Cafébazin Tinneke viert 90ste verjaardag: “Bij mij heb je nog een pintje voor een euro”

Albertine Lagaisse, ‘Tinneke’ in de volksmond, werd deze week 90 jaar. Daarmee is ze de oudste café-uitbaatster van de streek. In 1979 nam ze café ‘t Saske in Beveren-Leie over van haar schoonzus.

“Ik begon op de arbeidsmarkt als bobijnopzetster”, vertelt Tinneke met glinsterende oogjes naast haar kolenkachel in haar cafeetje. “Voor mijn zoon Rik, toen 14 jaar, nam ik ’t Saske over. Ondertussen is Rik 58 jaar, maar hij is verlamd en zit in een rolstoel. Hij kan niet meer spreken, maar hij verstaat ons nog goed en woont in Desselgem waar ik nog elke dag langs ga.”

Hulp van klanten

“Toen mijn man zaliger 23 jaar geleden stierf, was zijn wens dat ik verder zou doen met het café. Hij wist dat ik dit heel graag doe. In zijn laatste levensjaren is hij hier niet meer geweest. Hij was 18 jaar lang ziek. Door de jaren heen kreeg ik veel hulp van Rik. Hij haalde bier en bestelde mee de klanten. Nu krijg ik veel hulp van de klanten zelf. De vaste klanten bestellen zichzelf en schrijven het op. Er zijn er toch een viertal die vast helpen. Momenteel voel ik mij nog heel goed. Eentje meedrinken met de klanten doe ik niet. Dat lukt nu niet meer. Wat zou ik thuis moeten zitten doen. Hier in het café ben ik zeven op zeven tussen de mensen. Stel dat het mij niet meer lukt, dan kan ik naar het huis van mijn zoon in Kluisbergen. Naar het rusthuis zal ik niet moeten.”

Caravan

“Ik open de deuren om 10 uur. Enkel in de namiddag ben ik gesloten. Dan breng ik mijn zoon Rik zijn boterhammetjes met een tas straffe koffie. De weg naar zijn woonplaats in Desselgem doe ik nog altijd met de auto. Slapen over de middag heb ik nooit gedaan. Ook jaarlijks verlof had ik nooit. Heel vroeger ging ik al eens mee met de caravan met mijn zus naar Duitsland. Mijn man was geen uitgaander, dus ging hij niet mee.

“Ik heb al veel klanten zien wegvallen, maar er komen nog steeds nieuwe bij”

Nu ben ik al ettelijke jaren 365 dagen per jaar open. Vroeger waren de eerste klanten hier al om 7.30 uur. Bij het aanpalend bedrijfje kwamen er arbeiders om 9 uur hier hun pauze nemen. Ook over de middag. Het zat hier soms volledig vol tot in de vroege uurtjes. Pas sluiten om 3 of 4 uur s ‘morgens waren geen uitzondering. Nu sluit ik om 20 uur. Er is darts op VTM2, hè. (lacht) Er is hier ooit een dartsclub geweest. Sommigen deden het niet onaardig en vielen in de prijzen.”

Huwelijk gered

“Sinds ik hier in 1979 overnam zijn zo goed als geen verbouwingen gebeurd”, gaat Tinneke verder. “Het café is van brouwerij SAS in Boezinge. We serveren hier dan ook SAS pils, maar het populairst is de export. Door de jaren heen hoorde ik hier al veel verhalen. De mensen luchten graag eens hun hart bij mij. Meer dan goeie raad meegeven, kan ik dan ook niet doen. Ooit heb ik eens een huwelijk gered.”

Kaarters

“Traditioneel zijn de kaarters op vrijdag, zaterdag en zondag nog steeds op de afspraak. Dit is een vast kliekje die hier hun wekelijkse quality-time hebben. Wanneer ik ga stoppen? Ik heb nooit een contract getekend bij de brouwer. Zolang ik kan, blijf ik dit doen. Van de grote drukte vroeger wordt het nu wel kalmer en kalmer. Maar altijd is hier wel iemand. Een pintje heb je bij mij al voor 1 euro, net als een frisdrank. Een trappist, Carlsberg en cava kosten 2 euro. Een koffie en wijntje is 1,5 euro. Deze worden hier veel geconsumeerd. Net als de export, dat heel populair is.”

Verjaardag

“Afgelopen zondag had ik hier mijn verjaardagsfeest waar 75 mensen hadden aangegeven dat ze zouden komen. Uiteindelijk zat het bomvol. Ik heb een heel mooie dag gehad. De 400 pistolets die ik had laten klaarmaken, waren zo goed als allemaal op. Ik denk dat ik nog graag gezien ben. Hier kent iedereen iedereen en praat tegen iedereen. Elkaar eens duvelen, hoort daar natuurlijk bij. Hier komen zelfs jonge gasten uit Oudenaarde op regelmatige basis op bezoek. Als ze in de buurt moeten zijn, springen ze eens binnen. Mijn decoratie in het café bestaat hoofdzakelijk uit vazen in Portugees blauw. Mijn collectie telt nu z’n 160 stuks. Een deel daarvan is te zien in het café.”

Nieuwe klanten

“Ik heb in de loop der jaren al veel klanten zien wegvallen, maar er komen nog steeds nieuwe bij. Ik hoop dit toch nog een tijdje te kunnen doen. Mijn moeder werd 97. Haal ik die leeftijd ook, dan heb ik nog eventjes te gaan.”