Hoe een groeiende krokodil kinderen kan helpen: Lore (26) kaart eetstoornissen bij jongeren aan

Lore Mechelaere (rechts) tijdens het productieproces van de geanimeerde documentaire. © gf
Nancy Boerjan

Op het Jeugdfilmfestival (JEF) in februari gaat de geanimeerde documentaire ‘Hannah & de krokodil’ van de Brugse Lore Mechelaere in première. Daarin kaart ze op een toegankelijke en originele manier eetstoornissen bij jongeren aan. “Want iedereen kent intussen een jongere of zelfs een kind met een eetstoornis”, meent ze.

Lore Mechelaere (26) kan al bogen op een mooi lijstje verwezenlijkingen: na haar film- en regieopleiding aan het KASK in Gent en Toneelacademie Maastricht, liep ze stage bij theatercollectief FC Bergman in Amsterdam en was ze regie-assistente bij Wim Vandekeybus en Guy Cassiers. Tussendoor schreef ze zich in voor Ket & Doc, een project van het Vlaams Audiovisueel Fonds, Ketnet en JEF jeugdfestival. Daarbij krijgen vijf geselecteerde makers een productiepremie van 40.000 euro om een korte film te maken voor kinderen van 9 tot 12 jaar, waarin ze de wereld bekijken vanuit de ogen van een kind. Omdat de premie slechts deels volstond om het project dat Lore voor ogen had volledig te kunnen betalen, organiseerde ze een crowdfunding. Steunen kan nog altijd via de website. Het geld zal onder meer ook worden ingezet om de film in de toekomst verder te verspreiden naar scholen en jeugdverenigingen.

“Ik wil graag films blijven maken die mentale problemen bespreekbaar maken”

Lore besloot een onderwerp aan te pakken dat haar al langer nauw aan het hart ligt: eetstoornissen bij jongeren en kinderen. “Ik heb zelf een tijd met een eetstoornis gekampt, nadat een goeie vriendin van mij we waren 17 uit het leven stapte. Maar ik merkte de voorbije jaren ook dat het probleem van eetstoornissen bij jongeren rondom mij snel toeneemt. Dat werd nog eens extra getriggerd door corona. Maar er is veel schroom en angst om over het onderwerp te praten. Dat taboe wil ik met mijn film doorbreken, door het onderwerp op een relatief luchtige manier aan te brengen.”

Lore ging praten met experten en ervaringsdeskundigen over eetstoornissen bij jongeren. Het verhaal van Hannah trof haar bijzonder. De vijftienjarige Hannah worstelt al meer dan tweeënhalf jaar met een eetstoornis die het haar niet alleen lichamelijk maar vooral mentaal erg moeilijk maakt. Dit leidde al tot verschillende opnames. Toch is Hannah vastbesloten om andere jongeren te helpen om nooit mee te maken wat zij heeft meegemaakt. Ze was zo moedig om haar verhaal te delen om andere kinderen te ondersteunen en te motiveren om te blijven vechten. Lore kreeg de medewerking van het hele gezin om het scenario van haar documentaire te baseren op hun verhaal.

Dagenlang knippen

Lore koos bewust voor animatie. “Films of docu’s over eetstoornissen focussen doorgaans altijd weer op het uiterlijk. Net dat wilde ik absoluut vermijden. Daarom besloot ik met animatiefiguurtjes te werken, in een verhaal dat draait om een krokodil. Die krokodil is een metafoor voor de eetstoornis: hij ontwaakt door de opmerkingen die Hannah van klasgenoten kreeg en je ziet hem groeien doorheen de film, waardoor hij steeds meer ruimte inneemt. Net zoals een eetstoornis zich ontwikkelt en steeds meer druk veroorzaakt op het kind, maar ook op het hele gezin eromheen.” Vervolgens leert Hannah de krokodil met de hulp van experten trainen, of haar ziekte onder controle houden. Daarmee toont Lore aan dat het mogelijk is om weer beter te worden, maar ook dat het hervonden evenwicht altijd zal moeten bewaakt worden. “Niet elk verhaal over een eetstoornis kent een happy end, dat moeten we kinderen dus ook niet wijsmaken”, klinkt het.

De krokodil is een metafoor voor de eetstoornis: hij ‘ontwaakt’ door de opmerkingen die Hannah van klasgenoten kreeg en je ziet hem groeien doorheen de film. (gf)
De krokodil is een metafoor voor de eetstoornis: hij ‘ontwaakt’ door de opmerkingen die Hannah van klasgenoten kreeg en je ziet hem groeien doorheen de film. (gf)

Samen met Het Peloton, productiehuis van Karen Huysman en Martijn D’haene, maakte Lore de film op papier, met de stopmotion-techniek: van elke minimale beweging wordt een foto gemaakt, waarna alle foto’s op een bepaald tempo na elkaar geplaatst worden. Een bijzonder tijdrovende klus, waarvoor Lore dagenlang figuurtjes uitknipte. Ze kon voor het hele proces ook rekenen op animator Frederic Tilleman voor de animatie, en stagiaire Stephanie El Khoury.

Missie ontdekt

Eetstoornissen zijn doorgaans het gevolg van een onderliggend psychisch probleem, maar worden mee in de hand gewerkt door sociale media. “Het is belangrijk om kinderen zo vroeg mogelijk te leren omgaan met sociale media, hen er de positieve kanten van te tonen maar zeker ook op de gevaren ervan te wijzen.” Lore hoopt dan ook dat haar docu wordt opgepikt door verenigingen en scholen, om het probleem beter bespreekbaar te maken.

Ze heeft met het maken van Hannah & de krokodil naar eigen zeggen haar missie ontdekt: “Ik wil graag verder gaan in het maken van films voor kinderen en jongeren over complexe thema’s, maar dan op een toegankelijke manier. Ik zou het in een volgend project graag over rouw hebben, waarin ik opnieuw tools wil aanreiken om zo’n moeilijk en complex thema toch bespreekbaar te maken.”

Meer over ‘Hannah & de krokodil’ lees je op www.hannahendekrokodil.be

De film is te zien op zondag 11 februari op het Jeugdfilmfestival (JEF) in Brugge en daarna ook op Ketnet, de Ketnet-app en VRT MAX.