“Ik ben er graag bij als er iets te doen is”, lacht Noël Deman (77) als we aanbellen met een boeket bloemen in Wevelgem. Het was meester Bert Verrote van GBS Wevelgem die ons tipte om een ruiker te schenken aan ‘Opa Fruit’.
Ken je ook iemand die een bloemetje verdient? Een vrijwilliger, een duivel-doet-al in de vereniging of een goeie buur? Laat het ons weten via mail op bloemetje@kw.be.
“Ik geef al 25 jaar les aan de Gemeentelijke Basisschool Wevelgem en maakte zes jaar geleden de overstap naar de wijkafdeling Goudenregenstraat”, vertelt Bert. “Als vroege vogel leerde ik Noël kennen toen hij op woensdagmorgen koffie kwam zetten voor alle vrijwilligers die het fruit hapklaar maken voor de schoolkinderen. Noël zet trouwens niet alleen koffie, hij helpt met een tiental vrijwilligers bij het schillen en verdelen van het fruit. Maar dan zit het vrijwilligerswerk van Noël er nog niet op. Hij springt ook bij in de leesbegeleiding van het eerste en tweede leerjaar. Hij kwam hier jaren geleden binnen als grootouder van Anouck. Alhoewel zijn kleindochter 14 jaar geleden al onze school verliet, is Noël blijven plakken. Noël is ook onze koffieman tijdens het ontbijtbuffet in oktober, tijdens de grootoudernamiddag en jaarlijkse schoolfeest. Hij is ook een vaste waarde binnen de decorploeg van de Werkgroep Schoolfeest. Eigenlijk kunnen we een jaar lang rekenen op onze Noël.” Als dat geen bloemetje verdient.
“Zolang ik gezond blijf, zal ik in de school helpen”
“Ik help nu al ruim twintig jaar mee in de school. Ja, ik had er ook tijd voor. Zelfs op woensdag, want ik ben al 25 jaar met pensioen.” Noël ziet onze verbaasde blik en licht even toe. “Ik werkte als lasser bij de RTT/Belgacom toen ze eind de jaren 90 een herstructurering doorvoerden. Wie 25 jaar dienst had, kon op pensioen. Ik ben op dat aanbod ingegaan en heb er nog geen minuut spijt van gehad. Mijn wekker gaat nog iedere morgen om 6.45 uur af. Anders is je voormiddag zo gepasseerd, hé. Wat ik doe met al die vrije uren? Ik ben altijd wel met iets bezig. Ik doe alles met de fiets, weer of geen weer. Ik vind het wel leuk als kinderen me naroepen langs de straat: Hey, Opa Fruit. Zolang ik gezond ben, blijf ik helpen op school.” (mlt)
In de bloemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier