Een onbeantwoorde kinderwens. Het is een thema dat bij heel veel koppels brandend actueel is, alleen wordt daar amper over gesproken. Eén op de tien koppels raakt niet of moeilijk zwanger, maar er rust nog altijd een groot taboe op. Dat wil Jolien Couvreur mee helpen doorbreken. De Ingelmunsterse leverde vier jaar lang een moedige strijd en is nu de trotse mama van een flinke tweeling: Loes en Ellis. Haar hele verhaal documenteerde ze uitgebreid op haar Instagram-account @Buik.gevoel. “Om lotgenoten te tonen dat ze niet alleen staan”, zegt ze. “Je mag nooit opgeven, want uiteindelijk komt alles goed.”
“Ik heb altijd al een groot moederhart gehad”, glimlacht Jolien Couvreur (30). De Ingelmunsterse logopediste vormt al sinds 2009 een koppel met IT’er Pieter-Jan Batsleer (34) en sinds 3 juli 2021 stappen ze ook als man en vrouw door het leven.
“Toen heel wat vrienden en kennissen aan kinderen begonnen, groeide die wens ook bij ons. In de zomer van 2017 trokken we nog samen op reis naar Bali om onze jeugd symbolisch af te sluiten, daarna zouden we ervoor gaan.”
Een klein halfjaar later kregen Jolien en Pieter-Jan goed nieuws: er was een klein Batsleerke onderweg. Al was hun geluk jammer genoeg van korte duur. “Na een achttal weken, in december 2017, kreeg ik een miskraam. Een harde noot om kraken, maar we besloten om de moed niet te verliezen.”
Niet opgeven, jaag je droom na. Hoe hard en lastig dat soms ook kan zijn
“Twee dagen na mijn miskraam stond eigenlijk onze eerste echografie gepland. Ik besloot om die toch te laten doorgaan, al was het maar ter controle na wat ik meegemaakt had. Die bracht héél veel aan het licht.”
In de Izegemse Sint-Jozefskliniek kreeg Jolien te horen dat ze met endometriose (zie kader, red.) kampte. “Dat was compleet nieuw voor mij. Ik had daar al eens iets over horen waaien, maar wat het exact inhield… De gynaecoloog zei ons meteen dat dit geen ramp hoefde te betekenen, maar wel zijn weerslag op het zwangerschapsproces kon hebben.”
Buitenbaarmoederlijk
Jolien en Pieter-Jan verloren de moed niet en in februari 2018 raakten ze opnieuw zwanger. “We waren superblij, maar kregen al snel opnieuw keihard nieuws te verwerken. Het ging om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en ik moest zo snel mogelijk onder het mes. Dit kon levensgevaarlijk zijn, vertelden ze ons.”
Om de zwangerschap af te breken, kreeg Jolien twee inentingen die ervoor zorgden dat er sowieso zes maanden pauze genomen moest worden.
“We werden naar het UZ Leuven doorgestuurd, waar professor Carla Tomassetti ons onder haar hoede nam. Zij is wereldtop op het vlak van endometriosebehandeling. Omdat we een grote kinderwens koesterden, werd het proces meteen opgestart.”
Wat is endometriose?
Endometriose is een gynaecologische aandoening waarbij cellen van het baarmoederslijmvlies of endometrium, die normaal de binnenkant van de baarmoeder bekleden, ook buiten de baarmoeder voorkomen. Dat is meestal in de buikholte, op het buikvlies en de organen in het bekken.
Endometriose bemoeilijkt een natuurlijke zwangerschap fors. Endometriose komt voor bij ongeveer 5 op de 100 vrouwen.
Wat volgde, was een lood- en loodzwaar parcours. “Een halfjaar lang moest ik wekelijks enkele inspuitingen rechtstreeks in mijn buik laten zetten. Pieter-Jan heeft me daar enorm goed bij geholpen. Ik kan hem niet dankbaar genoeg zijn.”
“In november 2018 werd tijdens een complexe operatie een eileider bij me weggenomen en niet veel later werd ons verteld dat de kans op een natuurlijke zwangerschap bijzonder klein geworden was. IVF moest soelaas brengen.”
Waar een gewone sterveling de moed in de schoenen zou voelen zakken, zagen Jolien en Pieter-Jan dit als een nieuwe kans. “Een nieuw pad dat ons kon helpen”, klinkt het.
“In februari 2019 trokken we naar een onafhankelijke vruchtbaarheidskliniek, maar twee cycli later was er nog altijd geen nieuw leven op komst. We besloten toen ergens anders hulp te zoeken.”
Maria-Lichtmis
Het koppel klopte bij het UZ Jette aan, waar na een lang traject in januari 2021 via ICSI twee eitjes werden teruggeplaatst. “Bij ICSI (intracytoplasmatische sperma-injectie, red.) wordt één zaadcel via een zeer dunne naald in één eicel gebracht om zo een bevruchting op te starten. Beschouw het als IVF 2.0”, legt Jolien uit. “En heel vreemd: ik had er meteen een goed gevoel bij.”
Een kleine maand later, op 2 februari 2021, volgde fantastisch nieuws. “Ik deed thuis een zwangerschapstest en zag twee streepjes verschijnen Het was gelukt! Net op Maria-Lichtmis, het feest voor alle pasgeboren baby’s. Symbolischer kon niet. We hadden toen in totaal vier IVF- en twee ICSI-behandelingen achter de rug.”
Na acht weken zwangerschap volgde een nog grotere verrassing. “Een echo wees uit dat we zwanger waren van een tweeling. We waren met knikkende knieën naar de afspraak getrokken, want we hadden er nog nooit leuk nieuws gekregen. En dan krijg je te horen dat we twéé kindjes zouden krijgen.”
Tijdens haar zwangerschap werd Jolien van erg dicht opgevolgd. Elke twee weken onderging ze een echografie, iets wat geen overbodige luxe bleek. “Na elf weken verloor ik plots enorm veel bloed. Grote paniek, dat kan je je wel voorstellen”, glimlacht Jolien.
Elke keer ik Loes en Ellis bezig zien, denk ik die zijn verdorie van óns, hé
“Gelukkig bleek het loos alarm, al moest ik daarna erg veel rust nemen. Zware inspanningen vermijden, plat liggen… Ik was dan wel zwanger, ik heb nooit op die roze wolk gezeten. Ik was pas écht gerust toen we onze dochtertjes in de armen konden sluiten.”
Op 21 september vorig jaar konden Jolien en Pieter-Jan opgelucht ademhalen: Loes en Ellis waren gezond en wel ter wereld gekomen. “Loes om 12.06 uur en Ellis twee minuten later”, glunderen ze. “Wel via een keizersnede, want ze lagen allebei in stuit. Ook dat nog.”
Omerta doorbreken
In december 2019 besloot Jolien haar calvarietocht in een Instagram-account te gieten: @Buik.gevoel. “Enerzijds om voor mezelf een soort online dagboek bij te houden, maar vooral om het thema bespreekbaar te maken.”
“Ik wilde met lotgenoten in contact komen én het taboe doorbreken. Want niet of moeilijk zwanger kunnen worden, daar rust nog altijd een omerta op. Volledig onterecht, want iedereen kent wel mensen in zijn of haar omgeving die aan het struggelen zijn.”
Jolien postte de voorbije 2,5 jaar foto’s van hoopvolle momenten, maar evengoed van de harde periodes. “Zo heb ik net voor oudejaar 2019 een foto van een grote bokaal vol spuiten gedeeld, want zo zag mijn voorbije jaar eruit. Of van mezelf in tranen, want onzekerheid en angst maken onmiskenbaar deel uit van mijn verhaal.”
Buik.gevoel is eerlijk: niet enkel de hoopvolle momenten, ook de harde periodes. Want die horen er nu eenmaal ook bij
“Ik wil mensen op het hart drukken dat je erover mag, neen: móet praten. Er is niets zo erg dan die grote last op je schouders niet kunnen delen. Dat heb ik wel gedaan, iets waar ik erg blij om ben.”
Jolien raadt koppels met zwangerschapsmoeilijkheden ook aan om niet te aarzelen om hulp te zoeken. “Besef dat je er niet alleen voor hoeft te staan, de wetenschap is er voor je. En ga vooral niet zelf op zoek naar informatie op dokter Google. Dat is veruit de slechtste raadgever ter wereld. En bovenal: blijf erin geloven.”
Taart en champagne
De kleine Loes en Ellis zijn ondertussen zeven maanden oud en groeien als kolen, vertellen Pieter-Jan en Jolien met pretoogjes. “Af en toe gooi ik ook een foto van hen op @Buik.gevoel. Ik wil ook tonen dat het uiteindelijk allemaal goed kan komen. Niet opgeven, jaag je droom na. Hoe hard en lastig dat soms ook kan zijn. Want uiteindelijk was het de voorbije vier jaar helemaal waard.”
“Ik zou het zo opnieuw doen, want een leven zonder Loes en Ellis kunnen we ons niet meer inbeelden. Elke keer ik die twee bezig zie, denk ik: die hebben wij gemaakt, hé. Er kwam wat hulp bij kijken, maar ze zijn verdorie van óns.”
Zondag mag Jolien haar eerste Moederdag ooit vieren. “Daar kijk ik verschrikkelijk hard naar uit”, geniet ze nu al. “Het wordt één groot feest, met taart en champagne.”
“Loes en Ellis gaan sinds deze week ook naar de crèche, ze zullen dus een klein cadeautje voor me hebben. Dat wordt de max. Al zijn zij het mooiste geschenk dat Pieter-Jan en ik ooit zullen krijgen. Niks kan daar nog boven.”
Volg Jolien op Instagram via @Buik.gevoel.
Fertiliteitskliniek AZ Sint-Jan: “95 procent van onze patiënten kunnen we helpen”
Sinds 1992 heeft het AZ Sint-Jan in Brugge een eigen fertiliteitskliniek, ingebed binnen de dienst Gynaecologie. Daar zagen ze de voorbije decennia het aantal koppels met een kinderwens op zoek naar medische hulp alleen maar toenemen.
“De grote boost kwam er in 2004, toen IVF grotendeels terugbetaald werd”, stelt Isabel De Smet (46), gynaecologe en gespecialiseerd in verloskunde en fertiliteit.
“Het zorgde ervoor dat de drempel een pak naar beneden ging én dat het thema toch een beetje uit de taboesfeer raakte.”
Ook het feit dat vrouwen op steeds latere leeftijd aan kinderen beginnen, speelt mee. Vijftien jaar geleden lag de gemiddelde leeftijd op 26 jaar, nu is dat 30 à 31 jaar. Vanaf 35 jaar begint de vruchtbaarheid stilaan af te nemen.
Beter bespreekbaar
De laatste jaren zijn zwangerschapsmoeilijkheden steeds beter bespreekbaar. “Toe te juichen, want heel veel mensen kampen met deze problematiek.”
“Eén op tien koppels heeft het lastig om op de natuurlijke manier zwanger te worden, terwijl de medische wereld soelaas kan bieden. Vroeger werd zoiets gewoon doodgezwegen en bleven koppels kinderloos. Dat is gelukkig niet langer het geval”, aldus De Smet.
Bij AZ Sint-Jan ligt de slaagkans erg hoog. “Minder dan vijf procent van onze patiënten raakt niet zwanger. Met andere woorden: we kunnen zo goed als iedereen helpen.”
“Om je een idee te geven: bij kunstmatige inseminatie ligt de slaagkans per cyclus op 18 procent, bij IVF is dat 40 tot 45 procent. Na enkele cycli kan je ervan uitgaan dat je zwanger bent.”
Dokter De Smet geeft koppels met een kinderwens dat over een hobbelig parcours loopt, één gouden raad. “Zoek hulp. We zijn er voor jullie. Niet enkel op medisch vlak, ook het mentale is belangrijk. Samen werken we naar één doel: kindergeluk realiseren.” (PVH)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
