Twee vrouwen, twee meningen

Als schepen van Feestelijkheden is Annick Vanderspurt (CD&V) heel veel op recepties en plechtigheden aanwezig. “Om de polsslag van de bevolking te voelen”, zegt ze. Gemeenteraadslid Eva Maes (N-VA) daarentegen loopt bijna nooit op zulke evenementen langs. “Niet omdat ik daar per se tegen ben, maar wél omdat het erg moeilijk te combineren valt met onze buurtwinkel Het Rondpunt.”

Twee vrouwen in de politiek en twee verschillende meningen.

Maar vooral: twee uiteenlopende manieren om met de aanwezigheid op recepties om te gaan. Ook wel omdat de ene een uitvoerend mandaat heeft en de andere niet.

Horecazaak gewild

“Als schepen van Feestelijkheden wordt er verwacht dat ik op plechtigheden, feestelijkheden en officiële recepties aanwezig ben”, zegt Annick (45), die als kinderverzorgster in het kinderdagverblijf Mezennestje werkt. “Ik doe dat bovendien enorm graag. Ik kom met veel plezier onder de mensen. Toen ik nog geen schepen was, ging ik al dikwijls naar evenementen waar er veel volk samenkwam en het er gezellig aan toeging. Vroeger was het mijn droom om een horecazaak of een krantenwinkel te starten, op de eerste plaats om mensen te ontmoeten. Een kleine kwarteeuw geleden stopten Noël Deroo en zijn vrouw Cecile Ryheul met café-feestzaal Rozeveld en ik had zin om die zaak over te nemen. Maar mijn man Ivan Vandewiele was er niet voor gewonnen.”

“Al die recepties en feestelijkheden bijwonen, is niet altijd even simpel voor je beroep en gezinsleven. Zonder de hulp van Ivan zou het niet lukken. Hij is mijn steun en toeverlaat en dat moet ik koesteren. Er is nog leven na de politiek, hé. Het kan in de politiek snel gedaan zijn, daar ben ik me ten zeerste van bewust. Mijn werkuren in ‘t Mezennestje vallen gelukkig bijna nooit samen met de feestelijkheden, maar toch is het serieus puzzelen om alles in mijn agenda te krijgen.”

“Veel mensen vinden het bijzonder belangrijk dat we met een delegatie van het College van Burgemeester en Schepenen op hun uitnodiging tot een feestelijkheid ingaan. Vergeten we dat uitzonderlijk eens, dan zijn ze ontgoocheld en voelen zich op de tenen getrapt, wat ik kan begrijpen. Ik doe grote inspanningen om zoveel mogelijk aanwezig te zijn. Ik kijk ernaar uit om mensen te ontmoeten en ben benieuwd wat er leeft onder de bevolking. Dat is enorm verrijkend. Toch kan ik onmogelijk op alle uitnodigingen ingaan, want ik kan op geen twee plaatsen tegelijk zijn. Dan gaat er in principe iemand anders uit het schepencollege. Maar ik probeer geen huwelijksjubilea te missen. Dat zijn warme ontmoetingen. Mijn hart bloeit telkens open.”

“Ik vind ook de ontvangsten in het oud-stadhuis op de Markt erg belangrijk. De meesten beschouwen het als een eer om daar onthaald te worden. Zo’n ontvangst heeft een zeker cachet. We krijgen daarvoor veel aanvragen binnen.”

“Het is natuurlijk interessant om als schepen de noden en bekommernissen van de bewoners te kennen. Waar mogelijk en waar nodig probeer ik de mensen te helpen. Toch is de aanwezigheidspolitiek erg zwaar. Ik snap zelf niet hoe ik het allemaal kan bolwerken. Maar de adrenaline doet haar werk. En ik krijg veel energie door bij de mensen te zijn.”

Geen politieke strategie

Een ander geluid bij N-VA-gemeenteraadslid Eva Maes (39). “Ik ben op weinig recepties present. Dat heeft niets te maken met politieke strategie. De belangrijkste reden is het gebrek aan tijd door onze buurtwinkel Het Rondpunt in de Bruggestraat, in combinatie met mijn gezin. Uiteraard is aanwezigheid bij de mensen belangrijk om aan politiek te doen. Maar gelukkig kom ik dagelijks in contact met de Torhoutenaar via de winkel. Zo hoor ik perfect wat er leeft onder de bevolking. Plus: onze kinderen zijn geëngageerd in lokale verenigingen, waardoor we op activiteiten geregeld contact hebben met andere ouders.”

“Recepties overdag kan ik bijna nooit bijwonen, maar die van ‘s avonds probeer ik in mijn agenda in te passen. Veelal zijn mijn avonden echter al ruim gevuld met andere activiteiten. Zo ben ik lid van Markant en de Marnixring en heb ik zitting in het arrondissementeel bestuur van N-VA, de Raad voor Lokale Economie en de Gecoro. Daarnaast zijn er onze bestuursvergaderingen en de zittingen van de gemeenteraad. Ik moet dus keuzes maken.”

“Mocht N-VA in de toekomst de kans krijgen om in Torhout mee te besturen, dan zou ik op professioneel vlak aanpassingen kunnen doorvoeren, zodat ik meer tijd kan vrijmaken overdag.”

“Al meerdere keren hebben we met onze partij het te grote aantal stadsrecepties aangeklaagd. Uiteraard wordt iedereen graag in de bloemetjes gezet, maar daar kan efficiënter mee omgesprongen worden. Bijvoorbeeld door de huldigingen meer te groeperen.”