Karl schrijft een brief naar Emma Meesseman: “De aandacht voor je prestatie staat totaal niet in verhouding met wat je hebt verwezenlijkt”

Karl Vannieuwkerke schrijft deze week een brief naar Emma Meesseman, die basketbalgeschiedenis schreef door de EuroLeague voor de vijfde keer te winnen. De Belgian Cat mag altijd antwoorden: karl@kw.be.

Beste Emma,

Hier schrijft een alweer fiere Ieperling. Je hebt vorig weekend voor de vijfde keer in je carrière de Euroleague gewonnen. Terwijl Tadej Pogacar soleerde naar winst in de Amstel Gold Race, Bashir Abdi en Koen Naert als wervelwinden door Rotterdam stoven en Club Brugge en Anderlecht uit respectievelijk de Champions’ Play Offs en Europe Play Offs dreigen te vallen na een gelijkspel en een nederlaag werd jij in Praag verkozen tot meest waardevolle speelster van de Euroleague finals nadat je met je Turkse ploeg Fenerbahçe Istanbul de volledige concurrentie had weggespeeld. Je kan het moeilijk anders verwoorden als je ziet dat jullie de finale wonnen met 99-60.

Ik pakte er woensdag de maandagkranten nog eens bij. Club Brugge, Anderlecht, Pogacar, Abdi en Naert plamuurden de koppen, jij niet. In Het Laatste Nieuws moest je het op pagina 11 van het sportkatern doen met een kolom rechts naast het hoofdartikel over de marathon van Rotterdam, in Het Nieuwsblad op sportpagina 15 in een kolommetje van dezelfde ampleur als dat van de nationale basketbalcompetitie waarin gemeld werd dat Limburg United en Charleroi hadden verloren. Ook op de televisiezenders dreigde je tussen de plooien van het aanbod te verdwijnen. Gelukkig zag ik maandagavond in Het Journaal een verslag van de finale van de Euroleague met een reactie van jou en waren er op de dagen die volgden nog nabeschouwingen in de kranten met onder meer Ann Wauters. Afijn, ik wou gewoon maar eens meegeven dat de aandacht voor je prestatie totaal niet in verhouding staat met wat je hebt verwezenlijkt, Emma. Je bent stilaan een van de grootste sportvrouwen die ons land heeft gekend. Niet dat we daar een competitie van willen maken, maar het is wel een vaststelling.

Het ontbreekt ons stilaan aan adjectieven en superlatieven om de vrouw Emma Meesseman te roemen

Ik weet dat wat op de Olympische Spelen in Tokio en erna is gebeurd bij jou wonden heeft geslagen, dat je een tijd diep hebt gezeten. Intimi van je vertrouwden me toe dat je je geloof in de wereld even dreigde kwijt te spelen, maar als er een karakteristiek de grootste sporters van deze planeet typeert, is het weerbaarheid. Je raapte alles samen en ging weer aan het trainen. Het gevolg: de successen stapelen zich op. Toen je in Praag verkozen werd tot MVP antwoordde je in onvervalste Emmastijl: Heel leuk, die individuele prijzen, maar daar doe ik het niet voor. Ik wil collectief succes met mijn club en de Belgian Cats. Ik hou zoveel van mijn sport en dat drijft me om steeds de lat hoger te leggen.

Amper twee dagen na de Euroleaguefinale in Praag voegde je in de Turkse play offs alweer de daad bij het woord. Dinsdagavond klopte Fenerbahçe aartsrivaal Galatasaray met 84-60. Je maakte 10 punten, plukte 9 rebounds en strooide met 9 assists. Bijna een triple-double. Het ontbreekt ons stilaan aan adjectieven en superlatieven om de vrouw Emma Meesseman te roemen. Met vijf Euroleaguetitels op zak ben je Ann Wauters voorbij en is het record van de Amerikaanse Diana Taurasi, die er zes won, een doel aan een relatief dichte horizon. Als Fenerbahçe erin slaagt om deze ploeg samen te houden, zou je dat volgend jaar al moeten lukken. Blijft het hoofdstuk van de Belgian Cats, Emma. In Tokio besliste een foute keuze in de laatste seconden tegen Japan over middelmatig of zeer goed. Het werd het eerste.

De ontgoocheling is doorgespoeld, een nieuw hoofdstuk aangesneden. Straks, in juni, is er een Europees kampioenschap in Slovenië en Israël. Er wordt nu al gespeculeerd en in jouw richting gekeken. Loodst de beste basketbalspeelster van Europa de Cats naar de finale van het EK? Er wordt gedagdroomd door fans, in bestuurskamers en door televisiezenders die zich van de rechten hebben verzekerd. Ook dat is dus het lot van de allergrootsten: nimmer aflatende druk van buitenaf. Maar er moet just niks, Emma. Alles mag.

Wat misschien wel moet, is dat ze in Ieper een ontwerp van een standbeeld beginnen maken. Als Vincent Kompany er een heeft in Manchester, zou het niet ongepast zijn om jou te vereeuwigen op de Grote Markt van je geboortestad. Hallo, Emmily Talpe?

Warme groet,

Karl