“Graag had ik, via jullie, een bloemetje gestuurd naar mijn vriendin Jana Verfaillie”, schrijft Elien Vanslambrouck uit Lichtervelde aan KW. “Jana vernam op 10 juni dat ze borstkanker heeft. Als een leeuwin vecht ze nu tijdens haar chemokuur.”
Ken je ook iemand die een bloemetje verdient? Een vrijwilliger, een goeie buur of een duivel-doet-al in je vereniging? Laat het ons weten via mail op bloemetje@kw.be
“In die paar maanden wordt ze al geconfronteerd met de gevolgen van de chemo”, licht Elien toe. “Haar haren afscheren, chemo die wordt uitgesteld omdat haar leverwaarden niet goed zijn… Een rollercoaster van emoties, maar daarnaast staat ze er als mama van drie kleine mannen. Ik ben ongelooflijk trots op haar! Een sterke vrouw!”
“Ik ben heel open over mijn ziekte. Waarom zou je het stilzwijgen?”
“Iedereen zegt dat toch”, lacht de mama van Karsten (8), Bernd (6) en Arvid (2) uit Oostrozebeke. “En al zeker mijn beste vriendin Elien. We noemen elkaar onze vrouwelijke wederhelft. Maar het is zot, hoor. Het is écht een rollercoaster. Als je dat verdict kwaadaardig hoort, dan staat je leven stil. Er waren gelukkig geen uitzaaiingen maar de dokters hadden het wel meteen over een amputatie. Terecht zo bleek achteraf, want er zaten maar liefst 14 tumoren in mijn borst. Nu zit ik volop in een preventieve chemotherapie, die hopelijk halfweg januari achter de rug zal zijn. Vooral de week na een chemokuur ben ik niets waard. Ik voel me duizelig en misselijk. Dat is heel confronterend, dat je je eigen lichaam niet onder controle hebt. De was ophangen, is soms al niet te doen. En dan is er nog de pijn. Zelfs haaruitval doet pijn, hoe gek dat ook mag klinken.”
Jana is heel open over haar behandeling en wat dat met haar als vrouw doet. Ze schoor bewust haar haren af en verstopt zich ook niet onder een pruik of muts. Integendeel, de goedlachse dertiger speelt haar vrouwelijkheid heel kleurig en sierlijk uit. “Ik ben heel open over mijn ziekte. Waarom zou je het stilzwijgen? Ik hou iedereen die dat wil op de hoogte via een gesloten facebookgroep. Ook mijn mindere momenten deel ik daarin, zodat ze weten dat het niet altijd happy Jana is. Ik ervaar heel wat steun van mijn man Kevin en mijn zoontjes maar ook van vrienden, familie en collega’s bij het CLB.” (mlt)
In de bloemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier