Een bloemetje voor Heidi die altijd klaar staat voor haar kleine zus

Lieven Mathys
Lieven Mathys Community KW

“Als iemand een hart onder de riem, een bedankje of een bloemetje verdient, dan is dat mijn grote zus Heidi wel! Ondanks ons leeftijdsverschil van bijna 15 jaar zijn wij erg close en kunnen we niet zonder elkaar”, schrijft Femke in een mail aan KW.

“Ik had graag een bloemetje aangevraagd voor mijn zus Heidi”, steekt Femke van wal. “Een supersterke vrouw die ondanks alle tegenslagen het laatste anderhalf jaar nog steeds voor iedereen klaarstaat. In maart van vorig jaar kreeg onze mama de diagnose pancreaskanker, amper zeven maanden later moesten wij al afscheid nemen. Mijn zus heeft zich onmiddellijk over mij ontfermd. Ze zorgt voor mij net zoals ze dat doet voor haar drie eigen kinderen. In maart van dit jaar volgde een nieuwe slag in ons gezicht. Bij papa werd ook een terminale kanker vastgesteld… dezelfde weg die we een jaar eerder aflegden met mama.”

(Lees verder onder de video)

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

“En ook nu is mijn zus er altijd voor mij, voor mijn papa, voor haar eigen kinderen en voor de kindjes in haar kinderdagverblijf. Ze is er steeds voor iedereen, maar ze vergeet daardoor vaak om aan zichzelf te denken. Ik kan mij echt geen betere grote zus voorstellen.”

Ik kan mij geen betere grote zus voorstellen

En dat verdient inderdaad een bloemetje. We treffen Heidi Christiaen (47) aan in haar kinderdagverblijf Dopey in Poperinge. Ze is duidelijk geëmotioneerd door de bos bloemen. “Het is inderdaad een zwaar anderhalf jaar dat we achter de rug hebben”, zucht de moeder van drie. “We zijn een heel hechte familie. Zelfs toen ik al getrouwd en het huis uit was, gingen we vaak op stap met de hele familie. Mijn ma kwam hier vroeger ook een handje toesteken in de crèche. Dan slaat die kanker dubbel zo hard toe.”

Gelukkig hebben de zussen elkaar nog. “Ik was al 15 jaar toen Femke geboren werd en ik heb altijd graag voor haar gezorgd. Ze is als een dochter voor mij en zij ziet mij een beetje als een tweede moeder. Ze is zelfs doopmeter van mijn dochter Kelsey. Ook met mijn andere kinderen Macey en Chesney heeft ze een heel goeie band. Wij zijn haar enige familie, het is heel belangrijk dat we haar steunen.”

(mlt)

Ken je ook een vrijwilliger, een goeie buur of een duivel-doet-al in de vereniging die een bloemetje verdient? Stuur ons een mailtje op bloemetje@kw.be.