Sarah Verschelde (41) gaat al jaren de strijd aan tegen armoede in haar werk bij ‘t Verschil in Menen. “Nog steeds heerst er een grote taboesfeer rondom deze thematiek”, zucht ze. Wij gingen bij haar langs met een bloemetje.
Het zijn barre tijden en vooral voor wie zich in een kwetsbare situatie bevindt, is het vaak extra hard. Armoede en honger lonken om de hoek en de maatregelen om het coronavirus te bestrijden, zorgen voor een extra hindernis. Verschillende organisaties zetten zich daarom in om net die kwetsbare mensen vooruit te helpen, vaak met enkel dankbaarheid als beloning. In Menen is ‘t Verschil actief op verschillende fronten.
Taboe
Sarah Verschelde (41) ijvert al jaar en dag om de strijd tegen armoede op voorfront van zowat iedere agenda te krijgen. “Nog steeds heerst er een grote taboesfeer rondom de thematiek van armoede”, zucht ze. “Beleidsmensen praten er niet graag over, want met bloedrode cijfers maak je natuurlijk geen reclame voor je gemeente. Mensen die zelf in de problemen terecht zijn gekomen, kijken dan weer vaak tegen een gigantische drempel aan. De schaamte overheerst meer dan eens de nood aan hulp. Met ‘t Verschil proberen we dit echt op een persoonlijke manier aan te pakken, een soort van vriendin-aan-huis concept, al is dat tijdens de coronacrisis allesbehalve een evidentie.”
Tij keren
Toch bleef Sarah, met in haar kielzog een leger aan vrijwilligers, zich tijdens beide lockdowns keihard inzetten. “We moesten op zoek naar alternatieven die pasten binnen de maatregelen” klinkt het. “Met zaken zoals een aangepaste versie van onze halloweentocht, een sint voor ieder kind of zelfs het buddyproject proberen we voortdurend het tij voor heel wat mensen te doen keren. Wie het niet breed heeft, dreigt erg snel in de eenzaamheid terecht te komen en daar raken slechts weinig mensen nog uit. We krijgen heel wat waardering voor ons werk en dat is op zich onbetaalbaar, maar tegen een mooi boeket bloemen zeg ik natuurlijk nooit neen.”
In de bloemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier