Of we zijn mama eens in de bloemetjes willen zetten omdat ze altijd en voor iedereen klaar staat, mailde Elie Decock (35) ons. “Officieel is ze buddy voor twee gezinnen nieuwkomers in Torhout, maar tussendoor helpt ze nog tientallen andere mensen.”
Marijke Snauwaert (57) zwaait fluks de deur van haar woning in Torhout open. Een brede glimlach siert haar gezicht. “Bloemen? Voor mij? Dat is lang geleden”, lacht ze. “Zijn ze van Elie? Amai, dat had ik al helemaal niet verwacht.”
Elie is de 35-jarige zoon van Marijke en terwijl ze de bloemen overneemt, komt hij mee in het deurgat staan. “Hij heeft autisme”, zegt Marijke. “Een verrassing als deze regelen is voor hem een immens avontuur. Net daarom doet het mij nog zoveel meer deugd. Ik weet welke drempels hij hiervoor heeft moeten overwinnen. En het zijn dan nog eens witte, mijn favoriete kleur!” Elie glimlacht nog breder dan zijn moeder. “Je verdient het toch, hé mama”, zegt hij. “Je staat altijd voor iedereen klaar. Niet alleen voor mij, maar voor iedereen die vragen heeft. Officieel ben je buddy voor twee gezinnen anderstaligen die nieuw zijn in Torhout, maar ik weet dat je nog tientallen andere mensen helpt.”
“Ik voel dat ik op deze manier een verschil maak”
“Ik heb dat helpen altijd wel al in me gehad”, knikt Marijke. “Wie nieuw is in ons land en de taal niet begrijpt, heeft het vaak moeilijk met heel essentiële zaken. Brieven van school, een afspraak bij de dokter, een belangrijk document van de gemeente… Als buddy ben ik er voor anderstaligen en probeer ik hen zo goed mogelijk te helpen. Het gaat hier in Torhout vooral om mensen uit Afghanistan en Eritrea.”
“Ik doe het nu een jaar of twee en ik moet zeggen: het is heel leuk en het geeft vooral veel voldoening. Ik voel dat ik op deze manier echt een verschil kan maken voor mensen. En ik doe het blijkbaar goed, want door mond-aan-mondreclame komen er altijd maar meer vragen. (lacht) Het is een uitdaging, maar ik doe het met de glimlach.” (OV)
In de bloemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier