Europese Noordzeetop komt in Oostendse geschiedenisboekjes

© PETER MAENHOUDT
Hannes Hosten

Maandag wordt de Oosteroever bezet gebied en het Fort Napoleon weer echt een versterkte burcht als de Franse president, de Duitse bondskanselier en andere Europese leiders er neerstrijken voor de Europese top rond windenergie. Ook al zijn de kosten en inspanningen groot en zijn er geen rechtstreekse opbrengsten, ongetwijfeld straalt de Europese topontmoeting positief af op de Stad aan Zee.

De North Sea Summit zet Oostende ook in het zonnetje als centrum van de hernieuwbare energie. Toen de keuze vele jaren geleden werd gemaakt, vooral onder impuls van voormalig burgemeester Johan Vande Lanotte, stonden veel Oostendenaars daar afwachtend en soms ook negatief tegenover. De activiteiten van Vande Lanotte op het vlak van windenergie leverden hem zelfs enkele uiterst kritische hoofdstukken op in het boek ‘De keizer van Oostende’, intussen ook al meer dan tien jaar geleden.

Je kan zeker vragen hebben bij de zware subsidiëring van windenergie, al hebben ook andere energiebronnen een zware (milieu)kost. Je kan ook vragen hebben bij het volbouwen van de zee. Ook een vorm van milieuschade – al floreert het onderwaterleven aan de voet van de windmolenfunderingen als nooit tevoren. Andere kritiek was dat dat de Oostendse haven zijn eieren te veel in één mand legde, iets waar het huidige havenbestuur al deels komaf mee maakte.

Maar zeker is dat de hele Belgische en Europese politiek intussen helemaal de richting van de hernieuwbare energie is uitgeslagen en dat de energie-omslag vandaag actueler is dan ooit. Oostende is daar waar de (energiezuinige) lamp brandt en doet er zijn voordeel mee: onderzoeksinstituten en bedrijven kwamen zich hier vestigen, met extra activiteiten én jobs tot gevolg. Dat het nieuwe stadsbestuur van burgemeester Bart Tommelein de inspanningen op het vlak van blauwe economie en hernieuwbare energie verder zet, heeft zijn redenen.

De Europese Noordzeetop komt dan ook in de Oostendse geschiedenisboekjes. Niet zozeer vanwege de dag zelf, maar als bekroning voor de omschakeling van de voorbije jaren.