Een bloemetje voor Martine die zich inzet voor haar familie én buurt

Martine Fouquet is de drijvende kracht achter SOS Heist. (foto mlt)
Lieven Mathys
Lieven Mathys Community KW

“Mijn moeder Martine ‘Tine’ Fouquet verdient een bloemetje”, mailt Lobke Maene naar KW. “Niet alleen ijvert ze met een buurtcomité voor een leefbaar Heist, ze zorgt ook voor mijn opa na het recente overlijden van mijn oma.”

“Met haar buurtcomité SOS Heist, die ze oprichtte, ijvert mijn moeder dat Heist een groene, leefbare en betaalbare omgeving blijft”, licht Lobke toe. “De Facebookgroep telt ondertussen al meer dan 600 leden uit Knokke en Heist. Ze zet zich verder onder meer in voor de schade aan de huizen die door het bouwproject Hoost bij haar ouders en tientallen anderen veroorzaakt werd.”

Daarnaast is Martine ook mantelzorger. “Nadat haar moeder mijn oma begin dit jaar onverwacht in het ziekenhuis in coma belandde en stierf, zorgt ze nu bijna non-stop voor mijn opa. Ze woont er vrijwel in en regelt alle praktische zaken die bij het overlijden komen kijken. Opa is 89 jaar en hulpbehoevend. Daarnaast heeft ze uiteraard nog een job en een eigen huishouden te runnen.”

Redenen genoeg dus om naar Heist te trekken met een ruiker bloemen.

“Altijd maar die berg opklimmen”

Martine werkt als bediende bij de FOD Financiën in Brugge en kent haar weg dus wel in de administratie. Gelukkig, want het is net daar dat het schoentje knelt in Heist. “Door de bouwwerken aan het project Hoost zijn er enkele tientallen huizen in de buurt aan het verzakken”, licht Martine toe terwijl ze de scheuren in de muur in het ouderlijk huis toont.

“Daar komt een hele papiermolen van de verzekering bij kijken. Geen evidentie en daarom is een buurtcomité meer dan nodig. Dit is een volkse buurt, geen Dubai weetjewel. Er wordt hier maar gebouwd…”

Ze kreeg de liefde voor Heist met de pap ingelepeld door haar mama Francine Vantorre die ook op de barricades stond voor de leefbaarheid van het dorp. “Altijd deuredoen en nooit klagen. Zo was mijn moeder. Zelfs op haar 85ste bleef ze ervoor strijden. Ik zet haar werk voort. Het is zoals Brihang het zo mooi zingt: Altijd maar die berg opklimmen. We zien wel. Dag per dag.” (mlt)