Wie met het coronavirus besmet raakt of er van dichtbij mee in aanraking komt, moet in totale afzondering. “Dat is niet voor iedereen evident”, vindt Lut Deseyn, burgemeester van Avelgem. Daarom belt ze sinds januari alle inwoners in quarantaine op. “Een kleine moeite, maar de dankbaarheid is groot.”
10.245 inwoners telt Avelgem. De landelijke gemeente langs de boorden van de Schelde wordt sinds 1 februari 2019 in goeie banen geleid door Lut Deseyn en zij ontpopte zich de voorbije maanden tot een echte burgermoeder: iedere Avelgemnaar die met het coronavirus geconfronteerd wordt of in quarantaine moet, wordt door de burgemeester zelf opgebeld. “Niet om politieagent te spelen, maar om te vragen hoe het met hen gaat”, zegt ze. “Een vraag die we volgens mij nog altijd veel te weinig stellen.”
Daar heeft Lut een goeie reden voor, klinkt het. In september kreeg covid-19 haar stevig te pakken en voelde ze de hevige impact van het virus op haar gezin. “Ik bracht zelfs een week in het ziekenhuis door en had een erg zware longontsteking. In totaal was ik een goeie maand uit de running, maar ook mijn partner Inge Corne en onze dochters Jill (17), Britt (17) en Lennie (13) waren door dit hele verhaal getroffen. Plots moesten we allemaal in quarantaine blijven en waren we op onze vrienden en familie aangewezen om bijvoorbeeld boodschappen aan huis te krijgen. We hebben toen mogen ervaren hoe groot ons netwerk is, maar dat is lang niet bij iedereen het geval. Daarom pleeg ik nu elke vrijdagnamiddag mijn telefoontjes naar mijn mede-Avelgemnaren die in deze situatie beland zijn.”
Lawine aan woorden
Dat direct contact wordt bijzonder geapprecieerd, zo blijkt. “Mijn eerste vraag is zeer simpel, maar toch zo belangrijk: oe is ‘t? En zonder dat ik extra vragen moet stellen, komt vaak een lawine aan woorden op me af. Letterlijk iedereen is blij me te horen. Ik zeg iedere keer dat ik niet te lang wil storen, maar meestal duren de gesprekjes best lang. Ik peil naar de achterliggende reden van hun quarantaine en vraag ook of ze op voldoende hulp kunnen rekenen. Is dat niet zo, dan kunnen we eventueel onze eigen diensten inschakelen. Ik zie het als mijn taak om ervoor te zorgen dat geen enkele Avelgemnaar aan zijn lot overgelaten wordt, wanneer hij of zij ‘in zijn kot’ moet blijven.”
“Ik wil dat geen enkele inwoner van mijn gemeente aan zijn lot overgelaten wordt”
Van elk gesprek maakt Lut Deseyn een pak notities. “Zo kan ik elk verhaal perfect in kaart brengen en ontdek ik ook connecties tussen de verschillende families in onze gemeente”, glimlacht ze. “Ja, ik leer nog elke keer bij. En indien nodig bel ik nog eens terug. Zo kreeg ik tijdens een telefoontje te horen dat iemands broer erg ziek was. Toen ik vernam dat die man overleden was, heb ik het familielid opnieuw gebeld om mijn steunbetuigingen over te maken. Kleine zaken, maar ze betekenen een wereld van verschil.”
Batterijen opladen
Hoewel er heel wat uren in haar engagement kruipen, haalt Lut Deseyn er ook zelf veel energie uit. “Die gesprekken laden mijn batterijen op. Eerlijk? Hiervoor ben ik burgemeester geworden, want op deze manier kan ik echt zórgen voor mijn bevolking. Deze hele coronacrisis kan op professioneel vlak veel energie wegvreten, maar mijn vrijdagse telefoontjes zorgen voor een perfect tegengewicht. Ik zou het niet meer kunnen missen en ga ermee door tot de woorden ‘quarantaine’ en ‘besmet’ opnieuw in de koelkast mogen. Ik raad trouwens iedereen aan om af en toe dierbaren te bellen in deze tijden, ongeacht of ze in quarantaine zitten of niet. Een oprecht telefoontje doet altijd deugd.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
