Damme: “Leiding geven is goed voor je beroepsleven”

Krak Katelijne Coppejans met haar man Björn en de kinderen Marte, Stan en Anna. © EVK
Redactie KW

Stellen dat Katelijne van aanpakken weet, is een understatement. Als moeder van drie, waaronder een tweeling – en met een vierde spruit onderweg -, orkestreert ze het gezinsleven in de Moerkerkse woning die ze met haar man verbouwde.

Haar professionele leven speelt zich af in wzc Mariawende, waar ze werkt als ergotherapeut en de vrijwilligerswerking en het woon- en leefteam coördineert. Het zorgen voor en begeleiden van mensen zit haar duidelijk in het bloed, want deze rode draad vinden we ook terug in haar engagement voor Chiro Laat Ma-Rollen. Waar ze vroeger zelf als chiromeisje in uniform op zaterdagnamiddag naar de Chiro trok, ondersteunt ze er nu als volwassen begeleider de leidingsploeg en doet dat na zeven jaar nog steeds enthousiast: “Ik werk met een 18-koppige leidingsploeg, waardoor ik me vooral kan richten op het geven van advies, bijsturen van onderlinge communicatie, geven van tips, berekenen van de maaltijden voor kampen, bezorgde ouders geruststellen, helpen met zakelijke overeenkomsten, inschatten wat haalbaar is of gewoon een helpende hand bieden waar nodig”, begint Katelijne.

Ze stimuleert haar ploeg ook om cursussen, vormingen of groepsleidingsmomenten te volgen. “Het is belangrijk dat ze ervaringen uitwisselen, uitdagingen bespreken en bijleren over specifieke leeftijdscategorieën.”

Het is moeilijk om de ploeg ervan te overtuigen dat iets niet haalbaar is

Uitdagend kantje

De taak van VB heeft echter ook een uitdagend kantje: “Het moeilijkst vind ik om hen te overtuigen dat iets niet haalbaar is. Mijn wil is geen wet, dus af en toe moet ik hen laten begaan en laten leren uit hun fouten. Dan stimuleer ik hen om evaluaties en notities bij te houden, zodat ze niet twee keer in dezelfde penibele situatie terechtkomen. Zolang ik voel dat mijn input geapprecieerd wordt, denk ik niet aan stoppen, want het geeft me voldoening dat ik op deze manier iets voor hen kan betekenen en ook iets kan teruggeven voor al die jaren dat ik zelf een chiromeisje was: van toen ik zeven jaar was tot mijn tweede jaar aspi. Daarna gaf ik vier jaar leiding, tot ik begon te werken.”

Goed voor later

Na de verbouwingen aan hun woning en de komst van drie kindjes, werd Katelijne via de oud-leidingsploeg gevraagd om VB te worden. “Ik haal energie uit het omgaan met mensen en hou ervan om te zien dat mijn input de meisjes verder helpt.”

Zien dat de leiding positief evolueert, geeft Katelijne dan ook veel voldoening. “Ze zijn enorm goed ingespeeld op elkaar, hebben een goede groepsdynamiek en werken extreem goed samen. Dat is belangrijk, want chiroleiding zijn, is volgens mij een grote meerwaarde voor het beroepsleven later. Werkgevers weten hierdoor dat je bepaalde kwaliteiten bezit en een sociale ingesteldheid hebt.”

Vragenrondje

Wat doet een volwassen begeleider (VB) precies?

“Ik zorg voor de volwassen overkoepeling van de leiding. Bij het organiseren van evenementen, kampen of activiteiten help ik met de zakelijke en financiële aspecten. Ik leer ze anticiperen op mogelijk problemen of ondersteun ze met de algemene organisatie. Kortom, alles waar een volwassene uit ervaring rekening mee houdt, maar een jongere niet automatisch aan denkt.”

Ondanks dat je opgegroeide in Moerkerke, koos je toch voor de meisjeschiro in Sijsele, hoe komt dat?

“Een praktische reden: de Chiro in Moerkerke vond vroeger plaats op zondag en in Sijsele was dat op zaterdag. De zaterdag paste beter in onze agenda. Ik vond het ook nooit een probleem dat er in Sijsele enkel meisjes in de Chiro zaten, integendeel. Misschien verandert dit ooit nog, maar voor zowel de leiding, de leden als de ouders mag het nog wel even meisjes onder elkaar blijven.”

Je werk als VB vraagt ongetwijfeld veel van je vrije tijd met je gezin, kan je man zich daarin vinden?

“Dat begrijpt hij als de beste, want hij is VB bij de KSA. We leerden elkaar trouwens kennen dankzij Chiro en KSA. Omdat we beiden geëngageerd zijn voor ‘onze eigen jeugdbeweging’, moeten we soms wel wat afspreken op welke kampen we meegaan en welke evenementen we eens moeten overslaan, maar dat verloopt over het algemeen erg vlot. Meestal gaan we mee op groot kamp met de Chiro en op klein kamp of winterweekend met de KSA, of we combineren ze. Onze relatie kwam ook de band tussen KSA en Chiro ten goede (lacht). Onze kinderen nemen we gewoon mee op kamp, dat vinden ze super. Dit jaar wordt het misschien wel wat uitdagender, want ons vierde kindje is onderweg, maar daar passen we wel een mouw aan. We gaan sowieso niet mee op zomerkamp, maar springen waarschijnlijk wel eens binnen.”

Bio

Privé

Geboren op 16 november 1981 in Brugge als dochter van Koen Coppejans en Annemie Snauwaert. Groeide op in Moerkerke met broers Dries en Lieven. Bleef Moerkerke trouw en woont er met haar man Björn Meurice en hun drie (weldra vier) kinderen: Marte (10) en tweeling Stan en Anna (8).

Loopbaan

Ergotherapeut in wzc Mariawende in Beernem, waar ze ook coördinator is van het woon- en leefteam en heel wat vrijwilligers aanstuurt.

Vrije tijd

Chiro, muziekoptredens, lopen, gezelschapsspelen,…

(EVDK)