Op 25 mei is het tien jaar geleden dat oud-burgemeester Paul Vanhie (56) overleed in het ouderlijke bedrijf in de Gullegemsestraat in Sint-Eloois-Winkel. Een verschrikkelijk ongeval met desastreuze gevolgen. De vrouwen in zijn leven, echtgenote Katrien Degreve en dochter Julie Vanhie, wilden met ons wel nog eens terugblikken. “Hij is veel te vroeg gestorven, maar heeft in zijn leven veel dromen kunnen realiseren. Hij was in de sport actief en in de politiek schopte hij het tot volksvertegenwoordiger en burgemeester. En met De Link is er nog altijd een blijvende herinnering aan de realisaties voor zijn gemeente: Sint-Eloois-Winkel.”
Die bewuste 25ste mei 2011 was Paul Vanhie aan het opruimen in het ouderlijke bedrijf in de Gullegemsestraat. Een verkeerde beweging met een heftruck zorgde ervoor dat Paul gekneld raakte en het niet overleefde. Twee gemeentewerkmannen, die de papieren voor de gemeenteraad aan huis kwamen brengen, deden de verschrikkelijke ontdekking.
Dochter Julie: “Ik was net terug aan het komen van slager Luc toen ik het tumult zag op de koer voor het bedrijf. De brandweer was er al, ik dacht eerst dat er iets was gebeurd met meme. Maar al snel bleek het om mijn pa te gaan. Brandweerman Wim Mulier stapte op me af en verbood me om te gaan kijken. Ik heb toen aan dokter Stefaan Devos gevraagd of hij mijn broer wou opbellen, dat kon ik zelf niet aan. Maar ook mijn ma moest nog verwittigd worden, zij werkte in het ziekenhuis en had zelden haar gsm op zak. Gelukkig heeft een ambulancier haar kunnen verwittigen. Anders bestond de kans dat ze in de wagen stapte en op de radio het nieuws zou vernemen.”
Katrien bevestigt: “In enkele uren tijd wist niet enkel heel de gemeente het, het was ook nationaal nieuws. Toen we een begrafenisondernemer contacteerden, moesten we al niet uitleggen waarom we belden.”
Begrafenis
Een week later werd Paul Vanhie door 1.100 aanwezigen een laatste groet bedacht. Onder hen Jean-Marie Dedecker, Ulla Werbrouck, Vincent Van Quickenborne, maar ook mensen uit sportmiddens als topvolleycoach Dominique Baeyens en rallypilote Melissa Debackere. Maar ook veel dorpsgenoten uiteraard. “Soms belden mensen bij ons aan om te condoleren, mensen die wij niet kenden, maar die ons pa blijkbaar heel goed had gekend.”
Niemand die de familie Vanhie niet kende in Winkel. Lucien Vanhie en Martha Lagae hadden drie zonen: Marc, Jan en Paul die alle drie nog voetbalden bij Winkel Sport. Professioneel gingen ze elk hun eigen weg. Paul werd als kinesist al snel de verzorger bij Winkel Sport en later belandde hij in het volleybal bij onder meer Ibis Kortrijk en Saxon Torhout. “Hij vierde er veel successen mee, maar leerde er ook ongelofelijk veel mensen kennen.”
Kleinkinderen
In mei 2011 was Paul al twee keer opa geworden. Zoon Anthony en zijn echtgenote Evy Decloedt waren al de ouders van Robbe (11), later zou Lukas (7) daar nog bij komen. Dochter Julie, getrouwd met Jonas Vandendriessche, had al het leven geschonken aan Senne (10), Lisa (8) zou twee jaar later volgen. “We hadden ook al de eerste verjaardag van Robbe gevierd en mijn opa was 90 geworden, dat ging gepaard met een feestje. Maar nog datzelfde jaar zou mijn vader overlijden en een maand na Paul ook zijn moeder. We hadden drie begrafenissen op een half jaar tijd. Zijn vader Lucien heeft nog bewust de begrafenis meegemaakt, maar daarna is ook zijn kaarsje uitgegaan. Toen ik bij hem op bezoek ging, vroeg hij altijd waar Paul was.”
“Hij bracht ambiance op het politieke toneel”
Op de paardenkoers van dat jaar zou Paul 56 jaar geworden zijn. “De namen van de Winkelnaars die verjaren komen altijd in het krantje van Winkel Koerse, maar hij heeft het niet meer mogen meemaken”, weet dochter Julie.
Paul had zijn Katrien leren kennen toen ze samen voor kinesist studeerden. “Ik ben van Beveren-Leie afkomstig. We startten samen aan het eerste jaar. Hij is echter een jaartje blijven plakken en dat zorgde ervoor dat hij stage mocht komen doen toen ik al in het ziekenhuis werkte. Maar dat was niets voor hem, hij had liever zelf de touwtjes in handen. Hij heeft altijd zijn zelfstandige praktijk gehad. Ik ben in het ziekenhuis blijven werken, maar hielp thuis waar nodig. Dat liet hem ook toe dat hij zijn vele activiteiten kon ontplooien, hij was ’s avonds meer weg dan dat hij thuis was”, herinnert Katrien. Julie: “Maar toch hadden we een aanwezige papa. Hij was overdag meestal thuis aan de slag, dus konden we vaak bij hem terecht. En als het pijpenstelen regende, kwam hij ons snel aan school halen.”
“Dat was ook altijd zijn argument om veel weg te zijn ’s avonds, hij was overdag al thuis geweest”, lacht Katrien. “Maar of hij nu vroeg of laat in zijn bed zat, hij was ’s morgens om 6.30 uur uit de veren, om 7 uur was hij altijd al bij zijn eerste patiënt. En dat was André Olivier, de recent overleden man achter onder meer Crack Meubelen. Het was ook door André dat Paul in heel wat van die sportclubs belandde. Hij was zo ooit nog kine bij de volleydames van Wervik en trok zelfs nog mee met de nationale herenvolleyploeg. Ook in de rallywereld had hij enkele patiënten.”
Maar naast de sport was er ook de politiek. “In 1994 is hij voor het eerst op de lijst gaan staan, getrokken door oud-burgemeester Firmin Debusseré. Firmin hoorde tot de Volksunie, maar Paul was aangesloten bij VLD. Ze stonden op een gemeentelijst V&D, Vrijheid en Democratie. Die eerste keer kwam hij één stem te kort om rechtstreeks verkozen te worden, maar omdat Firmin zijn politiek pensioen aankondigde, mocht hij wel onmiddellijk in de gemeenteraad gaan zetelen.”
Smerig spelletje
Zes jaar later zou Paul burgemeester worden, maar daar ging heel wat gemeentepolitiek gehakketak aan vooraf. Kort omschreven gingen CVP en V&D in kartel en waanden ze zich op voorhand al gewonnen. In die mate zelfs dat de postjes al verdeeld waren. Maar ze waren iemand vergeten: Paul Vanhie. Die besloot onder meer met de steun van Marc Mestdagh en de broers Vandermersch om een nieuwe partij op te richten: Actief. De partij bleek de kleinste, na CVP-V&D en SP. Maar de kartelpartij had heel wat bruggen opgeblazen, waardoor Actief en SP de handen in elkaar sloegen en Paul Vanhie, die met zijn partij Actief de sleutel in handen had, ook burgemeester kon worden. “Hij is heel graag burgemeester geweest, maar hij wilde voor iedereen goed doen. En tot zijn eigen scha en schande moest hij vaststellen dat dat niet ging. Politiek is soms ook een smerig spelletje. Als burgemeester was hij nog meer weg als anders en thuis lag het vol met kaarten voor alle kaartingen van groot-Ledegemse verenigingen. Maar hij bleef in eerste instantie ook een Winkelnaar. Daarom was hij ook trots dat hij met De Link een cultuurzaal heeft kunnen creëren die nu nog altijd gretig gebruikt wordt. Het waren ook de mooiste jaren van zijn leven, hoe lastig het soms ook was.”
Na de verkiezingen van 2006 belandde hij met Actief in de oppositie. Maar als eerste opvolger van Ulla Werbrouck op de Lijst Dedecker mocht hij in de Kamer gaan zetelen. “Hij bezat een grote dossierkennis, maar zei ook altijd wat hij dacht. Hij bracht ambiance in het politieke toneel. Iets wat nu soms mankeert.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
