‘Toegangsverbod tot het Muziekcentrum Track zonder gewettigde reden gedurende periode van drie maanden’: dat is een bondige weergave van het burgemeestersbesluit dat momenteel aan de hoofdingang van het Muziekcentrum ophangt. Hangjongeren hadden het er de laatste maanden te bont gemaakt.
“Intimidatie, overlast en verstoring van de openbare rust zorgden voor een onveiligheidsgevoel bij lesgevers, ouders en leerlingen”, stelde Jolle Desloover, de coördinator van Track, vast. Hij zette de spijbelende jonge gasten ook uit de wind. Ja, het was niet oké dat sommigen zich in het centrum verstopten om na het sluitingsuur in muziekklassen te rotzooien. En ja, de hangjongeren zorgden voor overbevolking op de toiletten. Maar agressief? Dat waren ze nooit geweest.
Tot begin november. Wanneer een medewerker van Pand A de jongeren verzoekt het gebouw te verlaten, wordt hij een neusbreuk geslagen. En dan start de zoektocht naar de wortel van het probleem. Is het een rechtstreeks gevolg van gedoogbeleid? Of eerder het niet repressief optreden van politie?
Wortel van het probleem
Een algemeen toegangsverbod werd het (burgemeesters)verdict. Track is zo voor even geen openbaar gebouw meer waar onbevoegden zomaar binnen en buiten kunnen lopen. De toegangsrestricties neigen nu naar die van een schoolgebouw.
“Waarom geen locatieverbod?”, vroeg enkel het Vlaams Belang zich op de gemeenteraad af. Omdat dat ervoor zorgt dat de jongeren meteen ingeschreven worden in de Algemene Nationale Gegevensbank van de politie. En het laatste wat die spijbelaars nodig hebben, is een aanvaring met ordehandhavers of het gerecht. Dan kan het snel de verkeerde richting uitgaan.
Neen, ook nu moeten we vertrouwen op Kortrijkse jongerenorganisaties als Ajko, TAJO en het Oranjehuis. Laten we dat idee voor een straatverbod dus nog maar even links laten liggen. Een schoolgebod voor spijbelaars, als konijn voor de wortel, misschien moeten we dat eens proberen.
Reageren? jan.steenhoudt@kw.be
Opinies
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier