Kanker en seks? Wie ligt daar wakker van? Alleszins niet degene die zopas de diagnose te horen kreeg. En de maanden die daarop volgen, worstelend met al naargelang vermoeidheid, pijn en misselijkheid, blijft seks doorgaans eerder een ver-van-mijn-bedshow. Maar er is intussen ook voor heel wat mensen – gelukkig – een leven nà kanker. Waarin seks wel opnieuw een rol kan opeisen.
En hoe moet het dan? Want intussen ziet dat lijf er anders uit, voelt het anders aan, reageert het anders, om nog te zwijgen over wat zich afspeelt tussen de oren van de bezitter ervan. Ben ik nog wel aantrekkelijk? Mag het wat minder? Of zoals Eline die er bij ons een boekje over opendoet en hoopt om na de borstkanker waarvan ze genezen is, nog te mogen uitkijken naar een nieuwe relatie: vertel ik hem meteen dat mijn libido geen duizelingwekkende toppen meer scheert of laat ik hem dat geleidelijk aan zelf ondervinden? Klinkt grappig, maar is het dus in het echt niet. Want dat erover gepraat moet worden, staat buiten kijf. Nóg een taboe op de schop, hoera! Maar hoe praat ik erover? En met wie?
Nóg een taboe op de schop, hoera!
Want daar knelt het schoentje. Eline werd dan wel uitstekend behandeld door haar artsen, op vragen over de gevolgen van leven met gereconstrueerde borsten en zonder eierstokken, kreeg ze nauwelijks antwoord. Op vlak van nazorg schiet onze medische sector nog altijd te kort. Eline ging zelf op zoek en zette haar gêne aan de kant om hulp te durven vragen. Net als Marieke, die hetzelfde onderwerp aankaart in een nieuw boek. Te gebruiken door wie haar of zijn vragen (nog) niet openlijk durft te stellen. Of manieren zoekt om haar of zijn besognes toch maar eens aan te kaarten bij wie het aanbelangt. Of voor de dokter, om desnoods in de wachtzaal te leggen.
Reageren? nancy.boerjan@kw.be
Opinies
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
