Een bloemetje voor Marleen (69) die alles doet voor haar Guido

Marleen zocht én vond een partner om alle dagen op zwier te gaan.© foto mlt
Marleen zocht én vond een partner om alle dagen op zwier te gaan.© foto mlt
Lieven Mathys
Lieven Mathys Community KW

“Ik zou graag mijn vriendin Marleen willen nomineren voor een ruiker bloemen. Ik ben gehandicapt en zij doet alles -maar dan ook àlles- voor mij, tot de veters van mijn schoenen knopen”, mailde Guido (68) onze redactie.

Het is een plezier om met Marleen en Guido aan tafel te zitten in hun appartement in Oostende. Aan de vooravond van tram 7 lachen ze smakelijk bij anekdotes en grapjes, met fonkelende oogjes naar elkaar luisterend. Als een koppeltje verliefde tieners.

Guido Lambrechts botste 33 jaar geleden met zijn koersfiets op een tegenligger. De man uit Tienen liep hierbij een dubbele schedelbreuk op en lag elf dagen lang in coma. Na een lange revalidatie bleek dat de motoriek van de linkerarm en -been nooit meer dezelfde zou zijn. Niet dat dat hem weerhoudt om verder te leven zoals hij dat zelf wil. Zo vind je hem ook vandaag nog terug op een koersfiets. “Enkel het op- en afstappen is een uitdaging”, lacht de zestiger.

“Ik ben gemaakt om voor iemand te zorgen”

Ook op relationeel vlak bleef de man niet bij de pakken zitten. Vier jaar geleden leerde hij in de digitale wereld van de vijftigplussers Marleen De Baets kennen, een weduwe uit de regio van Zelzate. “Het was even verschieten toen ik hem voor het eerst zag”, herinnert Marleen zich die eerste live afspraak. Maar het klikte meteen. “We hebben de hele namiddag gebabbeld en zijn ’s avonds nog iets gaan eten. Guido wilde snel nog eens afspreken. En dan nog eens, en nog eens”, lacht ze. “Ik ben niet aan al dat chatten”, vult Guido aan.

“Ik zocht iemand waarmee ik iedere dag op zwier kan”, gaat Marleen verder. “Musea, cultuurcentra, galerijen…” A match made in heaven dus. Bovenop de zorg voor Guido. “Nu pas besef ik dat ik eigenlijk gemaakt ben om voor iemand te zorgen. Vroeger voor mijn kinderen en héél véél huisdieren, nu voor Guido. Ik ben afgestudeerd als ergotherapeute en dat zal er altijd wel in gezeten hebben.”

Guido geniet als Marleen vertelt: “Ze maakt me heel gelukkig!” En dat alleen al verdient een bloemetje toch?

Ken jij een vrijwilliger, een goeie buur of een duivel-doet-al in de vereniging die een bloemetje verdient? Laat het ons weten via mail op bloemetje@kw.be .