“Mijn mama en papa zorgen al zeven jaar dag en nacht voor mijn memé’tje die daardoor nog steeds op 92-jarige leeftijd in haar eigen huisje kan blijven”, mailt Michèle Verbeke naar onze redactie. “Zij is halfzijdig verlamd en bedlegerig.”
Wij trokken dus op een zonovergoten namiddag met een fleurig boeket naar Gistel waar we in een van de mooiste tuinen van de provincie belandden. “Winnaar in drie categorieën van de bebloemingswedstrijd in Gistel”, glundert Danny Verbeke (71). “De publieksprijs, de mooist onderhouden tuin en de mooiste tuin groter van 72 vierkante meter. Het is een liefhebberij, ik ben er zowat vier uur per dag mee bezig. Eigenlijk ben ik wel ziekelijk verslaafd aan mijn tuin. En aan mijn fiets ook hoor. In mijn recordjaar fietste ik 19.970 kilometer bijeen.” En dat is niet alleen in de buurt van Gistel. Compostella, Lourdes… Danny draait er zijn hand niet voor om.
En daar komt dus de mantelzorg voor zijn schoonmoeder bij. “Dat is de klok rond, iedere dag van de week”, pikt vrouwlief Christelle (69) in.
“Memé heeft veel voor ons gedaan toen wij nog voltijds gingen werken”
“Zeven jaar geleden werd ons moeder getroffen door een trombose. Vorig jaar kwam daar een keelontsteking bovenop waardoor ze elf dagen in een kunstmatige coma werd gehouden. Haar leven hing aan een zijden draadje. Op een gegeven moment woog ze nog 30 kilogram. Maar ze is erdoor gekomen en dankzij onze goeie zorgen kan ze nog altijd thuis wonen. Ze is trouwens nog altijd gezond van geest en bij de pinken.” Danny en Christelle kunnen die zorg alleen garanderen omdat ze naast Marie-Thérèse wonen.
“Weinigen zouden het ons nadoen. maar niets is ons te veel”, gaat Danny verder. “Memé heeft veel voor ons gedaan toen wij nog voltijds gingen werken. Nu is het aan ons om voor haar te zorgen.” (mlt)
In de bloemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier