Vier jaar geleden kreeg Annemarie van Tilburg (53) te horen dat er zich een tumor in haar arm had genesteld. Vandaag is de kanker uitgezaaid over haar lever, longen en borstbeen en is ze terminaal, maar de moedige vrouw weigert de handdoek te gooien. “Ik wil in een gespecialiseerd kankercentrum in Texas een behandeling volgen. Waarom? Ik wil zoveel mogelijk bonustijd. Ik leef gewoon veel te graag.”
Annemarie van Tilburg moet zowat de definitie van positiviteit zijn. Samen met haar partner Gert-Jan Vos (58) en hun zoon Nick (28) woont de van Noord-Brabant in Nederland afkomstige vrouw in een gezellig huisje in de Pittemse deelgemeente Egem, waar zowat het hele jaar lang een kerstsfeer hangt.
“Ik ben gek op alles wat met in mijn ogen de mooiste tijd van het jaar is”, glimlacht ze. “Daarom heb ik nu al mijn kerstdecoratie van zolder gehaald. Ik wil er zoveel mogelijk van kunnen genieten.”
Al speelt ook het feit mee dat Annemarie op 14 oktober in het UZ Gent een PET-scan moet ondergaan en daarna wellicht een nieuwe chemokuur wordt opgestart. Vier jaar geleden werd ze ziek. Een tumor in haar arm moest operatief verwijderd worden, “maar het zou goed komen, kreeg ik te horen.”
“De behandelende artsen konden de tumor weghalen, maar zeiden wel dat het erg krap was. Daarom kreeg ik nog 36 bestralingen. Ik moest elke drie maanden op controle, maar daar kreeg ik keer op keer goed nieuws. Tot anderhalf jaar geleden…”
Mokerslag
Toen viel de hemel op Annemaries hoofd. “Er werd een wekedelentumor bij me vastgesteld. Kwaadaardig en uitgezaaid over mijn lever, longen en borstbeen. Ik moest zo snel mogelijk chemotherapie krijgen. In het voorjaar van 2023 onderging ze haar eerste kuur, een traject dat sindsdien niet meer is gestopt.
“Ik heb al zo’n vijftig kuren ondergaan”, zucht ze. “En daar ben ik al érg ziek door geweest, met alle bijwerkingen van dien: drie tromboses in mijn benen, bot- en spierpijn… Maar ik weiger op te geven.”
“Ik zou dolgraag nog oma worden. Net daarom wil ik alles op alles zetten en alle kansen grijpen” – Annemarie van Tilburg
Begin dit jaar kreeg Annemarie een nieuwe mokerslag te verwerken. “Ik was uitbehandeld, terminaal. De kanker kon niet meer weggaan bij mij. Ik kan je verzekeren, op zo’n moment weet je niet wat je hoort. Ik ben twee dagen flink van slag geweest, maar heb toen snel de knop omgedraaid.é
éMijn tijd is kostbaar en niet oneindig, ik wil die zo goed mogelijk invullen. En nog kunnen genieten. Daarom blijf ik chemokuren nemen. Bewust, om me extra tijd geven. Met professor Lapeire van het UZ Gent aan mijn zijde. Een gouden arts.”
Beste ter wereld
Tijdens een van haar chemosessies raakte Annemarie aan de praat met een medepatiënt. Die vertelde haar over het MD Anderson Cancer Centre in de Verenigde Staten, verbonden van de universiteit van Texas. Daar zijn ze gespecialiseerd in wekendelentumoren en worden ook nieuwe behandelingen uitgevoerd. Ze zijn de beste ter wereld in hun vak. Ik wil deze kans gewoon grijpen, want ik wil gewoon léven. En alle meepikken wat ik nog kan.”
Alleen kost een behandeling aan het MD Anderson Cancer Centre handenvol geld. “Ik heb al contact opgenomen en de intakesessie – met bloedonderzoek en scan – draait rond de 7.000 euro. In totaal mag ik op een kleine 100.000 euro rekenen. Geld dat ik uiteraard niet heb. Ik klopte bij enkele banken aan, maar daar kan je als kankerpatiënt geen lening krijgen.”
Toen Annemarie het verhaal aan haar hartsvriendin Nancy Vanthournout (52) uit Tielt vertelde, schoot die meteen in actie. “Ik leef enorm mee met wat Annemarie overkomen is”, zegt ze. “Ik hoor haar vrijwel dagelijks en kom enkele keren per week bij haar langs om een luisterend oor te bieden en wat te helpen in het huishouden.”
“Vorig jaar werd ik zelf met huidkanker geconfronteerd. Ik kan me dus wel voorstellen in welke situatie Annemarie verkeert” – Nancy Vanthournout
“Vorig jaar werd ik zelf met huidkanker geconfronteerd. Ik ben er veel lichter van af gekomen: na een operatie lijkt de kanker weg te blijven en moet ik elke zes maanden op controle. Klein bier in vergelijking met Annemaries situatie.”
Crowdfunding
Daarom zette Nancy een crowdfunding op poten. “Ik kan niet onder woorden brengen hoe dankbaar ik ben”, glundert Annemarie. “Ik weet dat het om een pak geld gaat, maar ik wil gewoon alles op alles zetten. Ondanks mijn situatie koester ik nog een pak dromen. Een daarvan is oma worden. Dat zou prachtig zijn.”
Annemarie hoopt nog dit jaar naar Texas te kunnen afreizen. “Ik weet als geen ander hoe kostbaar tijd is: een dag, een maand, een halfjaar… Mijn ziekte heeft me ook enorm doen relativeren.”
“Ik trek me vooral op aan de kleine dingen in het leven. Een kopje koffie met Nancy, bijvoorbeeld, of wat quality time met mijn gezin. Daar wil ik nog zo lang mogelijk van genieten. Ik weet dat de trip richting Verenigde Staten en de behandeling erg zwaar zullen zijn, maar ik wíl dit echt. Om mezelf zoveel mogelijk bonustijd te geven. Ik leef gewoon veel en veel te graag.”
Annemarie steunen? Klik hier.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier