Een bloemetje voor Marc, een mantelzorger van onschatbare waarde

Marc en Marc zorgen voor hun 85-jarige (schoon)moeder. © mlt
Lieven Mathys
Lieven Mathys Community KW

Meer dan dertig jaar vond je Marc Bogaert terug in het magazijn van FOD Financïen in Brussel waar hij duizenden ambtenaren van bureaumateriaal voorzag. Maar het is vooral zijn onbaatzuchtige inzet als mantelzorger die ons richting Menen stuurde.

Ken je ook iemand die een bloemetje verdient? Een goeie buur, een duivel-doet-al in de vereniging of een vrijwilliger? Laat het ons weten via mail op bloemetje@kw.be.

“Graag had ik jullie voorgesteld aan mijn echtgenoot Marc Bogaert”, schrijft Marc Van den Steen. “Toen ik Marc leerde kennen, verzorgde hij de dementerende moeder van een vriend. Geheel onbaatzuchtig, en alleszins geen sinecure. Na zijn werkuren verzorgde hij haar, hij waste haar, kleedde haar, voedde haar… Dag in, dag uit. Kort daarna zijn wij gehuwd en is hij naar West-Vlaanderen verhuisd.”

“Dat is ook zowat de periode dat mijn vader heel erg ziek geworden is en de laatste maanden van zijn leven hebben wij hem thuis verzorgd. En opnieuw was het Marc die het leeuwendeel deed: mijn vader verleggen, verschonen en verzorgen. Zomaar, daar heeft hij nooit iets voor terug gevraagd. Mijn vader is nu zo’n vier jaar geleden overleden, helaas. Nu zijn wij mantelzorger voor mijn ma, die 85 jaar is en nog thuis woont. Maar dit lukt ook alleen maar dankzij onze hulp en dan vooral die van Marc. Hij is echt van onschatbare waarde, dus een bloemetje verdient hij echt wel. Hij houdt ook erg van bloemen.”

“Je moet het fysiek aankunnen maar ook mentaal moet je een klik maken”

Marc Bogaert is duidelijk ontroerd door de bos ruikers. “Ik zorg al van jongs af aan voor anderen”, vertelt de gepensioneerde magazijnier. “Meer voor anderen dan voor mezelf. Zo’n 35 jaar geleden is mijn zus overleden. Ze liet vijf kinderen achter. Ik heb samen met de familie die kinderen opgevangen. Ik probeer altijd goed te doen voor anderen. Die mantelzorg is eigenlijk vanzelf gekomen. Je moet al wat spieren hebben om iemand uit een bed te tillen of naar de zetel te dragen. En ook mentaal moet je een klik maken om bijvoorbeeld iemand te verschonen.” Maar Marc doet het allemaal. Hij kookt ook voor zijn schoonmoeder die in Waregem woont zodat ze dagelijks verse kost kan eten. (mlt)

Lees meer over: