2022 was nog maar eens het bewijs dat je meer moet relativeren, maar ook leven, want het vliegt zo voorbij

Hebben jullie dat ook wel eens? Dat de tijd lijkt te vliegen. Of toch dat alles van pakweg een jaar geleden gisteren lijkt? Ik herinner me nog heel goed hoe ik een jaar geleden bezig was met het schrijven van mijn opiniestukje vlak voor het einde van het jaar. En hoewel het dus pas gisteren lijkt, is er sindsdien wel heel wat veranderd. Het ging toen nog volop over maatregelen, halve festiviteiten en de hoop dat het leven zich opnieuw zou hernemen na corona.

Ondertussen zijn we weer vrank en vrij in ons doen en laten, maar heerst er een energiecrisis en vechten ze in Oekraïne nog steeds. In eigen regio bleek een woonzorgcentrum het slachtoffer van een reeks insulinemoorden, ontspoorde het referendum in Ruiselede helemaal, om maar te zwijgen van de vele tragische overlijdens, vaak van erg jonge mensen. Zoals Sara en Davy die door de mist het koude water inreden. Of Marthe die na een avondje uit van de weg werd gemaaid. Het doet je alles wat meer relativeren en bewijst meer dan ooit dat je moet genieten van de mooie momenten. Gelukkig waren er daar ook heel wat van het afgelopen jaar.

Mijn wens voor 2023 blijft alvast dezelfde als altijd. Het jaar afsluiten met de mensen die er bij het begin van het jaar ook bij waren tijdens de vele festiviteiten. Dat iedereen gezond mag blijven, gespaard van miserie en vooral op tijd en stond kan genieten. Zodat we over 365 dagen dan opnieuw samen kunnen klinken.

“Volgend jaar het afsluiten met de mensen die er bij het begin ook bij waren, dat is mijn wens”

Ondertussen blijven we met KW ambitieus en zetten we uiteraard in op de wekelijkse papieren krant, maar ook op onze website waar je in 2023 meer content dan ooit zal terugvinden.

Tot het zover is, wensen we jullie alvast met het hele team van Krant van West-Vlaanderen een fijne oudejaarsavond en een spetterend begin. Deel opnieuw gretig kussen uit, de afgelopen twee jaar mocht het niet, dans, zing en geniet. Kortom: leef. We zien elkaar ongetwijfeld ergens volgend jaar in het Roeselaarse! Tot dan!