoffer.”
Dr. Jekyll en mr. Hyde
Was G.B. een hedendaagse variant van Dr. Jekyll en mr. Hyde? De Kortrijkse wever gaf tijdens zijn proces in elk geval de indruk twee totaal verschillende persoonlijkheden te hebben. In de beklaagdenbank ontpopte hij zich tot een ietwat verlegen en beleefde man, die onmiddellijk zijn spijt uitdrukte aan de familie van het vermoorde slachtoffer. “Ik ben een brave man als ik nuchter ben. Maar dronken word ik een halve zot.” Zijn drankverslaving loopt als een rode draad door zijn leven.
Postvrouw Chantal Bourgeois, slachtoffer van zinloze gruwel. Foto Patrick Holderbeke
© FOTO HOL
G.B. raakte op zijn achttiende verslaafd aan de drank. Hij liet zich twee keer opnemen in een psychiatrisch ziekenhuis in Pittem en had toen twee mislukte zelfmoordpogingen achter de rug. Aangepaste medicatie, noch lidmaatschap van de Kortrijkse AA-club hielpen de wever van zijn drankprobleem af. Uitgezonderd in de periode van 1976 tot in 1983. Toen raakte hij geen druppel alcohol aan en werkte hij als veiligheidsagent bij de Garde Maritime, maar werd afgedankt wegens een reorganisatie van het bedrijf.
Een miljoen frank schulden
Eind 1983 liet zijn eerste vrouw – met wie hij nochtans vier dochters had – hem in de steek met ongeveer een miljoen frank aan schulden. Die penibele situatie zette G.B. opnieuw aan het drinken. Hij werkte in totaal bij dertien verschillende werkgevers, voornamelijk in de Kortrijkse en Harelbeekse textielindustrie, maar werd naar eigen zeggen slechts een keer ontslagen vanwege zijn drankprobleem. Maar o wee als hij had gedronken. De rijkswacht moest verschillende keren tussenkomen.
Vaak ging G.B. zijn twee echtgenotes – in 1990 hertrouwde hij – zes kinderen en een stiefdochter als een beest te lijf. Zijn toen vierjarig dochtertje kreeg in 1975 een mep in het gezicht, omdat zij weende. Datzelfde jaar bedreigde G.B. een andere dochter, omdat zij wat geld gestolen had. Hij waarschuwde haar dat hij haar handen met een slagersmes zou afhakken indien zij het nog eens deed. Toen die tiener met een slecht rapport van de Diksmuidse slagerijschool thuiskwam, stak hij een vork in haar arm. Op 20 september 1996 kwam B. dronken thuis en eiste van zijn tweede vrouw extra geld om nog verder op café te kunnen gaan. Toen zij weigerde, sloeg hij tot twee keer toe op haar hoofd.
Naar de vergadering van de AA
Wat G.B. bezielde om zijn overbuurvrouw Chantal Bourgeois, die voorheen in Emelgem woonde, van het leven te beroven, bleef ook op het proces een raadsel. De Kortrijkse wever probeerde op een subtiele manier zijn voorbedachtheid te maskeren. Een week voor de feiten was hij opnieuw beginnen drinken : twee keer per dag kocht hij stiekem in een buurtwinkeltje zes halveliterblikjes Jupiler. Zijn vrouw, kinderen en schoonmoeder waren in Westende op vakantie aan zee. Maar G.B. keerde die vrijdagavond naar Kortrijk terug om de vergadering van de plaatelijke AA-club bij te wonen. Maar later die avond – toen zijn stiefdochter in bed lag – dronk hij thuis voor de buis zijn sixpack leeg. Hij nam enkele kalmeermiddelen en voelde plots de drang om iemand te doden opwellen.
Het parket stapt ter plekke af. Buren staan versteld. Foto Patrick Holderbeke
© FOTO HOL
Pas toen G.B., die zijn werkkledij aangetrokken had en een koevoet en slagersmes meenam, op straat stond, kwam hij op het idee om overbuurvrouw Chantal Bourgeois als slachtoffer uit te kiezen. Via de tuin van zijn schoonmoeder sloop hij nader. Met de koevoet slaagde hij er snel in de achterdeur van Chantals woning te openen. Op de tast ging hij in het halfduister de trap op en verraste zijn slachtoffer in haar slaapkamer.
Zes steekwonden en negen snijwonden
G.B. ging Chantal Bourgeois met het mes en een schroevendraaier te lijf. De punt van het mes bleef zelfs in de schedel van het slachtoffer steken. Volgens wetsdokter Jan Bolt vertoonde haar lichaam zes steekwonden, negen snijwonden en zes kneuzingen. Haar moordenaar liep weg toen Chantal in bed omviel.
Anderhalf uur later – toen hij ietwat ontnuchterd was – probeerde B. zijn sporen uit te wissen : hij had immers het licht laten branden in de aanpalende woning van zijn afwezige schoonmoeder. Zijn kleren en blikjes bier verzamelde hij in twee plastic zakken, die hij langs het kanaal en de autoweg dumpte. G.B. zou daarna wel dertig keer naar de voordeur lopen om na te gaan of het lijk ontdekt was. Hij wou zelfmoord plegen door in de garage in de wagen met draaiende motor te gaan zitten. Uiteindelijk verschanste hij zich op zolder, wou zich ophangen aan een koord, maar viel door de drank en de medicamenten bewusteloos neer. Drie dagen later ontwaakte hij uit de coma. Toen hij de ogen opende, stond de gerechtelijke politie aan zijn ziekenhuisbed. Het afgebroken mes had hem verraden…
Inspecteur JPT
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier