Gilbert Albrecht komt uit de bus als de Krak van Alveringem. Hij laat enkele zeer sterke kandidaten achter zich en bewijst daarmee dat hij veel sympathisanten en supporters heeft. “Onzorgvuldig omgaan met materiaal, daar kan ik echt niet tegen. Respect hebben voor een ander zijn materiaal, dat is voor mij een evidentie”, klinkt het.
Tijdens ons gesprek met Gilbert en zijn echtgenote Rita thuis in de Groenestraat, wordt het al snel duidelijk dat heel veel mensen op Gilbert gestemd moeten hebben. Hij is dan ook een actieve vrijwilliger bij minstens zeven organisaties. Gilbert doet het niet voor de schijnwerpers, maar is een harde werker die het niet ontziet om zijn handen vuil te maken.
Bal van Adamo
“Ook ik heb het gevoel dat veel mensen voor mijn man gestemd hebben”, zegt echtgenote Rita. “Wij hebben een grote familie, Gilbert is lid van vele verenigingen en ik weet dat alle buren en de hele accordeonclub voor hem hebben gestemd. Op de kerstdrink bij Francine in ‘t Brouwershof was er meer dan één aanwezige die stelde dat als iemand dit verdient te winnen, het Gilbert wel is. Kort voor kerstdag kreeg ik telefoon van een oude man uit Leisele. Hij heeft geen computer en zijn krant was per ongeluk al in de papiermand beland. ‘Kunnen jullie in mijn plaats stemmen voor Gilbert’, vroeg hij mij. Dat konden wij jammer genoeg niet, maar het was wel een zeer mooi gebaar.”
Ik was 18 of 19 jaar toen ik bij het Izenbergse feestcomité ging
Hoe en wanneer Gilbert zijn engagement ten dienste van de gemeenschap begonnen is, vragen we hem. Daarop horen we dat ook de jonge Gilbert zich al inzette voor het Izenbergse verenigingsleven. “Ik was 18 of 19 jaar toen ik bij het Izenbergse feestcomité ging”, vertelt Gilbert. “Kort nadien hebben we het Bal van Adamo georganiseerd in zaal Uilenspiegel. Ik zal er niet ver naast zitten als ik zeg dat daar 1.500 mensen op afkwamen. Zal ik je een anekdote vertellen? Beneden was het café en boven de balzaal, met de dansvloer pal boven een aantal koterijen. Ik herinner mij nog dat de eigenaar het niet helemaal vertrouwde, met zoveel volk. Terwijl het volk massaal naar boven ging, was men het plafond aan het schoren. Hilarisch was dat, maar het waren leuke tijden.”
Izenberge Sportief
Kort nadien werd ik ook medewerker bij veloclub Izenberge Sportief. Kermiszaterdag was met de jaarlijkse Grote Prijs Lucien Vlaemynck een hoogdag. Driehonderd meter nadars zetten was toen mijn opdracht. We mochten de nadars van de stad Poperinge gebruiken. Ik weet nog dat ik daarvoor een vrachtwagen van de Leiselse zagerij mocht lenen.”
(AB)
Vragenrondje
Vrijwilligerswerk vroeger en nu: vergelijk eens even?
“Je kan het niet meer vergelijken. Het leven was vroeger trager en eenvoudiger. Er was in het algemeen ook meer dankbaarheid en waardering. Als ik hulp nodig heb, vind ik altijd wel iemand, maar ik ken verenigingen die op dat vlak krap beginnen te zitten. Doorgaans vind je ook sneller mensen om iets op te zetten dan om achteraf de zaken af te breken. Maar ook dat moet gebeuren.”
Hoeveel uur per week ben je bezig als vrijwilliger?
“Daar kan ik geen cijfer op plakken omdat het enorm varieert van week tot week. Je bent daarmee bezig zonder dat je het weet. Mijn laatste grote werk was de kerstverlichting wegnemen in Fortem. Als ik had gewacht tot zaterdag, dan had ik helpers. Maar het was plots zonnig weer en dus begon ik er alleen aan. Vorige maandag heb ik de administratie van onze lottovereniging bijgewerkt. Het volgende op de agenda is wellicht de komst van Rudi Vranckx op 3 maart, samen met het Wyckhuizecomité.”
Wat vind je goed aan Alveringem en wat kan beter?
“Het gemeentebestuur stelt veel materiaal ter beschikking van de verenigingen. Dat is zeer positief! Dat gemeentearbeiders ook voor privéfeesten het materiaal aan huis brengen, is misschien wat overdreven. Materiaal rondvoeren en ophalen kost heel wat manuren aan de gemeente en het is uiteindelijk de belastingbetaler die hiervoor meebetaalt.”
Zijn er wel eens negatieve ervaringen?
“Wie veel doet, heeft ook veel kans op kritiek en discussie. Onzorgvuldig omgaan met materiaal, daar kan ik echt niet tegen. Ik heb ook graag dat alles op een vaste plaats ligt zodat de volgende geen halve dag moet zoeken. Respect hebben voor een ander zijn materiaal, dat is voor mij nochtans een evidentie.”
Bio
Privé
Gilbert (69) woont in de Groenestraat en is getrouwd met Rita Vanderghote. Het echtpaar heeft twee kinderen, Leen en Bart, en ondertussen ook twee kleinkinderen, Milan en Daan.
Opleiding en loopbaan
Hij is schrijnwerker van opleiding en werkte een volledige loopbaan als schrijnwerker.
Vrije tijd
Gilbert is vrijwilliger bij minstens zeven verenigingen. Verder biljart en tuiniert hij graag. Omdat zijn hoogbejaarde ouders Rachel en Cyriel hun dichtste buren zijn, houdt Gilbert elke dag een oogje in het zeil, ook uit bezorgdheid.
Alle Kraks van 2016
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier