Een bloemetje voor Isabelle die twee jaar voor haar man Arne zorgde

Isabelle Pottier: “Ik heb heel warme collega's.” (foto mlt)
Lieven Mathys
Lieven Mathys Community KW

“Ik had graag mijn collega Isabelle Pottier in de bloemetjes gezet”, schrijft Cindy Bleyenberg. “Twee jaar lang heeft ze voor haar zieke man Arne gezorgd die onlangs helaas aan kanker is overleden. Ze heeft de storm keihard doorstaan.”

Cindy werkt net als Isabelle in de afdeling ASSY van TE Connectivity in Oostkamp. “Het oude Siemens”, licht Isabelle (47) uit Gistel toe. “Ik heb schatjes van collega’s. Ze steunen me enorm. Ook HR en de supervisors waren heel begripvol toen ik besliste thuis te blijven eens Arne ziek werd.”

“We waren altijd samen, altijd”

April 2022. Arne Steen ontdekt een knobbeltje in de hals. Drie dagen later wordt het al verwijderd. “Maar het was meteen duidelijk dat het niet te genezen was. Anaplastisch schildkliercarsinoom klonk de diagnose. Arne had niet lang meer, maar we hebben redelijk snel de klik gemaakt om alles uit die laatste maanden te halen. Uiteindelijk zijn het 18 maanden geworden. We hebben alles geprobeerd: bestraling, chemo tot zelfs immunotherapie in UZ Gent. Arne is altijd heel positief gebleven.”

“Het is een bizar gevoel, verdriet en vreugde liggen zo dicht bij elkaar. Je legt je ergens wel neer bij de ziekte en probeert volop te genieten van de tijd die je nog rest. Maar er is altijd hoop. Je leeft in een soort overlevingsmodus, nu nog steeds. Het lukt me nog niet weer aan het werk te gaan. Onder de mensen komen en geconfronteerd worden met het dagelijkse leven ligt moeilijk. Ik wil eerst de tijd nemen om even na te gaan wat er zich hier de voorbije twee jaar heeft afgespeeld en alle emoties bundelen. Ik heb me twee jaar lang sterk moeten houden. Voor Arne, en voor onze dochter Tessa (22).”

Isabelle en Arne waren 28 jaar samen. Het was liefde op het eerste gezicht daar in dat cafeetje in Jabbeke. “We deden alles samen, tot poetsen en tuinieren toe. Ik ben blij dat we Arne thuis hebben kunnen verzorgen. Hij was een dankbaar persoon. Er ging geen dag voorbij dat hij ons daar niet uitdrukkelijk voor bedankte.” Ook nu is Arne nog thuis. In een urne, bij een brandend kaarsje. Zoals hij het wilde. Thuis is waar jij bent luidt het opschrift. (mlt)