Sommige mensen worden niet gespaard door het leven. Rita Denoeud (62) kan ervan meespreken, maar toch laat ze zich niet uit het lood slaan. Ze kijkt hoopvol uit naar de toekomst. “Mijn kleinkinderen heb ik al een jaar lang niet meer gezien, ik moest dan ook niet twijfelen voor die coronaprik”, klinkt het resoluut. De sterke dame kreeg dan ook een verdiende ruiker bloemen.
Eind vorig jaar werd bij Rita’s echtgenoot kanker vastgesteld, wat meteen ook hun leven overhoop haalde. “Er volgden operaties, behandelingen en verzorging in zowel het ziekenhuis als thuis”, zucht ze. “Tot overmaat van ramp ging ik enkele weken geleden naar de winkel, gleed ik uit en brak ik mijn voet. Geen half werk moet ik op dat ogenblik hebben gedacht want er volgde een spoedoperatie en ondertussen zitten niet minder dan zes spillen in mijn voet en been. De revalidatie zal vele maanden in beslag nemen.”
Zowel Rita als haar man waren aan het bed gekluisterd, maar merkwaardig genoeg ging hun aandacht niet uit naar hun eigen revalidatie, maar naar de coronavaccins. “Door deze ongelukkige samenloop van omstandigheden kregen we plots de kans om gevaccineerd te worden”, klinkt het opgelucht.
“Al die verhalen over tromboses? Tja, we volgen al sinds dag één alle coronamaatregelen tot op de letter op. Dat wil dus ook zeggen dat we al een jaar lang onze kleinkinderen niet meer hebben kunnen knuffelen. Tuurlijk, we videobellen wel regelmatig maar dat is toch hetzelfde niet. Knuffelen, vastpakken of ze hier in de keuken zien skoepen van mijn chocoladetaarten? Laat die vaccins maar komen! Mijn echtgenoot heeft ondertussen al beide inspuitingen gekregen, ik mijn eerste en weldra ook mijn tweede. We zullen beiden wel herstellen van onze tegenslagen, maar iedere seconde zonder onze kleinkinderen zijn seconden die we niet meer terugkrijgen.”
Ken je zelf iemand die een bloemetje verdient? Stuur een mailtje naar bloemetje@kw.be !
In de bloemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier