Een bloemetje voor Gudrun: “Ik ben geen ‘baas’, ik sta tussen de mensen”
Hoewel Lizelot en Wendy weten dat hun directeur niet graag in de belangstelling staat, wilden ze haar toch verrassen. Gudrun Deryckere (45) ontfermt zich over het team en de bewoners van vzw Het Havenhuis in Lo-Reninge. “En dat doet ze met hart, ziel en veel liefde”, getuigen twee van haar collega’s.
Het is een broeierig warme donderdagavond in Poperinge als we aanbellen bij Gudrun Deryckere. Ze weet dat Lizelot Monkerhey (33) en Wendy Vandevelde (28), twee ergotherapeuten van vzw Het Havenhuis, langskomen. Maar waarvoor? Daar heeft ze het raden naar.
Gudrun is al negen jaar directeur van Het Havenhuis, een zorgcentrum op maat voor mensen met een niet-aangeboren hersenletsel. “Denk aan een ongeval of een beroerte”, schetst Lizelot. “In totaal verblijven er 16 mensen vast, vier anderen komen naar het dagcentrum.”
“Velen kunnen enkel dromen van zo’n directeur” – Wendy Vandevelde
Lizelot werkt er al zeven jaar, haar collega Wendy iets meer dan drie. “Het idee om onze directeur in de bloemetjes te zetten, groeide heel spontaan. Ze is echt iemand die het eens verdient om gevierd te worden, ook al staat ze zelf absoluut niet graag in de picture.” (lacht) “Waarom net zij? Omdat ze alles met hart, ziel en vooral heel veel liefde doet. De manier waarop zij Het Havenhuis leidt, is de juiste”, voegt Lizelot toe.
“Ik zou niet weten waarom ik daarvoor een boeketje zou moeten krijgen”, glimlacht Gudrun. “Ik doe gewoon mijn werk. Ik doe het graag en ik probeer het goed te doen. Het is zeker heel leuk om te merken dat dat geapprecieerd wordt. Ik zie mezelf absoluut niet als de directrice of de baas. Neen, ik sta tussen de collega’s. We zijn allemaal gelijk, we hebben allemaal dezelfde drive en doen het voor onze bewoners.”
“Die uitspraak typeert haar”, zegt Wendy. “Ze dringt niets op, laat iedereen in zijn of haar waarde en heeft respect voor ieders mening. Net dat maakt het voor ons zo leuk om hier te werken. Ik denk dat velen alleen maar kunnen dromen van een directeur als de onze.” (OV)
In de bloemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier