Als alles loopt zoals gepland, dan is er tegen eind april gezinsuitbreiding ten huize Dubois. Heuglijk nieuws en best ook spannend, maar vooral erg fijn.
Het is opvallend hoeveel mensen je er spontaan over aanspreken. Los van de vraag hoe alles verloopt, zijn er nog twee andere vragen die steevast terugkeren. Wordt het een jongen of een meisje? En hebben jullie al een crèche? Vooral die laatste is opvallend, alsof het zoeken is naar de pot goud aan het eind van een regenboog.
Op aanraden zijn we dan ook snel aan de slag gegaan met de handige tool aangereikt door de stad. Op de website kreeg je een mooi overzicht van waar je in de buurt een kinderopvang hebt en hoeveel plaatsen er beschikbaar zijn. Al snel kwam de ontnuchtering. Amper vrije plekjes en als die er toch waren, dan ver na het verstrijken van het zwangerschapsverlof van mijn vriendin. Bleek bovendien dat er net op dat moment, begin september, enkele grote kinderopvanglocaties de deuren zouden sluiten… Uiteindelijk is alles snel in orde gekomen. Onze opvangplaats van voorkeur had nog net een plaatsje vrij vanaf 1 september. Vlakbij en op de route richting werk. Een andere optimale optie was er niet.
“De zoektocht naar een crèche wordt in de toekomst nog moeilijker”
We beseffen ondertussen maar al te goed hoeveel geluk we hebben gehad. De combinatie van een gezin en allebei gaan werken is op vandaag haast onmogelijk zonder kinderopvang. Toch zal het vinden van een gepaste locatie moeilijker en moeilijker worden in de toekomst. Zeker als de negatieve berichtgeving van de afgelopen weken rond kinderopvang nog een tijdje blijft duren. Want wie wil er nu aan de slag gaan in een sector die voor het minste op de vingers wordt getikt?
Als kinderopvang heb je vaak met beperkte middelen een grote verantwoordelijkheid. Een deel van de opvoeding wordt mee bepaald. Alles moet in orde zijn, voorzichtigheid is dus geboden, maar op vandaag is de slinger te fel naar de verkeerde kant doorgeslagen. Zonder op specifieke voorbeelden in te gaan, moeten we er ons voor hoeden dat we bang zijn om onze kroost naar de kinderopvang te sturen. De meeste kinderverzorgsters doen hun job met heel veel gedrevenheid en liefde. Zij doen fantastische zaken en verdienen krediet. Alleszins veel meer dan op vandaag het geval is.
Opinies
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier