Het Heulse icoon, Andréa Decock (80), hangt na deze feesten haar fotoapparaat aan de haak. Nog een paar flitsen en klikken en dan stopt de huisfotografe van de Tinekesfeesten. Met een archief van duizenden foto’s houdt Andréa het Tinekesverleden levend.
“Ik ben straks 80 jaar en 35 jaar als huisfotografe van de Tinekeswerkgroep op stap om de feesten op foto’s te vereeuwigen. Het is mooi geweest”, zegt Andréa Decock. Andréa was in 1964 zelf kandidate nummer 9 bij de allereerste Tinekesverkiezing. Andréa’s dochters, Ellen Vandaele (in 1985) en Maud Vandaele (in 1988) namen ook deel. Haar kleindochter, Jana Claerhout was in 2016 tweede eredame en vorig jaar werd kleindochter Jamien Claerhout ook tweede eredame. Sinds haar deelname is Andréa verknocht aan de feesten. Tinekesfeesten is voor Andréa een deel van haar leven. “Voor mij zijn de Tinekesfeesten cultureel erfgoed. Dergelijke feesten hebben ze nergens anders. Je moet van Heule zijn om dat te begrijpen.”
Reuzefeest
Wat ooit begon in het klein is uitgegroeid tot een reuzefeest. “Ik heb de feesten zien groeien. Eerst was het jaren in een tent op de weide van boerderij De Heerlijkheid. Later verhuisde de verkiezingsavonden naar de sporthal en daarna naar het ontmoetingscentrum De Vonke”, zegt Andréa. “Het was anders. Je kan de proeven niet vergelijken. Nu zijn ze veel zwaarder. Het meest opvallende door de jaren heen is de sfeer en omvang van de feesten.”
Andréa maakte duizenden foto’s. Als huisfotografe van de Tinekesfeesten trok ze alles van de feesten. “Persoonlijk vind ik de optocht van de kandidaten, de proeven, de verkiezingsavond en de bekendmaking van Tineke van Heule de toppers van de feesten. Het is magisch hoe de kandidaten openbloeien in drie dagen.”
Herinneringen
Het volgen van de kandidaten doorheen het verkiezingsweekend vindt Andréa leuk. Ludiek voor het publiek en zalig voor de fotograaf. Enkele proeven zijn Andréa bijgebleven. “Zoals de breiproef: De kandidaten moesten een zo lang mogelijke sjaal breien. Ze breiden tot in de kerk. Al breiend gingen ze zelfs naar de communie!” vertelt de huisfotografe.Andréa herinnert zich ook onaangename situaties. “Zo was de instorting van de tribune bij de kindershow Samsom en Gert. Er was toen één kind gewond. Tijdens de dorpsmaaltijd in 2004 viel de reuzepaellapan van zijn sokkel. Een gedeelte van de maaltijd kwam op straat terecht. Gelukkig was er nog voldoende voor iedereen.”
In 2008 kocht ik een digitale camera. Hij heeft nu al 80.000 foto’s op zijn teller
Deze week naaide Andréa nog twee kleedjes voor de origineelste supporters van kandidate 2, Luka De Wilde. “Toen ze het mij vroegen vond ik het een uitdaging. Het pleziert mij om dit te kunnen doen. Daarnaast heb ik op de laatste knip het kleed van mijn kleindochter Jamien opnieuw gemaakt. De stof was van slechte kwaliteit en zag er na een paar wasbeurten niet meer uit. Zo zit Jamien, de afscheidnemende tweede eredame, in het nieuw. Niemand gaat het merken.”
Foto(r)evolutie
“Ik heb de foto(r)evolutie meegemaakt. Het begon met dia’s. Dan waren het afdrukken zwart-witfoto, kleurfoto’s om te eindigen in het digitaal tijdperk. In 2008 kocht ik een digitale camera. Hij heeft nu al 80.000 foto’s op zijn teller. Na de feesten ga ik me vernieuwen van camera en lens. Ik zal nog foto’s nemen, al is het niet meer in opdracht. Ik hoop dat mijn gezondheid dit nog toelaat. We zien wel wat de toekomst brengt. Maar nu ga ik voor de laatste maal als huisfotografe de feesten beleven”, besluit Andréa.
De Ark van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
