Een bloemetje voor Wilfried die al 60 jaar lang onze krant leest

De 97-jarige Wilfried wilde alles over Izegem weten, vooral over het voetbal. (foto mlt)
Lieven Mathys
Lieven Mathys Community KW

“Geachte, ik ben zeer tevreden over De Krant van West-Vlaanderen en ik ben meer dan 60 jaar trouwe lezer”, schrijft Wilfried aan de redactie van KW. “Dankjewel voor het vele leesplezier dat ik heb gehad.” Als dat geen bloemetje verdient…

Het was eind 1964 toen Izegemnaar Wilfried De Brouwere (97) enkele weken voor zijn huwelijk met Marie-Antoinette Seys besliste om een abonnement te nemen op De Weekbode, de lokale krant van KW in de regio Roeselare, Izegem en Tielt. “Samen met mijn drie broers had ik een borstelhoutzagerij en we werkten zes dagen op zeven, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. We hoorden soms wel een sirene maar wisten nooit echt wat er gebeurd was.” En zo begon hij dus De Weekbode te lezen. “Tijdens de week had ik geen tijd om de krant te lezen, op zondagvoormiddag las ik dan jullie krant van A tot Z. Alle nieuws over Izegem, de bedrijfswereld en verhalen van het verleden. Maar vooral sport en het voetbal in de regio interesseerden me.”

“Bedankt KW, voor het vele leesplezier”

Wilfried knipte al eens artikels uit de krant. Vooral over de borstelindustrie in de Pekkerstad en het Borstelmuseum waar zelfs een foto van de negentiger en zijn broers hangt. Ook artikels en reeksen over de wereldoorlogen verslond hij. Wilfried was een tiener tijdens de Tweede Wereldoorlog en zag hoe Duitse soldaten burgers neerschoten die met gesmokkeld voedsel over de koer van de houtzagerij vluchtten. Het stond op zijn netvlies gebrand en had een blijvende impact op zijn leven. “Papa maakt zich zorgen over onze wereld als hij ziet wat er gaande is in Oekraïne en de Gaza.”

Op zondagnamiddag trok Wilfried naar het voetbal of met Antoinette en de kinderen Frank en Griet wandelen aan zee of nog liever in het bos. Daar voelde Wilfried zich echt thuis, tussen de bomen. “En hij kon alle houtsoorten benoemen en wist wat ze ermee konden maken in de houtzagerij”, herinnert zoon Frank zich. Ook nu is Wilfried nog een fervente wandelaar. Tot drie keer per week vind je hem terug in provinciedomein Wallemote-Wolvenhof. (mlt)