Voor Steven Arents, de kersverse Krak van Blankenberge, zijn het zware tijden. De blok weet u wel… “Dan durf ik een gat in de dag slapen. Maar toen de brief in de bus viel, heeft mijn mama me wakker gemaakt”, lacht de student politieke wetenschappen. “De titel van Krak van Blankenberge draag ik op aan de hele groep. Wij zijn vrienden voor het leven geworden!”
Stout als we zijn, legden we ons oor te luisteren in de dichte omgeving van de Krak. “Mijn zoon is sociaal, meegaand en behulpzaam. Zijn vriendenkring is ook een beetje zijn familie. En daar herken ik mijzelf in”, glimlacht mama Chantal.
Deze titel bewijst dat al ons harde werk enorm geapprecieerd werd
Pamela Baruti uit De Haan knikt: “Steven gééft echt om mensen. En hij straalt ambitie uit.” Pamela en Steven zijn al jaren goede vrienden, een beetje als broer en zus zelfs. “Mocht die vriendschap er niet meer zijn, zou er voor mij een enorme steunpilaar wegvallen”, bekent Pamela. “Bij mijn échte zus kan ik door het leeftijdsverschil niet al mijn zorgen en ideeën kwijt.”
Positieve vibe
Steven Arents heeft zijn Krak-titel te danken aan zijn inzet voor jeugdhuis De Leute. Zijn participatie daarin begon op zijn zestiende, toen hij voor het eerst in de jeugdraad zetelde. “Het jeugdhuis was toen absoluut geen hot topic“, zegt Steven. “Het was Jurgen Content die het nieuw leven inblies. Na de coalitiewissel van Open VLD tussen SP.A en N-VA ging het bijzonder snel. Het vooropgestelde dossier belandde in de vuilnisbak en de nieuwe jeugdschepen Daphné Dumery beloofde de jongeren een jeugdhuis in de zomer.” Ook voor Debbie Driessens werd De Leute een tweede thuis. “Steven en ik kenden elkaar van de jeugdraad. Maar dankzij het jeugdhuis hebben we een hechte band opgebouwd. We namen samen het heft in handen om met dezelfde positieve vibe de werking voort te zetten”, zegt ze. “Stevens aandeel in het jeugdhuis is enorm groot geweest. Na zijn vakantiejob kwam hij hier nog tot in de late uurtjes werken.”
Stevens moeder maakte elke dag een takenlijst op voor de vrijwilligers en leerde hen ook allerhande klusjes uit te voeren. “Steven heeft op dat vlak veel bijgeleerd. Maar hij heeft nog altijd twee linkerhanden”, lacht Chantal.
De Knobbel
Dat hij de Krak van Blankenberge is geworden, kwam voor Steven zelf als een verrassing. “Maar het bewijst wel dat het jeugdhuis in Blankenberge lééft en dat al ons harde werk geapprecieerd werd”, aldus Steven Arents. “We zijn ook heel dankbaar dat de vrijwilligers van het vroegere jeugdhuis De Knobbel nog vaak hun ervaringen, ideeën en mening met ons komen delen. De titel van Krak van Blankenberge draag ik op aan de hele groep. Wij zijn vrienden voor het leven geworden! En beloofd is beloofd: de trofee krijgt een ereplaats in de leefruimte van jeugdhuis De Leute.”
(JW)
Vragenrondje
Hoe blik je terug op jouw jeugd in Blankenberge?
“Heel positief. Na school ging ik vaak spelen in de buurt van het Jules Soete-pleintje. Typisch voor die tijd… Ik was een soort hangjongere, maar dan in de goede zin. Geen graffiti spuiten of vandalenstreken uithalen dus! Wél af en toe een rondje belletje trek…”
Het vooropgestelde jeugdcentrum werd een jeugdhuis. Een gemiste kans?
“Iedereen was voorstander van het jeugdcentrum. Al waren we wat sceptisch over de afstand tot het centrum en de kostprijs van het gebouw. Maar we zouden er 100 % voor gaan. Toen alsnog geopteerd werd voor een jeugdhuis, waren we teleurgesteld, ja. Maar stilaan raakten we ervan overtuigd dat we met een kleiner jeugdhuis meer kans op slagen zouden hebben. Eigenlijk hadden we ons geen mooier traject durven dromen.”
In Blankenberge ligt de focus vooral op vergrijzing. Wordt het belang van de jeugd onderschat?
“Jeugdschepen Daphné Dumery verdient een pluim. Ze heeft een open geest en doet haar uiterste best om budgetten binnen te halen. Zo was er onlangs het voorstel om gratis busvervoer in te zetten bij jongerenevenementen en voor verenigingen. De budgetten waren geen probleem, maar dan zou er ergens anders geschrapt moeten worden. Het geld werd gezocht in de jeugddienst en is uiteindelijk ook gevonden zonder te schrappen. De regeling wordt nu uitgewerkt.”
Welke dromen wil je nog realiseren?
“Ik ben bezig met het opmaken van een fietspadenbestand: ik vind het belangrijk dat jongeren zich veilig kunnen voortbewegen. En ik zet alvast een eerste stap naar een politieke carrière: in 2018 sta ik op de S.PA-lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen.”
Bio
Privé
Steven Arents werd geboren in Brugge op 20 februari 1996. Hij is de zoon van Chantal Deschoolmeester (49) en ‘grote broer’ van Caitlin Arents (16).
Studies
De schoolcarrière van Steven begon en eindigde in de Van Maerlantstraat, waar hij een diploma in de humane wetenschappen op zak stak. Nu studeert hij politieke wetenschappen aan de UGent. In de schoolvakanties verleent hij zijn medewerking aan de speelpleinwerking Speelberge.
Vrije tijd
Als jonge gast speelde Steven basketbal. Nu gaat zijn voorkeur naar reizen en fotografie.
Alle Kraks van 2016
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier