Bruno Derycke zette pesterijen hoog op agenda: “Daan leek me een hele opgewekte jongen”

Twee maanden is het geleden dat de 14-jarige Daan uit Beveren-Leie besliste om uit het leven te stappen, moegetergd door pesterijen op school. Het nieuws joeg een schokgolf door Waregem en ver daarbuiten. Dankzij een massaal gedeeld Facebookbericht van Bruno Derycke, kickboks trainer van Daan, stond pesten plots bovenaan de agenda.

Ik heb met Bruno Derycke (41) afgesproken in zijn kick- en thaiboks club in Zwevegem, een wereldje dat ik associeer met alfamannetjes en ruige types. De kick- en thaiboks trainer die voor me zit, lijkt wel het tegenovergestelde daarvan. Hij ziet er een beetje uit als een goeroe en laat zich ook kennen als een leermeester in wie je vertrouwen hebt. Dat hij het allemaal goed kan verwoorden, verbaast me niet gezien zijn Facebookbericht, een ode aan Daan en een aanklacht tegen pesten. Het raakte duidelijk een gevoelige snaar bij vele duizenden mensen…

Dankzij jouw mededeling was zelfdoding na pesterijen plots het item dat dagenlang het nieuws beheerste. Hoe voelde dat?

“Ik was compleet verrast, want dat was allerminst mijn bedoeling. Ik heb dit stukje geschreven toen ik in mijn auto zat na de uitvaartplechtigheid van Daan. Ik was daar enorm door aangegrepen. Ik zag de ouders van Daan die moesten zien om te gaan met het onwezenlijke verdriet na de dood van hun zoon en voelde tegelijk ook de woede opborrelen omdat het besef goed doordrong tot wat pesterijen kunnen leiden. Op dat ogenblik had ik dus echt behoefte om dat van me af te schrijven. Ik zette het bewust op Facebook, maar was compleet verrast toen ik ‘s avonds zag hoe vaak er op gereageerd was.”

Dat jouw boodschap ontelbare keren gedeeld werd, zorgde er mee voor dat het parket in actie kwam. Dat moet goed doen.

“Is dat zo? Ik weet niet of het echt daardoor was dat het onderzoek op gang is gekomen maar als ik daar ook maar voor één procent heb kunnen toe bijdragen, dan ben ik daar alleszins ongelofelijk tevreden mee. Ook al hebben we Daan daarmee niet terug.”

Toen ik het las, was ik verrast dat zo’n mooie boodschap uit het kickbokswereldje kwam. Een vooroordeel, besef ik ook wel.

“Tja, we hebben nog vaker met vooroordelen te maken. Laat ons zeggen dat het kickbokswereldje net als dat van de bodybuilders in de jaren tachtig, negentig een bepaalde reputatie had, maar dat die zeker in een deel van de clubs volledig veranderd is. Bij mij komt echt iedereen over de vloer: van advocaten over bankiers tot arbeiders of verpleegkundigen. Eén op twee is een vrouw. En we hebben alle leeftijden. Ons jongste lid is 4, ons oudste 68. Dat het accent in mijn club op het recreatieve ligt, speelt mee. De sfeer is anders en minder hard dan in de pure competitieclubs.”

Ook ex-miss België Justine Jonckheere komt hier langs, wat me niet slecht lijkt voor het imago van de club.

“Ik wil daar ook niet te veel mee uitpakken. Justine zelf maakt er geen geheim van dat ze hier komt trainen. Ik ben daar natuurlijk blij om omdat dit meehelpt om de mensen een beetje anders te laten aankijken tegen kickboks.”

Je bent inmiddels in zowat alle nieuwsprogramma’s bevraagd over pesten. Waarom ligt dat thema je zo na aan het hart?

“Voor mij draait het allemaal om respect. Of iemand nu dik is of dun, arm of rijk, mooi of lelijk, dat maakt allemaal niets uit. We moeten respectvol omgaan met elkaar. Respect is, samen met sportiviteit, ook de essentie van de club die ik leid. Wie respect heeft voor een ander zal ook niemand pesten. Onder meer om die reden vraag ik aan jongeren die hier komen geregeld hoe het met hen gaat op school en elders. Ik wil daar bewust aandacht voor hebben. Ook aan Daan heb ik dat geregeld gevraagd.”

Kende je Daan goed?

“Ja, zoals ik iedereen ken die hier komt. Ik heb nooit iets gemerkt aan hem, kon hem niet betrappen op neerslachtige momenten. Hij kwam bij mij over als een hele opgewekte, vrolijke jongen, een echte spraakwaterval ook die veel vrienden had in de club. Het gebeurde wel eens dat hij geen zin had om te sparren met een bokspartner en in zijn eentje op de bokszak wilde kloppen maar daar trok ik geen conclusies uit. Ik heb al vaak gedacht: waarom heeft hij er eens niet over gesproken? Ik zeg niet dat het iets zou veranderd hebben aan zijn beslissing, maar je weet toch maar nooit.”

Daan was niet de enige Waregemnaar die hier kwam trainen. Heb je zelf ook iets met Waregem?

“Ik kom er niet zo vaak, maar vind het wel een gezellige stad. Jaarlijks organiseer ik er ook een kick- en thaiboksevent in Waregem Expo. Ik ben heel tevreden over die locatie. We hebben dat voor het eerst gedaan in 2019 en zijn op zaterdag 7 oktober aan de vierde editie toe.”

Wie met vragen zit rond zelf-doding, kan terecht bij de Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 en op de website www.zelfmoord1813.be.