De voorbije jaren dikt de Oost-Vlaamse hoofdstad jaar na jaar aan met een verse lading West-Vlamingen. Ruim 2.000 weer vorig jaar. En dus kon een derde editie van KW kaapt Gent niet uitblijven.
Voelt de West-Vlaming zich thuis in Gent? Ontdek alle artikels, video- en audioreportages op www.KWkaaptGent.be.
West-Vlamingen in Gent. Het zijn er veel en het worden er alsmaar meer. De mechanismen zijn bekend. Onze voortstuderende jeugd trekt op 18-jarige leeftijd liefst naar de de Oost-Vlaamse hoofdstad om er de hogere studies aan te vatten. Ver genoeg van de kerktoren om er een zeker gevoel van vrijheid te ervaren en mama’s rok te kunnen loslaten, maar ook niet té ver om die verse pastaschotel die elke zondagavond mee de trein op moet niet te laten beschimmelen. Om de reistijd van en naar ‘t kot ook niet te lang te maken. En – uiteraard – omdat het Gént is. Met het collectieve aanbod aan cafés, gezellige plekjes, winkels, energie en medestudenten zowat het summum van alles waar West-Vlaamse jongens en meisjes van rond de 18 hongerig naar zijn.
Bij voorkeur meer dan in de dorpsstraat, maar niet té
Bruisend, levend… en toch ook weer niet te groot. Want we willen het liefst toch nog een beetje bevattelijk en overzichtelijk houden. Ook daarom kiezen de West-Vlamingen vaker voor Gent dan voor Brussel of Antwerpen. Bij voorkeur meer dan in de dorpsstraat, maar niet té.
En daarmee begint het natuurlijk, die ‘verwestvlamisering’ van Gent. Want studenten leggen tijdens hun jaren aan de hogeschool of unief de fundamenten voor hun volwassen leven. Ze worden verliefd: op de stad én op een of andere ranke deerne of knappe kerel en linken beide factoren voorgoed aan elkaar door na de studies hun liefdesnest als nieuwe thuis te omarmen. De liefde is overigens maar één factor. Het valt ook niet altijd mee om het zorgvuldig opgebouwde leventje na vier, vijf of meer jaren genieten van al dat moois weer achter te laten en terug te keren naar de thuisgemeente waar je het moet stellen met drie dagen braderie in de zomer, een KLJ-fuif en dat ene dorpscafé. Wetende dat drie vierden van je generatiegenoten wél definitief zijn uitgezwermd.
Voor je ‘t weet rond je de kaap van de 30 en probeer dàn nog maar eens de knop om te draaien
Tenslotte is er ook ‘het werk’. Een niet gering aantal West-Vlaamse uniefstudenten blijft niet enkel plakken in Gent, maar meer specifiek zelfs in de aula’s, lokalen en labo’s van de Gentse universiteit, waar ze vaak nog x aantal jaren voort onderzoek voeren, doctoreren, doceren… En voor je ‘t weet rond je de kaap van 30 en probeer dàn nog maar eens de knop om te draaien.
Eigenlijk heb ik geen connecties met Gent. Maar het is de meest internationale en diverse grootstad dicht bij West-Vlaanderen
En dan zijn er ook nog eens West-Vlamingen die, ongeacht of job, studies of een amoureus parcours hen oostwaarts stuwde, ook zómaar kiezen voor Gent. “Ik heb bewust gekozen om in Gent te wonen”, getuigt Mandy Steen (32), uit Kortemark. “Niet voor werk of studies of vrienden, want eigenlijk heb ik geen connecties met Gent. Maar het is de meest internationale en diverse grootstad die het dichtst bij West-Vlaanderen ligt.” Een motivering die evenzeer door heel wat provinciegenoten wordt onderschreven.
Zodoende komen er elk jaar weer een paar duizend West-Vlamingen bij in Gent. In 2017 waren dat er 2.052. Opnieuw een beetje meer dan het jaar voordien. Ruw geschat heeft één op tien Gentenaars West-Vlaamse roots en dat was drie jaar geleden ook de reden waarom KW, Krant van West-Vlaanderen besloot om – ook al was het dan voor een paar dagen per jaar – Gent even te annexeren. Een handvol dagen per jaar voor een tiende van de bevolking, dat is nog zeer schappelijk.
De eerste twee edities gingen we massaal op zoek naar al die ingeweken West-Vlamingen en kwamen we vooral tot de vaststelling dat ‘we’ stevig geïnfiltreerd zijn in het dna van Gent. De West-Vlamingen houden de cafés en winkels draaiende, het kruim van theater, muziek & comedyscene komt uit de kustprovincie en we bezetten belangrijke posities aan de onderwijsinstellingen. Het universitair ziekenhuis op zich vertegenwoordigt een stevig West-Vlaams dorp en zelfs in het schepencollege wordt het West-Vlaamse aandeel vertaald in twee zitjes.
Niet onlogisch, want als je 10 procent van de bevolking uitmaakt, dan kan je ook al eens wegen op het beleid. In Londen is Sadiq Khan ook niet zomaar burgemeester natuurlijk. Gezien we in een verkiezingsjaar zitten, vroegen we ons bij KW dan ook af of die West-Vlaamse impact op de stad niet wat meer aandacht verdient. Vereist misschien zelfs. Heeft Gent geen nood aan een schepen die specifiek bevoegd is voor West-Vlaamse zaken?
We weten niet of het zover moet komen, maar democratisch als we zijn besloten we om onze vragen eens voor te leggen aan ‘het volk’. We legden ruim 100 van die ‘West-Vlaamse Gentenaars’ een korte vragenlijst voor, waarin we eigenlijk drie thema’s wilden aanraken.
1. Voelt de West-Vlaming zich eigenlijk thuis in Gent?
2. Kan en mag de West-Vlaamse Gentenaar nog West-Vlaams spreken?
3. Is er nood aan een schepen van West-Vlaamse zaken… en wie moet dat dan worden??
Met de resultaten van onze bescheiden bevraging gingen we aan de slag en zoeken we vanaf maandag 14 mei drie dagen lang naar antwoorden, tendenzen en oplossingen.
Voor meer relevante informatie, zie ook Huis te huur in Gent
KW Kaapt Gent
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier