Dierenasiel zoekt gastgezin voor zwaar mishandelde hondjes: “We hadden hier nog nooit zulke bange honden gezien”

Sinds een maand verblijven Thelma en Louise bij dierenasiel Poezewoef in Popering. De twee zwaar mishandelde hondjes zijn extreem angstig en vinden moeilijk hun draai in het soms drukke dierenasiel. “Daarom zoeken we voor hen een gastgezin waar ze minstens zes maanden mogen verblijven”, vertelt asielverantwoordelijke Lies Vandevelde.

Het asiel hoopt met een crowdfunding ook het nodige geld op te halen om de twee te steriliseren en medisch grondig te onderzoeken.

Vorige maand was het even alle hens aan dek bij dierenasiel Poezewoef in Poperinge. De brandweer bracht er acht puppy’s binnen. De diertjes werden moederziel alleen gevonden op een veldweg. Ze bleken gelukkig in relatief goede gezondheid te zijn.

Nooit gezien

Niet veel later kwam er een verontrustend telefoontje. Twee loslopende honden waren gezien met een negende puppy op datzelfde veldweggetje. Het trio vangen bleek heel lastig. Gelukkig slaagden enkele buurtbewoners er uiteindelijk in om ze alle drie veilig te stellen. “Toen de brandweer hen binnen bracht, brak mijn hart”, vertelt asielverantwoordelijke Lies Vandevelde.

“We hadden hier nog nooit zulke bange honden gezien. Ze hadden overduidelijk slechte ervaringen met mensen. Hun lichaamstaal sprak boekdelen. We vermoedden meteen dat de twee volwassen dieren de moederhonden waren van de puppy’s die de brandweer eerder binnen bracht. Je kon duidelijk zien dat ze recent bevallen waren.”

Enkel ‘s nachts naar buiten

Maar veel kans om de twee moederdieren te bekijken kregen medewerkers en vrijwilligers van het dierenasiel niet. “Ze verstopten zich in hun hondenhok en lieten zich niet meer zien. Enkel s’ nachts kropen ze even tevoorschijn om te eten en hun behoefte te doen.” Een kort onderzoek van de dierenarts toont aan dat de twee medisch min of meer in orde zijn en dat ze zwaar mishandeld zijn.

De tandjes van Thelma zijn helemaal afgesleten door maandenlang aan tralies te knagen.

“De tandjes van Thelma zijn helemaal afgesleten door maandenlang aan tralies te knagen. We vermoeden dus dat de twee als kweekteefjes gebruikt werden. De politie is een onderzoek gestart, maar de dieren zijn niet gechipt, dus de kans is klein dat we kunnen achterhalen wie hen zo behandelde”, vertelt asielmedewerker Darcy Pynaert.

Lies nam meteen drastische maatregelen. Ze stelde een team van vijf vrouwelijke vrijwilligers aan om de twee dieren te verzorgen. “Op mannen leken ze nog angstiger te reageren”, legt ze uit. “Gewoonlijk verplaatsen we honden binnen 48 uur na aankomst naar een ander verblijf, maar Thelma en Louise lieten we met rust in het hok van aankomst, om zo stress te vermijden. We gaan heel voorzichtig te werk en laten ze op hun eigen tempo ontdekken. Elke dag brengt één van de vrouwelijke vrijwilligers een paar uur in hun verblijf door. In de hoop dat de twee hun vertrouwen in mensen beetje bij beetje terug kunnen krijgen.”

Maar ondanks al die inspanningen, komt Thelma nog steeds het schuilhokje niet uit. “Soms staat ze uren gewoon met haar kopje tegen de muur, alsof ze het leven heeft opgegeven. Verschillende vrijwilligers hielden er al een tranen en slapeloze nachten aan over”, verzucht ze. “Met Louise gaat het iets beter, zij durft al eens een snoepje uit je hand pakken.”

Extreem trauma

“Het gedrag van Thelma en Louise is inderdaad vreselijk om te zien en getuigt van extreem trauma”, licht gedragstherapeut Annelies Nollet van Honden in Nesten toe. “Dat soort angst verdwijnt niet zo maar. De vrijwilligers in het asiel hebben de situatie geweldig aangepakt, maar het zal nog heel veel tijd en geduld vragen voor de honden weer een beetje kunnen functioneren in onze maatschappij.”

“Belangrijk daarbij is dat we niks forceren. Honden die zo bang zijn kan je onmogelijk trainen. Ze zitten te hoog in stress om ook maar iets te leren. Eerst moeten ze kunnen rusten en de kans krijgen om zelf te besluiten dat ze een mens kunnen vertrouwen. Pas daarna komt al de rest zoals zindelijkheid of wandelen.”

Gastgezin gezocht

Om Thelma en Louise de beste kans te geven op herstel gaat het dierenasiel nu op zoek naar één of twee gezinnen die de hondjes voor minstens zes maanden willen opvangen. “We beseffen dat het zoeken is naar een speld in een hooiberg, maar we willen ze de beste kans op herstel geven”, aldus Lies. “De dieren vertonen geen agressie, ze kunnen dus veilig geplaatst worden”, vult Annelies aan.

Besef dat je een hondje in huis haalt dat je misschien de eerste weken niet zal zien en de eerste maanden niet zal kunnen aanraken.

Opvanggezinnen zullen onder begeleiding staan van het dierenasiel en van Honden in Nesten. Om de twee weken wordt er een virtueel contactmoment ingelast en daarnaast krijgen pleegbaasjes toegang tot een online cursus. “Mensen die zich opgeven moeten zeker veel geduld en een rustig karakter hebben. Het liefst wonen ze in een stille omgeving zonder kinderen of katten, waar niet veel bezoek over de vloer komt. Een stabiele hond in huis kan eventueel wel. Een stevig omheinde tuin is een must”, aldus Lies.

“Besef dat je een hondje in huis haalt dat je misschien de eerste weken niet zal zien en de eerste maanden niet zal kunnen aanraken. Wandelen is nog helemaal niet aan de orde. Verwacht geen affectie en bereid je voor op af en toe een plasje in huis. Voltijds werken is geen probleem. De hondjes hebben nood aan af en toe een rustig moment zonder mensen”, vult Annelies aan. Wie zich opgeeft als opvanggezin moet in Zuid-West-Vlaanderen wonen in verband met dierenartsbezoeken.