“Ik vond het vanzelfsprekend dat ik de vrienden van mijn moeder zou helpen”, haalt Kimberley de schouders op als we haar op een bos ruikers trakteren. “Ik heb geen seconde getwijfeld om Anne-Mie en Patrick te helpen.”
“Wij verkochten ons huis en moesten eruit. Maar onze nieuwe woning was nog niet klaar en we konden nergens naartoe. De dochter van mijn beste vriendin had net ook een huis gekocht en laat ons nu in haar huis wonen tot ons huis klaar is. Echt lief van haar!”, schrijft Anne-Mie aan KW. En dat verdient toch een bloemetje? Zo trokken we op een zonovergoten woensdagnamiddag naar Meulebeke waar de 29-jarige Kimberley Baumgartinger dus nog voor eventjes in haar ouderlijke huis bij mama Linda woont.
Kimberley is opvoedster van opleiding en werkt als zorgkundige in WZC Het Laar in Zwevezele. De twintiger is net als haar moeder geboren en getogen in de Berengemeente, hoewel haar familienaam toch iets anders doet vermoeden? “Dat is eigenlijk de meisjesnaam van mijn mama”, licht de twintiger toe. “Mijn pepe was een Oostenrijker. Mijn mama is samen met haar zus Sonia de laatste Baumgartingers in België, ik heb twee jaar geleden haar familienaam overgenomen.”
“Ik heb heel lang gezocht naar een geschikt huis”
Kimberley is geen tafelspringer. Dat ze nu in de bloemetjes gezet wordt door Patrick en tante Mie zo noemt ze de vriendin van Linda is dubbel voor haar. “Ik sta niet zo graag in de schijnwerpers”, geeft ze toe. “Ik heb ook niet het gevoel dat ik iets heel speciaals heb gedaan. Ik vind het eigenlijk vanzelfsprekend dat ik de beste vriendin van mijn ma in het huis laat wonen.”
“Het zal nu ook niet op die paar maanden komen. Ik heb heel lang gezocht naar een geschikt huis. Het is een hele investering als je alleen bent. Ik wilde ook wel in Meulebeke blijven en er moest sowieso een tuin bij zijn want ik wil een hond zoals onze asielhond Loeka, die we geadopteerd hebben.” Een vrouw met een gouden hart. (mlt)
In de bloemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier