Een bloemetje voor Monique uit Blankenberge die al 27 jaar voor haar mama zorgt

Lieven Mathys
Lieven Mathys Community KW

Het is haar moeder Marie-Louise Blindeman die komende maandag in de schijnwerpers staat met haar 107de verjaardag maar wij gingen nu al eens langs in Blankenberge om Monique Peeters (79) in de bloemetjes te zetten.

Ken jij iemand die een bloemetje verdient? Laat het weten via mail op bloemetje@kw.be.

Het levensverhaal van de eeuwelinge Wiezeke ken je wel. In onze krant liet collega Wim Kerkhof haar al honderduit vertellen én zingen. Maar het was Peter, de buurman van Wiezeke, die ons een mailtje stuurde om haar dochter Monique eens in de bloemetjes te zetten.

“Ik zorg al sinds 1994 voor mama”, herinnert Monique zich. “Het was een jaar om snel te vergeten. Ik zat plots zonder werk toen de Compagnie Générale Maritime in Zeebrugge de deuren sloot. Datzelfde jaar verloor mijn vriend het leven. En daarbovenop werd biliaire pancreatitis (alvleesklierontsteking door galstenen, red.) vastgesteld bij moemoe.”

Klok rond

Wiezeke genas als bij wonder maar “ze hield er wel diabetes aan over. Dan is moemoe bij mij komen wonen.” De zorg die daarbij kwam kijken, is meer dan een bloemetje waard. Monique neemt alles op zich. Vrije tijd kent ze niet.

“De klok rond moet ik een strak schema aanhouden van prikken, meten, spuiten, eten klaarmaken, fruit schillen, de was en de plas… Boodschappen beperk ik tot een minimum want ik moet steeds in de buurt blijven. Moemoe heeft al de raarste dingen gehad maar altijd slaat ze zich er wel doorheen.”

De klok rond heb ik een strak schema te volgen

Ook het geheugen van Wiezeke laat het afweten. “Wat ik het meest triest vind voor haar is dat ze me al zo’n drie jaar niet meer herkent. Dat ze zo graag haar dochter nog eens wil zien, zegt ze dan. Maar haar liedjes vergeet ze niet. Hé moemoe, hoe ging dat weer van die witte sokken? En prompt zingt de eeuwelinge zij heeft haar witte kousen aangedaan om naar ‘t bal te gaan. Monique heeft het wellicht al honderden keren gehoord en gezien maar toch lacht ze hartelijk als haar mama bij de zin wat kan zij schudden met haar gat gracieus gaat wiebelen in haar relaxzetel. Een schat van een dochter.

(mlt)