Jacht op de Aziatische hoornaar. Het zou de titel kunnen zijn van een spannend verhaal van Jommeke, maar het is bittere noodzaak in Vlaanderen en stilaan overal in Europa. De wesp bedreigt de honingbij en daarom gaan imkers voorop in de strijd. Björn Lefevre (45) uit Waregem is er één van. “Ik kon al twintig koninginnen vangen.”
Björn Lefevre is beroepshalve politie-inspecteur in Brugge maar als hij thuiskomt gaat hij eerst een kijkje nemen in zijn tuin waar een deel van zijn bijenkasten staan. Zes jaar geleden plaatste hij zijn eerste exemplaar, inmiddels zijn het er een twintigtal. Waregem vroeg hem en zeven andere vrijwilligers om in de stad jacht te maken op de Aziatische hoornaar. Björn zei meteen ja en niet alleen omdat de uitheemse invasieve wesp eerder ook al bij hem toe sloeg. We praten in de woonkamer, met een oog op de tuin waar alles er rustig uit ziet. De bijenhouder is goed op dreef in een gesprek waarin hij zich ontpopt tot een bezorgd natuurliefhebber.
Jullie zijn bijna anderhalve maand bezig. Heb je al resultaat?
“Ik heb in die tijd twintig koninginnen gevangen. Dat lijkt veel meer maar dat is het niet echt als je bedenkt dat er in het centrum van Waregem, het gebied dat ik nu in de gaten houd, toch minstens 500 koninginnen geboren werden eind vorig jaar en dat tien procent daarvan de winter ook overleeft. Dat zijn toch vijftig Aziatische hoornaars waarvan er nu dus nog dertig actief zijn.”
Wat doen jullie precies?
“Wij controleren geregeld selectieve vallen in het ons toegewezen gebied. In mijn zone staan er vijf. Als ik koninginnen vat, stop ik die in een potje dat ik in de diepvries zet. Daarmee krijgt die wesp een zachte dood. Voor de Aziatische hoornaar voelt het aan alsof ze in winterslaap gaat. Ik probeer diervriendelijk te werken, want uiteindelijk is dat niet het monsterlijk dier dat er wel eens van gemaakt wordt. Alleen is het een invasieve insectensoort die hier niet op zijn plaats is. Bovendien heeft die geen natuurlijke vijanden en vormt ze een grote bedreiging voor de honingbij.”
De Aziatische hoornaars wisten jouw bijenkasten al te vinden. Hoe groot was de schade?
“Ze hebben vorig jaar vier van de vijf bijenkasten kapotgemaakt die ik in de Galgestraat in Waregem heb staan. De Aziatische hoornaars hanteren een ingenieus systeem waarbij ze blijven helicopteren voor de bijenkasten. Ze doden honingbijen die met nectar of stuifmeel komen aangevlogen. Dat zijn makkelijke prooien omdat ze lomer zijn door de inspanning en ook door het voedsel dat ze bij zich hebben. Daardoor ontstaat een kettingreactie voor de rest van het nest. De bijen gaan minder uitvliegen waardoor er geen voedsel meer binnenkomt en de koningin vervolgens minder eitjes gaat leggen. Hierdoor verzwakt het volk en kan de Aziatische hoornaar uiteindelijk het nest binnendringen en volledig leegroven.”
Welk plezier beleef je als imker aan jouw hobby?
“Ik ben gewoon graag bezig met de honingbijen. Bovendien heb ik op die manier geleerd om op een andere manier naar de wereld te kijken. Als ik nu iets in bloei zie staan, zet me dat aan het denken over hoe de natuur in elkaar steekt. Ik ben door dat alles ook milieubewuster geworden en mijn bekommernis om de planeet is nog groter dan die vroeger al was.”
Hier zit zowaar een groene jongen.
“Toch niet in de politieke zin van het woord, want daar hou ik me ver van. Dat neemt niet weg dat ik vind dat we met zijn allen de planeet aan het leegzuigen zijn. Ik probeer het in mijn eigen kleine wereldje wel anders te doen, meer op een milieubewuste manier. Anderen val ik daar niet mee lastig. Dat heb ik van Sadghuru, een Indische goeroe, die me bezielt en die ik ontdekt heb in de coronaperiode toen ik op zoek was naar meer spiritualiteit in mijn leven.”
Een bij produceert honing. Is het geldgewin een reden om dit te doen?
“Neen dat is echt bijzaak voor mij. Ik haal er ook niet het maximum uit omdat ik denk vanuit het standpunt van de honingbijen. Dat betekent dat ik de honing tot na de winter laat zitten zodat de bijen er zich dan nog mee kunnen voeden. Daardoor heb ik ook nooit meer dan een twintig kilogram aan honing. Dat heet natuurlijk imkeren, waar ik een groot voorstander van ben en waar ik cursus over geef aan beginnelingen.”
Hoe kijkt je vrouw naar je hobby?
“Mijn vrouw ondersteunt me ook al is haar interesse in de bijen niet zo uitgesproken als de mijne. Ze vindt het ook niet erg dat ik er toch veel mee bezig ben. In het hoogseizoen (van april tot eind juli, red) is dat toch snel tien of meer uren per week.”
Wat is tot slot jouw favoriete plek in de stad?
“Dat zijn de Gaverbeekse Meersen, een natuurgebied rond de oude spoorwegberm van aan de parking van het ziekenhuis in Waregem tot in Zulte. Mijn vrouw en ik gaan daar graag wandelen. We komen er helemaal tot rust.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
