De Weunwaegne in Staden is uniek in de horecawereld: café met ‘weggeefkast’ en pintjes aan 1,5 euro

Geert Denys en Viviane Cappelle achter hun toog. “Die komt uit Bilzen. We zijn die daar gaan afbreken in een café dat zou gaan sluiten.” © Stefaan Beel
Wouter Vander Stricht

Café De Weunwaegne is net dat tikkeltje anders dan de andere herbergen. De prijs is zéér democratisch, het interieur verrassend en duurzaamheid was er al een deel van het concept voor het woord trending werd. Aangename kennismaking met Geert Denys en Viviane Cappelle.

Viviane Cappelle (61) is een rasechte Stadense, Geert Denys woonde in Zarren, maar zijn sociale leven speelde zich altijd al in Staden af. Sinds 13 jaar zijn Viviane en Geert de uitbaters van café De Weunwaegne langs de Ieperstraat in Staden. “Ik had ook lang een computerbedrijf samen met een vennoot, maar dat hebben we nu van de hand gedaan. Ik heb de twee jobs jarenlang gecombineerd. Voor De Weunwaegne hadden we 13 jaar geen café gehouden, maar daarvoor was ik 13 jaar de patron van ‘t Steentje. Een jeugdcafé in de Sint-Jansstraat in Staden. Dat is ondertussen tegen de vlakte gegaan. Maar uiteindelijk kriebelde het weer om café te houden. We hadden hier wat grond naast onze woning en in de zoektocht naar een naam vonden we het in Dranouter. Ik zag daar een woonwagen staan en dacht: dat is het! Niet enkel de naam van het café was daarmee gevonden, ook de vormgeving. Het café is van binnen ingericht alsof het een woonwagen is. Ik heb lang moeten zoeken naar een firma die het wou plaatsen, uiteindelijk werd het de lokale schrijnwerker die vooral het buitenwerk voor zijn rekening nam. Binnen hebben we samen met de zonen heel wat zelf gedaan, tot de elektriciteit toe…”

Viviane en Geert hebben vier zonen en een dochter en ondertussen tien kleinkinderen en wellicht nog enkele op komst. “Een van onze zonen was kok, dus besloten we wat snacks aan te bieden. Hij is ondertussen fulltime aan de slag in het WZC in Zonnebeke, daardoor sta ik nu in de keuken”, verklapt Viviane.

Zytholoog op bezoek

De opening in 2008 werd wat bespoedigd. “We deden zelf veel werk, er zat dus niemand achter ons. Tot er plots een kroegentocht bleek te zijn bij de kermis in juni 2008, dan hebben we er wat extra vaart achter gezet.”

Het café is dus langs de Ieperstraat gelegen. “Hier recht tegenover komt er nog een stuk bos. Er wordt hier veel gefietst en gewandeld. En sommige groepen houden hier wel eens halt, die zijn hier dan ook altijd welkom.” Het café is iedere dag doorlopend open vanaf 10 uur, op maandag vanaf 14 uur. Dinsdag en woensdag zijn de sluitingsdagen. “We hebben hier klanten die haast dagelijks komen, maar ook mensen die van verder afzakken naar hier. We zijn vermeld in het bierboek van Benny Van Hecke. Om de twee jaar brengt hij dat boek uit, er staan daar meer dan 300 originele cafés in. Wie hier met dat boek in de hand iets komt drinken, krijgt ook een gratis Zigeunerke en een stempel in het boek. Het Zigeunerke is ons huisbier van acht graden van de brouwerij Verstraete uit Woumen.”

De 1 april- grappen zijn hier legendarisch

De bierkaart van Geert en Viviane is vrij uitgebreid, maar een eerste blik doet ons verstommen bij de prijs. Anderhalve euro voor een pintje, 2,5 euro voor een Duvel. “Dat is hier de politiek die we voeren. Er wordt hier dan ook al gauw eens een tourneetje aan de hele toog gegeven. En wie is er dan beter af? Iemand die veel te veel geld vraagt en waar de mensen dan naar hun pint zitten te staren? In veel plaatsen is het al vier euro voor een Duvel of meer. Ik vind dat er ver over.”

“We werken ook met een bier van de maand en jaarlijks nodigen we ook een zytholoog uit die op een informatieve avond wat komt vertellen over bieren. Dit keer – op 10 november – gaat het om ‘beestige bieren’. We laten die man zijn ding doen. Per twee proef je telkens de biertjes, het zijn meestal geen bieren die hier niet op de kaart staan. We organiseren die avond wel altijd voor een vrije dag”, knipoogt Dirk.

In de namiddag kun je in De Weunwaegne ook genieten van een ijsje en een pannenkoek, de snacks van Viviane – met de spaghetti als specialiteit – gaan er ook vlot door. “De laatste vrijdag van de maand doen we ook telkens een etentje. Deze maand is dat mosselen met friet. Een traiteur komt die bereiden, omdat wij daarvoor niet geëquipeerd zijn, maar een andere keer staat dan weer papsaus met eieren op het programma.”

Nieuwe meisjes

Een blijvertje zijn de gratis hotdogs op donderdagavond. “Dat komt eigenlijk door een aprilgrap. Als 1 april op een van onze openingsdagen valt, dan doen we telkens wel een specialleke. Zo hadden we eens gratis hotdogs aangekondigd. Niemand die dat geloofde, maar ze smaakten niettemin. En nu nog zetten we hier op donderdag wat worsten warm en wie wil, kan met een broodje zichzelf een hotdog serveren. Op 1 april serveerden we ook al eens rijstpap met gouden lepels. Maar de gouden plastic lepels bleken moeilijk te vinden, de zoektocht leidde ons naar Nederland.”

Viviane en Geert genieten ervan tussen het volk te vertoeven.
Viviane en Geert genieten ervan tussen het volk te vertoeven. © STEFAAN BEEL Stefaan Beel

Maar de aprilgrappen vormen mee de geschiedenis van het café. “Zo hielden we ook eens een lingerieavond. Er liepen hier geen modellen rond, maar aan wasdraden doorheen het café hing lingerie. Vooral grote herenonderbroeken”, lacht Geert. Maar de topper was toch toen ‘nieuwe meisjes’ aangekondigd werden. “Heel wat klanten hadden daarbij de zotste fantasieën. Maar wij hadden eigenlijk aan twee Chirogasten gevraagd of ze zich wilden verkleden in vrouw. Toen die op het laatste hun staart introkken, heb ik mezelf dan maar verkleed. Nog nooit zoveel plezier gehad…”

Heel wat Stadenaars vinden hun weg naar De Weunwaegne. “Op donderdag is het hier markt, maar omdat er in het centrum eigenlijk maar twee cafés meer zijn, hebben wij hier ook ons volk. En je hebt de vaste bendes. Zoals een groepje vrienden dat elke maandag samen komt.”

Geert en Viviane zijn de mensen er niet naar om te klagen. De coronabreak duurde wat lang, maar van de nood werd een deugd gemaakt. “De mensen ontdekten ons terras en wij hebben dat nog meer afgeschermd en van verwarming voorzien. Dus hebben wij nu ook jonge gezinnen die samen met vrienden en kinderen hier komen genieten. De jeugd ravot op de speeltoestellen en mama en papa zijn ook op hun gemak.”

Ondertussen hebben de WW-kaarters met 33 leden het seizoen hervat. “We hebben ook een spaarkas en wekelijks spelen we met de Lottocijfers. We doen niet mee met de Lotto zelf, maar iedereen kiest tien cijfers. Wiens cijfers over de verschillende zaterdagtrekkingen er het eerst uit komen, krijgt de inleg van de pot.”

Lokale rallypiloot

In De Weunwaegne is ondertussen ook het supporterslokaal van het jonge rallytalent Jonas Dewilde. En verder heeft het café ook enkele opvallende eyecatchers. “We konden ooit een boekenkast op de kop tikken bij de Wereldwinkel die hier in Staden een afdeling had. Die is 2,60 meter hoog, maar kon ons huis niet binnen. Maar ze paste wel in het café. Mijn vrouw heeft die gevuld met boeken en die mag je zomaar meenemen. Sommige mensen leggen een ander boek in de plaats, maar dat hoeft niet. Recent hebben we ook een partij boeken van een schooljuf die overleden was op de kop kunnen tikken. En dan heb je ook nog onze weggeefkast. Als je iets bruikbaars niet meer nodig hebt, kun je dat daar achterlaten. Iemand anders mag het dan meenemen. Maar ook dat marcheert goed. We zijn dus inderdaad een circulair café. Nog lang voor duurzaamheid een modewoord werd, waren wij hier al mee bezig.”

In De Weunwaegne komen ook soms groepjes optreden. Geert had altijd gedacht het café open te houden zolang de gezondheid het toelaat. “Ik doe voort tot ik omval, zei ik vroeger. Maar misschien trekken we er wel eerder de stekker uit om wat te genieten. We hebben een mobilhome en houden ervan om er op uit te trekken. Vooral ook naar De Haan waar we een chaletje hebben.”