Wat minder met de harde hand en wat meer met zachtheid

Ruth Vandenberghe met op de achtergrond Wout Maddens en Vincent Van Quickenborne. © belga
Annelies Nollet
Annelies Nollet medewerker KW Kortrijk-Menen

Vincent Van Quickenborne wordt minister van Justitie en Noordzee in Brussel en vicepremier op vraag van onze nieuwe premier himself. Een echt grote verrassing is het natuurlijk niet. Als Van Quickenborne zijn belofte om in Kortrijk te blijven als burgemeester effectief had gehouden, was ik pas echt verbaasd geweest.

Zijn beslissing is natuurlijk in de huidige situatie volledig te verantwoorden. Onze Vivaldi-regering is nu niet meteen gebouwd op wat je een stabiele basis kan noemen. Een man als Vincent op een departement als Justitie, waar ze nog bijna in het stenen tijdperk leven, is een absolute noodzaak. Veel andere (goede) keuzes waren er simpelweg niet.

Maar wat veel politici, en dus ook Vincent, nog niet helemaal schijnen te begrijpen, is dat je beter geen beloftes maakt die je niet kan inlossen. Sommige Kortrijkzanen zullen hem zijn vertrek niet in dank afnemen. Bovendien geeft hij daarmee de oppositie, met name Vlaams Belang, munitie die ze de komende vier jaar zullen blijven uitmelken. Het zal hem misschien een paar stemmen kosten, maar de kans lijkt mij groot dat alles binnen vier jaar vergeten en vergeven is.

Wie denkt over onze nieuwe burgemeester heen te kunnen lopen, zal zich toch mispakken

De huidige stadscoalitie heeft een nieuwe wind door Kortrijk doen waaien en die wind zal niet gaan liggen omdat een persoon vertrekt. Bovendien, en dat is mooi meegenomen, krijgen we nu in Kortrijk geheel onverwacht onze allereerste vrouwelijke burgemeester. Ruth Vandenberghe kan met twee jaar in de actieve politiek op de teller misschien wat gebrek aan ervaring verweten worden. Maar in die twee jaar groeide ze uit van iemand die duidelijk nog een beetje bang was om haar functie als schepen te vervullen tot een straffe madam die haar dossiers beter kent dan sommige gemeenteraadsleden die al hun halve leven zetelen. Dat ze op een andere manier aan politiek zal doen, lijkt mij een zekerheid. Wat minder met de harde hand en met wat meer zachtheid wellicht. Maar wie denkt over haar heen te kunnen lopen, zal zich toch mispakken.