“Ik zou graag mijn mama Ingrid in de bloemetjes zetten omdat ze er altijd is voor haar moeder Agnes”, schrijft Tamara Dekeyrel in haar mail aan onze redactie. “Regen, wind of zon, altijd gaat ze met haar bromfiets op bezoek.”
Ken je ook iemand die een bloemetje verdient? Een vrijwilliger of een goede buur? Laat het ons weten via mail op bloemetje@kw.be.
“Vier dagen in de week zit mijn mama bij haar moeder in het rusthuis”, schrijft Tamara. “De andere dagen gaat haar zus, mijn tante, op bezoek zodat mijn oma geen enkele dag alleen hoeft te zijn. Dit verdient zeker en vast een bloemetje voor hun moeite.”
“Ik ben een echt moederskindje”
“Ik ben een echt moederskindje”, lacht Ingrid Demeester (56) als we in Keiem aanbellen met een bos ruikers. “Ik was dertien jaar toen mijn vader ons verliet. Mijn moeder Agnes Depuydt (83) heeft altijd goed voor ons gezorgd. Het is dus geen moeite om haar nu dagelijks te bezoeken. Mijn zus Marleen en ik wisselen de dagen af. Ja, ik ga steeds met de bromfiets, ook als het regent.”
Agnes heeft zelf ook altijd voor haar ouders gezorgd. “Ik weet van niet anders dan dat mé en pé bij ons woonden”, herinnert Ingrid zich. “Mama heeft tot voor vijf jaar in haar ouderlijke huis gewoond. Door haar suikerziekte was ze de laatste jaren niet goed meer te been. Vijf jaar geleden is ze dan verhuisd naar RVT Yzerheem in Diksmuide. Het was niet leuk dat ze na al die jaren niet meer thuis kon wonen. Maar het huis is wel verkocht aan familie, dat verzacht de pijn toch wat.”
Sinds die verhuis heeft Agnes die zeven kleinkinderen en elf achterkleinkinderen heeft haar dochters nog geen dag moeten missen. Dochters met een gouden hart. Ook voor dieren. Ingrid adopteerde drie hondjes. Eentje van haar mama toen ze naar het rusthuis moest, haar zus adopteerde de huiskat. “Een ander hondje heb ik gered van een spuitje en een derde komt uit het hondenasiel. Die beestjes doen niemand iets verkeerd. Ze hebben het hier goed.” (mlt)
In de bloemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier