“Frank zal altijd tot de verbeelding blijven spreken”: Biograaf Stijn Vanderhaeghe herdenkt wielerlegende die 15 jaar geleden stierf

Op zaterdag 12 oktober is het precies 15 jaar geleden dat wielerlegende Frank Vandenbroucke onverwacht overleed in Senegal. Ex-Langemarkenaar Stijn Vanderhaeghe (47), auteur van VDB De Biografie en VDB Forever, draagt het godenkind van Ploegsteert nog steeds in zijn hart… en op zijn arm. Toen de biografie 10.000 verkochte exemplaren haalde, zette hij zelfs een tattoo.

Ploegsteertenaar Frank Vandenbroucke was amper 34 jaar toen hij op 12 oktober 2009 dood werd aangetroffen in een hotel in Senegal. Zijn overlijden kwam als een donderslag bij heldere hemel, herinnert ook zijn biograaf Stijn Vanderhaeghe (47) zich. “Ik had hem nog gezien vlak voor hij vertrok naar Senegal, de reis die hem fataal geworden is”, vertelt Stijn, die afkomstig is van Langemark maar nu met zijn gezin in Dilbeek woont. “Hij was aanwezig op een boekvoorstelling van Paul Van Himst op Anderlecht, waar Frank vaak kwam omdat hij bevriend was met onder meer Gilles De Bilde. Dan heb ik hem even kort gesproken. Toen enkele dagen later het bericht van zijn overlijden kwam, kon ik het moeilijk geloven, want tijdens die boekvoorstelling zag hij er fantastisch goed uit. Hij was altijd chic gekleed, licht gebronzeerd, zijn haar geblondeerd… Hij was weer op het goede pad. De zoveelste keer dat hij zei: ik ga werekomn, zoals in het nummer van Het Zesde Metaal. Zijn overlijden was totaal onverwacht.”

Rock-’n-roll op de fiets

Nadat hij eerder al verschillende sportboeken (De Ronde, De Olympiërs 1900-2012, RSC Anderlecht…) publiceerde kreeg Stijn de kans om ook de biografie van Frank Vandebroucke te schrijven. “Die ontmoeting op Anderlecht heeft daar zeker in meegespeeld”, vertelt Stijn. “Frank Vandenbroucke was rock-’n-roll op de fiets. Hij kon woekeren met zijn talenten, maar heeft dat niet gedaan door zijn levensstijl. Snelle auto’s, snelle vrouwen, drank, drugs, doping… De drie D’s die hem helaas ten val gebracht hebben. Hij blijft een fascinerende figuur. Zeker als je de beelden ziet van vroeger, zoals de Ronde van Spanje in 1999 waar hij twee ritten won en zijn relatie begon met Sarah Pinacci. Of Luik-Bastenaken-Luik, waarbij hij Bartoli belachelijk maakte op La Redoute. Dat zijn beelden die op mijn netvlies gebrand zijn.”

“Ik heb al een paar keer gevraagd om een herdruk van de biografie”

VDB De Biografie verscheen in 2018. Een jaar later zou met VDB Forever het ultieme eerbetoon volgen. “Dat boek was qua verkoop misschien niet zo’n groot succes, maar inhoudelijk ben ik daar wel het meest trots op, omdat ik toch 34 kunstenaars en auteurs bereid gevonden heb om gratis een bijlage te leveren om Frank te eren”, vervolgt Stijn. “Het enige jammere was: beeldhouwer Johan Tahon had een prachtig beeld gemaakt, maar Franks mama Chantal schrok van het eindresultaat. Hij was afgebeeld zonder armen, een beetje zoals een Griekse god. Ik vind het nog steeds prachtig, maar zij verwachtte wellicht een beeld dat als twee druppels water op haar zoon leek, waar ik alle begrip voor had, maar dat was dus niet het geval. Het was de bedoeling om dat beeld ofwel in Ploegsteert ofwel op La Redoute in brons te gieten. Ik heb daarvoor heel veel gemaild en -gebeld met gemeentebesturen en mecenassen, maar dat is uiteindelijk niet gelukt. Maar Frank zal altijd tot de verbeelding blijven spreken.”

Tattoo

Frank Vandenbroucke is niet alleen vijftien jaar geleden gestorven, op 6 november is hij ook vijftig jaar geleden geboren. “De Nederlandstalige biografie is al even uitverkocht. Ik heb wel al een paar keer gevraagd aan de uitgeverij om nog eens een herdruk te doen. Al denk ik niet dat ze dat van plan zijn, wat ik wel jammer vind. Ik krijg nog af en toe de vraag of ik nog exemplaren heb, maar enkel de Franstalige zijn nog beschikbaar. Misschien was dit het moment om nog eens een herdruk te doen. Maar uitgeverij Kannibaal – dat werd overgenomen door Fernand Huts en opging in Hannibal Books – is nu vooral met kunst bezig. Sport hebben ze volledig afgestoten.”

In totaal waren er drie Nederlandstalige herdrukken en twee Franstalige, goed voor iets meer dan 10.000 verkochte boeken. “Toen het boek af was, heb ik in een zotte bui ooit gezegd: als we 10.000 exemplaren halen, dan zet ik een tattoo van VDB. Ik wilde dat ook wel, omdat ik zo diep in dat verhaal was gedoken. Emotioneel was daar heel veel betrokkenheid. Je werd daarin meegezogen. Toen we de kaap van de 10.000 haalden, ben ik dan wel mijn belofte moeten nakomen. Die tattoo staat trouwens ook in VDB Forever als een van de 34 kunstwerken.”