“Weet je wat haar geheim is? Ze ziet die kleintjes als haar eigen kinderen en geeft heel haar hart aan elk van hen.” De mooie woorden en grote bos bloemen van mama’s Sharon en Jolien raken Elsje Pauwels van kinderdagverblijf Boeleke zichtbaar.
Koersen met de loopfietsjes, spelen in het ballenbad of zich helemaal laten gaan met het knutselmateriaal: overal waar je kijkt in kinderdagverblijf Boeleke in Langemark-Poelkapelle gebeurt er wel wat. Elsje Pauwels (51) is druk in de weer wanneer we samen met Sharon Vercaemer (31) – mama van Mathis (4 jaar) en Noah (18 maanden) – en Jolien Demonie (30) – mama van Nora (4,5 jaar) en Miro (16 maanden) – aan de deurbel hangen.
“Elsje is zoveel meer dan de onthaalmoeder van onze kindjes. Ze staat steeds klaar met goede raad, je kan je hart bij haar luchten en ze zou zelfs in het weekend of ‘s nachts in de bres springen”, steekt Sharon van wal. “Echt gebeurd, hé”, glimlacht Jolien. “Ik zie ons hier nog staan in onze pyjama. Onze Miro had hoge koorts en we twijfelden om naar de spoeddienst te gaan. Elsje zal wel weten wat te doen, schoot door m’n hoofd. En ze wist het.” (lacht)
“Elsje is zoveel meer dan de onthaalmoeder” – Sharon Vercaemer, mama van Mathis en Noah
“Weet je wat haar geheim is? Ze ziet de kleintjes die hier komen als haar eigen kinderen en geeft heel haar hart aan elk van hen”, zegt Sharon. “De kindjes kijken er naar uit om naar hier te komen en willen ‘s avonds amper mee naar huis. Ze doet alles voor de kindjes én ook voor ons als ouder. Er is niemand die dit bloemetje meer verdient.”
Al 26,5 jaar baat Elsje Boeleke uit, na een carrière als thuisverpleegkundige en als verpleegkundige op spoed en het operatiekwartier. “Meer dan 330 kindjes zijn hier in al die jaren gekomen. En binnenkort komt hier het eerste kindje van iemand die hier in het begin zelf kwam”, glimlacht Elsje. “Ik doe het op gevoel en vooral met liefde voor de kindjes. Het enige nadeel aan mijn job: een kind dat vertrekt om naar school te gaan. Ik kan dat niet zomaar loslaten, ik heb het daar heel moeilijk mee. De naam aan de kapstok blijft sowieso nog een week of twee hangen.” (OV)
In de bloemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier