Een bloemetje voor Siska en Bruno die warmte bieden aan vluchtelingen
“Ik schrijf u omdat ik Bruno Libbrecht en zijn gezin, van de vzw Allemaal Mensen uit Heuvelland, in de bloemetjes wil zetten”, schrijft Julie Deweer aan onze redactie. “Hun toewijding voor de vluchtelingen in Duinkerke is echt inspirerend.”
Ken jij iemand die een bloemetje verdient? Een goeie buur, een vrijwilliger of een duivel-doet-al in de vereniging? Laat het ons weten via mail op bloemetje@kw.be.
“Bruno en zijn gezin zijn voorbeelden van wat het betekent om een goed mens te zijn. Ik denk dat hij deze nominatie verdient omdat hij al bewezen heeft dat hij iemand is die de basisbehoeften van de mens zo hard respecteert, no matter what. Ik ga al een tijdje mee naar Duinkerke, waar heel veel vluchtelingen in erbarmelijke toestanden leven, hopend op een betere toekomst.” Elke derde zaterdag van de maand trekken Bruno (54), zijn vrouw Siska Verbeke (49) en hun zoon Josse (24) plus ook al een groepje vrijwilligers met een ongewone lading naar Duinkerke. Geen kleren en voedselpakketten, wel spullen die voor wat menselijkheid zorgen zoals warm water, een trimmer, koffie, pannenkoeken of een voetbaltafel. “En vooral ook een luisterend oor”, vult Julie nog aan.
“We brengen wat menselijkheid naar de vluchtelingen”
“Het contact is helemaal anders als je iemands haar wast dan dat je vanuit een bestelwagen eten uitdeelt”, licht Bruno hun aanpak toe. “We hebben niet de ambitie om het probleem op te lossen, wel om wat menselijkheid in het kamp te brengen. Vandaar ook de naam van de vzw: Allemaal Mensen.”
Die menselijke aanpak zit ook in de details, zoals koffie serveren in echte mokken. Dan creëer je meteen ook een extra sociaal moment: de afwas. Of een spelletje tafelvoetbal zodat de vluchtelingen hun miserie even kunnen vergeten. “Daar is echt nood aan. De situatie is er schrijnend”, pikt Siska in, die in het dagelijks leven kleuterleidster is. “Vooral de omstandigheden waarin die kleintjes opgroeien, doen mijn hart breken. Onze hulp is dan ook dubbel. Iedere keer opnieuw laten we die mensen daar wel achter.” Maar dat wrange gevoel weegt niet op tegen de dankbaarheid. En de nood aan dat momentje vol menselijke warmte… (mlt)
Je kan de vzw Allemaal Mensen volgen via hun facebookpagina.
In de bloemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier