Een bloemetje voor Paul die zich blijft inzetten voor zijn stad Brugge

“Als tevreden abonnee van uw krant zou het me enorm plezier doen, mocht er een woordje van lof gemaakt worden aan het adres van de heer Paul Vanden Abeele (90) uit Brugge”, schrijft Chris Roelens in een mail aan onze redactie.

“Jaren stampte hij de Dumeryklok op het Joris Dumeryplein. Tot op vandaag is hij de afsluiter in de Heilig Bloedprocessie en bespeelt hij met verve het rijdend carillon. Bruggeling in hart en nieren, jaren gezongen in Brugse koren en met het hart op de juiste plaats. Hij verdient het echt!!”

Enkele dagen later bellen we al aan bij Paul. Een rasechte Bruggeling. Het wordt al snel gezegd, maar Paul maakt er een erezaak van: “Langs mijn vaders kant zijn we allemaal sinds 1530 in Brugge intro muros geboren, in de binnenstad dus”, verzekert de negentiger ons niet zonder trots.

“Mijn familietak is sinds 1530 in Brugge ‘intro muros’ geboren”

Het stond dan ook in de sterren geschreven dat het leven van Paul in het teken zou staan van de stad, meer bepaald van de beiaard in het belfort. “366 treden hoog! Dat was mijn sport vroeger.”

Paul was in zijn jonge jaren zelfs eventjes hulpbeiaardier. Hij was zelfs de allereerste klokkenstamper van de Dumery-klok in Brugge, de oude alarmklok. “28 jaar lang was ik stamper. Je moet bovenop de klok van 700 kilo klauteren en met je voet de klok doen luiden”, vertelt Paul die nu nog steeds bestuurslid is van de Brugse Klokkenspel Vereniging.

Misschien herkende je Paul wel tijdens de jongste Heilige Bloedprocessie als de beiaardier die in het laatste tafereel Canticorum Jubilo van Händel en Ode An Die Freude van Ludwig van Beethoven tokkelde op de 24 klokken.

Verder is Paul nog actief bij de NEOS, de seniorenraad en het koor Marcato. “Nee, stilzitten zit er voorlopig niet in”, lacht de negentiger die 40 jaar lang met zijn vrouw Jo Traen de interieurwinkel Abeetra in de Katelijnestraat uitbaatte. “Ik begrijp niet goed dat mensen zich kunnen vervelen.” (mlt)