Een bloemetje voor Jolanda: “Bij Sociale Dierenhulp werd ik wél geholpen”

Jolanda Kause, Dempsey Verheye en Nancy Castelein van vzw Sociale Dierenhulp. (foto OV)
Jolanda Kause, Dempsey Verheye en Nancy Castelein van vzw Sociale Dierenhulp. (foto OV)
Olaf Verhaeghe

Dempsey Verheye (25) en zijn hondje Buddy zijn hen nog altijd enorm dankbaar. En dat de vzw Sociale Dierenhulp noodgedwongen de activiteiten moest stoppen, doet hem nog altijd veel pijn. “Ik wil met dit bloemetje een waardig punt zetten achter dit toch wel mooie verhaal”, legt hij uit.

Hij is nog maar 25, maar draagt al een hele rugzak aan levenservaring met zich mee. De gezondheidsproblemen van zijn hondje Buddy waren voor Kortrijkzaan Dempsey Verheye een zoveelste zware klap. Mét grote financiële gevolgen. “Ik heb Buddy, een kruising van een york en een maltezer, eigenlijk gered uit handen van mensen die hem mishandelden”, vertelt hij. “Niet alleen mentaal, maar ook fysiek was hij er niet goed aan toe. Vooral problemen met zijn huid speelden hem parten.”

Ondanks verschillende dierenartsbezoekjes – bij zeven artsen in totaal – werd geen oplossing voor Buddy gevonden. “Ik was de wanhoop nabij en vreesde hem kwijt te raken. Ook de kosten liepen almaar verder op. Eigenlijk werd ik zwaar bedrogen.” Tot Dempsey bij vzw Sociale Dierenhulp in Ooigem terechtkwam, een dierenvoedselbank, sociaal trimsalon én dierenartspraktijk waar mensen die het financieel moeilijk hebben, de nodige hulp vinden. “Hier werd ik wél geholpen”, zegt Dempsey. “Dankzij de inspanningen van dierenarts Nina Hoffmann en het team van de vzw is Buddy er nu weer helemaal bovenop.”

“Wij waren een open huis. Een plek waar je niet veroordeeld werd” – Jolanda Kause, vzw Sociale Dierenhulp

Spijtig genoeg moest de vzw in december vorig jaar alle activiteiten stopzetten. De coronacrisis en het uitblijven van voldoende inkomsten dwongen oprichtster en bezieler Jolanda Kause ertoe de stekker uit Sociale Dierenhulp te trekken. “Heel erg jammer, zeker omdat we meer waren dan enkel een voedselbank voor dieren. Wij waren een open huis waar iedereen welkom was. Zonder veroordeeld te worden. Alleen was het de jongste maanden niet meer haalbaar. We hadden wat reserves maar ook die raakten leeg. Dan stop ik liever op een waardige manier dan met schulden in de miserie te raken”, aldus Jolanda.

“Het nieuws dat ze zouden stopten, was voor mij echt een klap”, zegt Dempsey. “Maar met dit bloemetje wil ik mijn dankbaarheid tonen voor alles wat ze voor mij hebben gedaan.”

Elke week zet De Krant van West-Vlaanderen iemand die het verdient, in de bloemetjes. Wil jij wel iemand eens verrassen met een boeketje? Stuur dan een mailtje naar warm@kw.be.